Lowie Bomans (Mathias Vergels)

[heidiw]

Pff neuzen... Hij stond gewoon de boeken te bekijken. Het is nu niet dat hij er van alles en nog wat uithaalde om te bepotelen of lades opentrok. Doe jij dat niet als je ergens moet wachten? Ik wel hoor, gewoon uit interesse waar de ander in geinteresseerd is.
Lowie zijn reactie was gewoon alweer buiten alle proportie en hij mag inderdaad eens naar zijn eigen gedrag en gebreken beginnen kijken.

[Christel]

^ Precies dat
Het was een open kast waar hij gewoon zijn oog eens op liet vallen. Hij kan daar ook moeilijk met zijn ogen dicht in een hoekje gaan staan, toch?

[vdbemdsa]

Pff neuzen... Hij stond gewoon de boeken te bekijken. Het is nu niet dat hij er van alles en nog wat uithaalde om te bepotelen of lades opentrok. Doe jij dat niet als je ergens moet wachten? Ik wel hoor, gewoon uit interesse waar de ander in geinteresseerd is.

Neen, zeker niet, hij kon gewoon staan wachten, en Tamara is hier nog meer in de fout, precies of dat minuutje extra te laat uitmaakte, ze kon hem gewoon de weg wijzen waar hij moest zijn. Die "open" kast staat trouwens niet direct aan de deur, hij ging al direct een stapje verder, maar ja, anders was er geen "ontmoeting"

[Christel]

Lowie: voor z'n dominantie, z'n uitspraak= in m'n eigen kot (hetgeen onwaar is), z'n bemoeienissen en voortdurend lastigvallen van Tamara, z'n geroep en agressiviteit, opvliegendheid,... als hij zo zal handelen eens de pinda er is. Schoon voorbeeld!

Even gekopieerd uit het lappentopic...

Nooit gedacht dat ik het nog eens voor hem op zou gaan nemen, en ik moet ook zeggen dat het maar héél erg "tot op zekere hoogte" is, maar gisteren vond ik Bob juist serieus over de schreef gaan, en niet Lowie.
In heel die ruzie tussen hen 2, kan ik Lowie inmiddels beter begrijpen dan Bob, eerlijk gezegd. Ook al vind ik ze allebei verschrikkelijk bezig.

Bob oogst wat hij gezaaid heeft, want hij heeft zelf Lowie in alles de hand boven het hoofd gehouden. Hij is nu ineens van mening veranderd, maar brengt niet één keer fatsoenlijk onder woorden waar het schoentje wringt tegenover Lowie.

Inmiddels werken Tamara en Lowie achter Bob's rug om, en hoewel ik de situatie te idioot voor woorden vind, kan ik hen uiteindelijk wel begrijpen als je ziet hoe Bob zich momenteel gedraagt tegenover hen allebei. Ze hebben vooraf met z'n allen afgesproken dat Lowie dat kind uiteindelijk gaat krijgen en dat hij om die reden ook betrokken zou worden bij de zwangerschap. Bob zegt dat nu eenzijdig op en is alleen maar met zichzelf bezig. Dat is voor Tamara en Lowie toch ook niet meer te doen zo? Toen Lowie aanstipte dat Tamara daar ook stress van kreeg, had hij een heel goed punt. Iets waar Bob nog geen seconde rekening mee gehouden heeft, terwijl het hier wel om zijn vrouw gaat.

En ja, Lowie werd weer eens véél te kwaad, zoals altijd. Ik zou aan die jongen nog geen goudvis toevertrouwen, laat staan een kind.
Maar Bob gedroeg zich van de andere kant ook wel heel pedant en bleef maar drammen dat alles Lowie's schuld was, terwijl Tamara zelf in alle rust met Lowie afgesproken had en dat het probleem dus helemaal niet is geweest.
In die zin snap ik Lowie's frustratie dus inmiddels wel...

[Tiboko]

Je hebt het allemaal perfect onder woorden gebracht, ik denk er net zo over...

