Thuisforum.be

Judith zal niet meer veranderen. Gisteren had ik nochtans een vage indruk dat zij in de goede richting evolueerde. Morgen zal ze het wel al vergeten zijn.

tijdens haar gesprekje met Stan, op de bank , vond ik haar heel goed en rustig reageren.

Christel schreef:Tom verdiende dat compliment echt

Zeker. En wat de complimentjes van Judith aan Tom betreft staat ze er nog een paar achter.

en toch en toch en toch
Marianne was meteen een moordenares, dat zij om Geert gaf en waarschijnlijk nog geeft deed niet meer ter zake en dat het mogelijk een ongeluk was kwam bij niemand op
die rotkinderen roepen dat meteen, want ze hebben van mama al meegekregen dat niemand b.v rekening moest houden met Tom zijn gevoelens, dus hoeven ze dat nog steeds niet te doen, en van haar leren ze zeker niet dat er mogelijk meer kanten aan een zaak zijn en dat je geen snel oordeel mag vellen. En die pantoffelheld moet zelfs nog schoorvoetend toegeven dat ie wel blij is dat zijn moeder uit de gevangenis is, OOOOO schande!
Het grootste gevaar voor deze kids is hun moeder, hoor! Ik krijg ineens heel andere gedachten over Kurt - toch wat meer nuance aanbrengen misschien?

Juist, geen wonder dat die kinderen zo reageren. Hen blijvend goed begeleiden gaat immers niet.
Haar kortzichtigheid wordt tenenkrullend als Tom niet bij haar moet afkomen om wat inleving
aangaande de twijfel over zijn moeder in de gevangenis. De kinderen gaan zodanig voor dat die
onder druk staan, nu eens 'n uitzondering voor Stan weliswaar. Aangaande Kurt, daar bleven
zeker nuances die het beeld van hun vader hadden kunnen bijstellen. Op degene die dat kan
omdat zij er alles over weet moeten die kinderen alvast niet rekenen.

Linne schreef:Haar kortzichtigheid wordt tenenkrullend als Tom niet bij haar moet afkomen om wat inleving aangaande de twijfel over zijn moeder in de gevangenis.

Idd het is Judith die het goede voorbeeld aan haar kinderen zou moeten geven maar als ze het van haar niet zien om wat mee te leven met Tom hoe zou je dan willen dat de kinderen dit kunnen.

annekeHU schreef:tijdens haar gesprekje met Stan, op de bank , vond ik haar heel goed en rustig reageren.

Ik vond het zelf eerder een ongemakkelijk gesprek.

Stan: "ik heb dingen gepikt"

(Ik zou dan denken dat je gaat vragen: "Hoe bedoel je?" of "waarom heb je dat gedaan?" of "wat zeg jij nu?"

Neen! Zij antwoordt: "dat doet iedereen wel eens"

Stan heeft zijn lesje toen duidelijk geleerd en ik vind het ontzettend moedig van hem dat hij dat heeft durven zeggen tegen Judith. Een wijzende vinger moest Judith niet meer geven, maar zo'n minimaliserend antwoord vind ik toch ook niet echt de juiste manier hoor.

Ik denk in een "normale" omstandigheid dat Judith dat niet zou minimaliseren, maar hier was hij toch al duidelijk aan het aangeven dat hij dacht dat hij rotslecht was. In dat geval zou ik dat ook minimaliseren, om hem niet nog slechter te doen voelen. Dus ik vond dat geen verkeerde reactie (op dat moment).

En gisteren vond ik haar reactie op Emma ook heel goed. De dochter probeert de revolteren door stoer te doen en eigenlijk zegt Judith dat ze zelf ook zo geweest is. En dat Emma dus net zo stoer is als de mama! (wat volgens mij niet haar plan was). Kwaad worden en beginnen roepen dat ze zich moet gaan omkleden zou net het tegenovergestelde effect gehad hebben denk ik.

Summer85 schreef:En gisteren vond ik haar reactie op Emma ook heel goed. De dochter probeert de revolteren door stoer te doen en eigenlijk zegt Judith dat ze zelf ook zo geweest is. En dat Emma dus net zo stoer is als de mama! (wat volgens mij niet haar plan was). Kwaad worden en beginnen roepen dat ze zich moet gaan omkleden zou net het tegenovergestelde effect gehad hebben denk ik.

