Wat mij het meest is bijgebleven van de afleveringen de laatste tijd, is vooral de kortzichtigheid en het egoïsme van zowat alle mensen. Ik vraag me af of er daar nog iemand rondloopt die wél eens aan een ander denkt.
- Karin die - omdat ze een tijdje genegeerd wordt door haar partner - gewoon maar alles op het spel zet voor een paar vluggertjes met een kerel die ze eigenlijk wel kan schieten.
- Tom die in 3 krampen schiet omdat hem nu een keer hetzelfde wordt aangedaan als wat hij zelf voorheen zonder blikken of blozen ook verschillende keren gedaan heeft. En dat meent hij dan op de meest platte manier die maar mogelijk is van de daken te moeten schreeuwen onder het oog van zijn zoon, die daarmee het kleine beetje stabiliteit wat hij nog heeft, ook als een kaartenhuis in elkaar ziet zakken.
- Christine die rustig haar crush op haar beste vriendin aan het ontdekken is terwijl ze haar echtgenoot in de tussentijd gewoon even op "pauze" zet. Alsof hij een gebruiksvoorwerp is, in plaats van een mens van vlees en bloed waar ze mee samenleeft en kinderen mee heeft.
- Frank die zijn eigen nukkige en ondankbare zelf is, BFF Eddy idem dito, en hoe ze zich samen zitten te verkneukelen over andermans ellende. Een mens kan maar ergens plezier uit halen in het leven...
- Frank die daarbij compleet lijkt te vergeten dat zijn bloedeigen kleinzoon ook gemoeid is met die ellende en daar waarschijnlijk heel veel last van ondervindt, maar ook dat mag de pret blijkbaar niet drukken.
- Bob die na al zijn irritante en achterbakse streken nog altijd stiekem bezig lijkt te zijn met zijn volgende plan om zijn vrouw aan zich te kluisteren, of ze dat nu wil of niet.
- Waldek die met een air rondloopt alsof hij "God's gift to women" is en daarbij nog wat onnodige en hatelijke sneren uitdeelt aan o.a. zijn ex-vrouw die hem NIKS misdaan heeft.
Een hele lap tekst, en eigenlijk is er nog veel meer op te noemen.
Ik krijg het er eerlijk gezegd een beetje koud van, van het hele gebeuren...
