Thuisforum.be

Judith is zo ongeveer de Nancy van de dokterspraktijk, en dan vind ik dit eigenlijk een belediging voor Nancy.

Ja, dat snap ik eigl ook niet ! Ziet ze niet dat dat kleine ettertje van n Boris Stan op het slechte pad brengt ?

johan1969 schreef: zo 30 jun 2019, 11:41 Ziet ze niet dat dat kleine ettertje van n Boris Stan op het slechte pad brengt ?

Nee, ze is "ziende blind" zoals dat heet.

johan1969 schreef: zo 30 jun 2019, 11:41 Ja, dat snap ik eigl ook niet ! Ziet ze niet dat dat kleine ettertje van n Boris Stan op het slechte pad brengt ?

Ah neen he, want Boris is van zo een rijke komaf, dat moet dan toch een voorbeeldig jongetje zijn, en hij is ook altijd zo slijmerig beleefd tegen Judith als hij haar tegen komt he

Alsof je als ouder zomaar je 18-jarige zoon kan vastbinden.
Ok, ze zou hem kunnen verbieden Boris te ontvangen thuis. Maar wat dan? Dan spreken ze toch gewoon ergens anders af?

Geen idee of Judith zo ver doordenkt, want die indruk geeft ze mij totaal niet, maar het is natuurlijk wel zo dat ze Stan en Boris beter in het oog kan houden als ze bij haar thuis afspreken.
Maar ik snap sowieso niet zo heel goed dat Stan daar (met of zonder Boris) vrij en blij rondhuppelt alsof er niks gebeurd is de afgelopen tijd.
Je kunt als ouder je 18-jarige zoon inderdaad niet vastbinden, maar je kunt wel bepaalde regels invoeren die hij zal moeten naleven als hij thuis wil blijven wonen, bijvoorbeeld.
Maar niks van dat alles...

Christel schreef: ma 01 jul 2019, 14:06 maar je kunt wel bepaalde regels invoeren die hij zal moeten naleven als hij thuis wil blijven wonen...

Het probleem is dat hij daar wellicht niet officieel meer woont. Stond zijn vast adres niet bij Tom ?

Bovendien zou hij al kunnen beginnen met de regel dat hij vooraf laat weten of hij thuis slaapt of in zijn "vakantieverblijf" (therapeutisch centrum). Dan weet zijn moeder tenminste waar ze hem kan bereiken.

Dat zou ze kunnen doen inderdaad, maar daar ligt op dit moment ook meteen het probleem, vrees ik: ze heeft het veel te ver laten komen, en Tom net zo goed. Waar Stan ook officieel ingeschreven stond (dat durf ik ook niet meer te zeggen eerlijk gezegd. Ik geloof bij Tom inderdaad), ze hadden SAMEN beter na moeten denken en regels in moeten voeren. Maar nee; ze hadden het allebei veel te druk met boos zijn en hun eigen leven leiden na de scheiding.

Als je ziet wat Stan al uit heeft kunnen halen voordat er bij hen een lichtje ging branden...
Eerst al dat gedoe met die drank, Britney die omver gereden werd, de maar half gemeende excuses aan Leo, de onbeschofte manier waarop Stan ineens omging met Marianne, enz. En in plaats van hem vanaf het begin af aan op zijn puntjes te wijzen, hebben ze hem regelmatig zelfs handvatten gegeven om de ander zoveel mogelijk dwars te zitten.
Vanaf die tijd is het hollend bergafwaarts gegaan, voor alle betrokken partijen.

Ik heb er altijd een hekel aan als ouders de schuld krijgen van het gedrag van hun kinderen, want kinderen zijn niet verplicht zich te gaan misdragen en hebben zelf ook de verantwoordelijkheid om hun fatsoen te houden. Stan is bovendien geen kind meer, inmiddels.
Maar in dit geval vind ik wel dat zowel Judith als Tom ontzettend en overduidelijk gefaald hebben. Judith al jaren door Emma voor te trekken en weinig tot geen tijd te besteden aan Stan, en Tom door daar misbruik van te maken om zo uiteindelijk de "toffe ouder" uit te kunnen hangen - na zijn geflikflooi met Karin - en zo toch nog iets van zijn imago van "gezinsman" in stand te kunnen houden.