Theoretisch klopt dat. Het verhaaltje dat Judith echter na een seconde aarzeling opdiste klonk mij totaal ongeloofwaardig. Als Emma dat ook dusdanig aanvoelde heeft Judith er ongewild alweer een extra slecht punt bij gescoord. Om met verhaaltjes uit haar eigen jeugd af te komen als afschrikwekkend voorbeeld voor haar dochter, is het trouwens rijkelijk laat.

Ja, als je zelf New Wave geweest bent kan het best wel dat je dochter Gothic wordt (alhoewel ik dacht dat het ook al een beetje passé was). Het probleem hier is dat Judith niet meer kan doordringen tot haar dochter die nu compleet is losgeslagen en vrees ik gaat "ontploffen".

Caligula schreef:Ja, als je zelf New Wave geweest bent kan het best wel dat je dochter Gothic wordt (alhoewel ik dacht dat het ook al een beetje passé was). Het probleem hier is dat Judith niet meer kan doordringen tot haar dochter die nu compleet is losgeslagen en vrees ik gaat "ontploffen".

Precies daarom stel ik mij minder vragen over wat zij geweest is, maar des te meer over wat zij eigenlijk in de ogen van haar kinderen geworden is.

Briseis schreef:Ik denk in een "normale" omstandigheid dat Judith dat niet zou minimaliseren, maar hier was hij toch al duidelijk aan het aangeven dat hij dacht dat hij rotslecht was. In dat geval zou ik dat ook minimaliseren, om hem niet nog slechter te doen voelen. Dus ik vond dat geen verkeerde reactie (op dat moment).

Het was misschien ook niet zo erg goed uitgelegd. (of we zijn het gewoon niet eens! Dat kan ook. )

Die zaak tussen Stan & Jana is al lang opgelost, dus oude koeien uit de gracht halen was inderdaad overbodig geweest.
Hem nog opzadelen met nog meer schuldgevoelens, zou idd helemaal verkeerd geweest zijn.
Maar dat bedoelde ik ook niet.

Het is moeilijk om uit te leggen, maar ik krijg geen warm gevoel als ik Judith bezig hoor. Ofwel is ze 1) naar mijn gevoel te streng wanneer het ongepast lijkt; zoals haar verplichten om te eten, te gaan voetballen,... net op het moment dat ze op instorten staat. (maar ik val hiermee eigenlijk in herhaling) ofwel 2) minimaliseert ze het. Daarmee bedoel ik niet zozeer dat ze te laks is of strenger moet optreden, wel dat ze de zaken steeds opnieuw verkeerd inschat. Ze begint dan de situatie te vergelijken met hoe zij was toen ze puber was.
Bij Emma was het gisteren ook weer hetzelfde verhaal. "ik heb ook zo'n periode gehad" valt toch een beetje onder dezelfde categorie als dat van bij Stan "we hebben dat allemaal eens gedaan"
Haar situatie zal toch niet te vergelijken zijn met die van Emma & Stan, denk ik zo.

Ze lijkt wel erg weinig inzicht te hebben in de mensen rondom haar.

Jens fout inschatten, Geert fout inschatten, Marianne fout inschatten, en bij mij heeft ze niet de indruk dat ze echt begrijpt wat er in het hoofd van Emma en Stan afspeelt.

hannanaske schreef:Jens fout inschatten, Geert fout inschatten, Marianne fout inschatten, en bij mij heeft ze niet de indruk dat ze echt begrijpt wat er in het hoofd van Emma en Stan afspeelt.

.... en ze heeft absoluut geen empathie met Tom - erger nog ze maakt hem graag belachelijk, zelfs in de ogen van haar kinderen! Handig als zij moeten leren met een stiefvader te leven, alsof dat niet moeilijk genoeg is.

We blijven het allemaal roepen, hoe heeft die in 's hemelsnaam huisarts kunnen worden - juist die moeten allround people-persons zijn.

Amiche schreef:We blijven het allemaal roepen, hoe heeft die in 's hemelsnaam huisarts kunnen worden - juist die moeten allround people-persons zijn.

Hola, dokter wordt je daar flink te studeren gedurende 7 jaar, dat zegt helemaal niks over je persoonlijkheid