Het is wel consequent met hoe we Ann de laatste jaren hebben gezien; vol haat tegenover haar moeder. Verbazen doet het mij dus absoluut niet, en het zorgt ervoor dat ik alleen maar een beetje extra blij was gisteren dat we haar hatelijke en schreeuwende snoetje er niet bij cadeau kregen.
Verbitterde Ann is niet iemand die ik persoonlijk mis, en ik vind het jammer dat Marianne haar zo na blijft jagen. Oké, het is haar dochter, maar er is toch ontzettend veel gebeurd en op een gegeven moment zou je zo iemand dan toch los moeten laten, denk ik, al is het alleen maar voor je eigen gemoedsrust.
Maar buiten dat alles, geloof ik niet dat Marianne haar financieel voorstel bij een ander wél gesleten zou krijgen. Het is natuurlijk ook niet niks voor de verkoper; jarenlang wachten op afbetaling van het volledige bedrag. In feite gaat ze dan dus een lening aan bij diegene, en niet voor een kinderachtig bedrag, dus ja...