Ik schiet plots wakker en kijk naar mijn wekker-radio. Exact 7.00u. Verdorie! Mijn biologische ochtendklok werkt blijkbaar nog volgens het oude uur, want ik ben een uur te vroeg wakker… Hmm, zou ik blijven liggen… misschien eventjes… ach, ik kan net zo goed opstaan en genieten van een lange douche. Zo kom ik wel helemaal wakker.
Voor ik het weet is het al 8.30u en sta ik mijn haar nog te drogen. Ik ga weer mogen spurten. Geen tijd meer voor ontbijt. Ach, ik zal wel een koffiekoek in Brussel noord kopen!
Met de auto richting Oudenaarde, snel nog even om geld naar de bank en dan richting station. Ticket gekocht en snel nog even naar de krantenwinkel om sigaretten.
Aangekomen op perron 2. Darling moet hier ook ergens staan. Ik begin verschillende meisjes te bekijken
(dit wordt precies een lang verslag)
Ik stap op de trein en kies direct voor de laatste wagon. En daar zaten inderdaad Tine en Sarita! Het meisje dat ik wou aanspreken bleek inderdaad Darling te zijn. Ze wou me om dezelfde reden ook niet aanspreken op het perron. Na een leuke kennismaking zijn we beginnen kingen. Een leuk maar tot dan toe onbekend kaartspel… We komen aan in Brussel noord. Het kaartspel geraakt jammer genoeg niet af, maar we zullen wel verder spelen tijdens de terugreis!
Na te hebben overgestapt in Brussel noord komen we op tijd aan in Mechelen. Er staat al een hele bende aan het station. Het gokwerk kon beginnen! Op sommige gezichten kon ik direct een naam plakken, bij anderen ging het dan weer moeilijker!
Nadat de laatkomers gearriveerd waren konden we Mechelen gaan verkennen. Jammer dat het weer zo tegenzat, maar je kan niet alles willen! Onze eerste stopplaats was café de gouden vis. Een gezellig, maar niet zo goed onderhouden cafeetje. Het interieur doet je een beetje aan art deco stijl denken… Vergane glorie eigenlijk, maar wel heel gezellig! Vooral als je het niet erg vind om een beetje regen op je hoofd of in je drank te krijgen
Na heel wat leuke en interessante gesprekken beginnen we honger te krijgen. Een paar leden gaan op verkenning naar een leuk restaurant. Er blijkt een eet- en ambiancerestaurant in de buurt te zijn. We moeten er wel om 15.00u buiten, dus we moeten ons haasten…
Bij het binnenkomen valt me meteen al op dat we helemaal zelf voor die ambiance zullen moeten zorgen… Ofwel geven wij in Oost-Vlaanderen een andere invulling aan ambiance…
We besluiten om een lekker roséwijntje te drinken. Jammer genoeg komt de o zo vriendelijk dienster ons melden dat de roséwijn op is. Witte wijn dan maar. Ik bestel tanjine met kip net zoals nog een paar anderen want van de tanjine met lam was blijkbaar maar één portie meer beschikbaar… Ook de theelichtjes waren op…
Ach, het eten zal wel meevallen denk ik bij mezelf… Groot was dan ook de verbazing toen de dienster me een croque monsier bracht… “euhm, mevrouw, ik heb dat wel niet besteld” “Wat had je dan besteld” “Tanjine” “oei, dat ben ik dan vergeten noteren, toch niet met lam…” (ze kijkt ergerlijk) “nee, met kip!”, “ok, dan, binnen 5 minuutjes is het warm”. Na een kwartier krijg ik eindelijk mijn tanjine, raar genoeg met andere groentjes dan bij de rest… Ze smaakten ook nog vrij rauw, maar gelukkig eet ik nog graag rauwe groenten.
En dan wordt het tijd om daar te vertrekken. Afzonderlijk betalen kan blijkbaar niet… En ook van wisselgeld hebben ze in die zaak nog niet echt gehoord…
Na wat rondgewandeld te hebben op zoek naar batterijen komen we in een ander café aan. Opnieuw worden er heel boeiende gesprekken gevoerd! Het leuke aan zo’n ontmoeting is dat je eigenlijk niemand echt goed kent en daardoor ga je ook met iedereen eens praten en kennismaken! Een duveltje een ne mechelsen bruynen verder besluiten we om te gaan bowlen.
Van bowlen is echter niet veel in huis gekomen. Er waren immers leukere dingen in dat café te beleven: lekker eten, mooie diensters, trio’s voor 3 euro…
Het begint stillaan tijd te worden om huiswaarts te keren. Na de laatste foto’s genomen te hebben, een laatste knuffel of kus nemen we afscheid in het station. GB zou ons vervoegen richting Brussel, maar blijkt dat uiteindelijk vergeten te zijn… We zitten met z’n drieën op de trein. Sarita had immers besloten om ons te verlaten en richting Gent te trekken… Hmm, dat spelletje kingen kunnen we niet afmaken. Het zal voor de volgende keer zijn…
Dan maar wat napraten over de dag!!!