Natuurlijk is Stan zelf verantwoordelijk voor al zijn misdragingen, maar met Judith en Tom heb ik absoluut geen medelijden. Ze moesten zich schamen, eigenlijk.
Met de slachtoffers die Stan inmiddels gemaakt heeft, daar heb ik wél echt mee te doen.
En als ik zo eens bekijk hoe Stan zich opstelt na alles wat hij mispeuterd heeft, dan ben ik bang dat Judith hem al lang en breed helemaal kwijt is...

Judith heeft blijkbaar toch een zwak voor sportieve mannen.
Ik had haar liever op termijn terug samen gezien met Jacques, ik vond die twee wel bij elkaar passen.

En ik vraag me af waarom ze nog steeds zo over zich heen laat lopen.
Wat Stan soms tegen haar zegt (o.a. over dat contactverbod en dat zijn tante wèl met hem inzit) is er echt over.
Ik vraag me af hoe ver dit nog zal gaan.

Het kwam wel allemaal een beetje uit de lucht vallen.
Ik gun het Judith van harte, maar die man weet niet waar hij aan begint. En dat is maar goed ook.
Misschien gaat ze zich nu minder met Stan bemoeien.

Misschien krijgt hij net Stan op het rechte pad, want zo kan het niet verder
Judith en Jacques vond ik raar, dus ik hoop dat het blijft duren met deze trainer (geen idee hoe hij heet)

Ik dacht dat die boksleraar Jasper heet.
Ze had wel niet meteen de intentie om ook meteen een relatie met hem te beginnen, had ik de indruk.
Maar als ze blijft boksen, blijft ze hem ook wel zien - of zou die vervanging stilaan ten einde lopen?

Ik was in ieder geval verrast door haar reactie toen Tom vroeg of zij wist waar Stan was.
Het is goed dat ze afstand neemt van haar nu toch meerderjarige zoon, zeker na al wat er gebeurd is.
Maar ik had het zo snel niet verwacht.
Niet dat ik het niet begrijp - genoeg is genoeg - maar ik dacht dat het bij Judith langer zou duren.
Hoewel haar avond met Jasper haar misschien heeft doen inzien dat ze zelf ook nog een leven heeft.
En dat ze recht heeft op dat leven.
Ik hoop het.

satine schreef: za 07 sep 2019, 11:02 Ik had haar liever op termijn terug samen gezien met Jacques, ik vond die twee wel bij elkaar passen.

Dat vond ik in eerste instantie ook wel, eigenlijk, totdat Judith hem - na Stan's escapades - liet vallen als een baksteen.

Dat is ook meteen het probleem wat ik nu met Judith heb, eerlijk gezegd. Het is niet dat ik haar geen leven gun naast dat van haar kinderen, want daar heeft iedereen recht op. Maar ergens irriteert haar gedrag mij tegelijkertijd mateloos...

Stan heeft een ravage aangericht, en niet alleen in haar leven. Jacques is maar één van zijn slachtoffers. Hij is zijn baan kwijt, heeft een valse klacht voor aanranding aan zijn been gehad (die nooit officieel is rechtgezet), is ook nog eens een tijdje onterecht scheef aangekeken omdat hij Judith zou mishandelen, en wat doet Judith? Die kapt het contact met Jacques af, doet er verder het zwijgen toe, gaat vervolgens gezellig boksen met Ann en doet daar een andere kerel op.

Leuk voor haar natuurlijk, maar zeker als je ziet waar Jacques vandaan komt (de dood van zijn zoon en de moeite die hij heeft gedaan om zijn leven hierna terug op de rails te krijgen), dan had ik van Judith toch wel een béétje meer steun, fatsoen en gevoel verwacht.

Het moge duidelijk zijn dat ze niet meer haar hele leven om Stan wilt laten draaien en dat is haar goed recht. Want het begon toch triest te worden hoe ze zich als slappe vod over zich heen liet lopen, de laatste maanden. Ja, ze treft deels schuld , maar het is bedroevend om vast te stellen dat je niet meer tot je eigen zoon kan doordringen en dat je niks meer kan doen dan afstand van hem te nemen.

Ik zag gisteren toch wel een opluchting in haar gezicht toen ze het berichtje van Tom kreeg dat Stan thuis was.
Hij (Stan) laat haar dus toch niet helemaal koud. Ook al deed ze dat zo uitschijnen.