Toch pik ik er nog één deeltje uit...

Ze hebben vooraf met z'n allen afgesproken dat Lowie dat kind uiteindelijk gaat krijgen en dat hij om die reden ook betrokken zou worden bij de zwangerschap. Bob zegt dat nu eenzijdig op en is alleen maar met zichzelf bezig. Dat is voor Tamara en Lowie toch ook niet meer te doen zo?

Vooral voor Tamara moet dit nu extreem verwarrend & stresserend zijn. Net in de ultieme weken, wanneer ze de rust meer dan ooit nodig heeft, gedraagt haar man zich als een jaloerse partner, terwijl daar nul reden toe is. Want alles wat gebeurt werd zo lang geleden al afgesproken. Misschien wordt het tijd dat zij (Tamara dus) Bob ook eens de levieten leest, zoals ze dat (veel te laat, zeker wel) een aantal weken ook eens met Lowie deed. Want op deze manier zie ik het toch allemaal nog fout lopen, die laatste dagen - en dan heb je nog enkel slachtoffers...

Doet me een beetje denken (ook al is de situatie totaal anders) aan de driehoeksrelatie Femke-Rafael-Peter indertijd, waarna een miskraam volgde.

[Christel]

Misschien wordt het tijd dat zij (Tamara dus) Bob ook eens de levieten leest, zoals ze dat (veel te laat, zeker wel) een aantal weken ook eens met Lowie deed. Want op deze manier zie ik het toch allemaal nog fout lopen, die laatste dagen - en dan heb je nog enkel slachtoffers...

Dat is zeker waar. Ik vind het ook eigenlijk echt niet bij Tamara passen dat ze het gedoe van Bob zo gedwee ondergaat.
De enige reden die ik hiervoor kan bedenken, is dat ze het er gewoon niet meer bij kan hebben nu ze op het laatst loopt. Maar de manier waarop ze Bob blijft pamperen, vind ik dan wel weer het andere uiterste.
In die zin was ik gisteravond dus eigenlijk blij dat Lowie eindelijke eens aanstipte tegenover Bob dat hij Tamara zelf ook een hoop stress bezorgt met zijn gedoe. Bob leek daar zelf totaal niet aan gedacht te hebben. Fijne echtgenoot wel...

[satine]

Lowie zou eigenlijk best nog eens goed nadenken wat een mooi cadeau hij krijgt van Tamara en Bob.
Zijn arrogantie gisteren was weer ergerlijk - als hij dat 'zijn best doen' noemt...

[daffy duck]

als hij dat 'zijn best doen' noemt...

Hij en z'n pinda...da's al wat telt! Iedereen moet wijken en zich aanpassen. Van dankbaarheid is er weinig sprake. Zal toch een rare situatie worden als het kindje zal geboren worden, het bij Lowie is en Tamara het hoort huilen. Dat zal toch moeten wennen voor Tamara denk ik dan!

[martha]

Daar heb ik gisteren ook aan gedacht : Tamara die lowieke verzekerde dat ze na de geboorte de baby niet gaat aanraken maar stel eens dat die eens thuis begint te huilen en lowie is nergens in de buurt Maar dan hebben we terug het Peggy/Sandrien verhaal.

[Christel]

Maar dan hebben we terug het Peggy/Sandrien verhaal.

Dat is iig wel wat ik er ook van zie komen, inderdaad, want een andere uitweg lijkt mij er niet. Of Bob & Tamara zouden moeten verhuizen, en dat zie ik zo snel nog niet gebeuren.
Ik snap niet hoe mensen in Thuis het elke keer voor elkaar krijgen om over een kind te denken als een "ding" of bezit, om er vervolgens véél te laat achter te komen dat het van vlees en bloed is en dat er dus gevoelens bij komen kijken.
Echt zo raar!

Ik vraag me persoonlijk geregeld af waar ik nou eigenlijk naar zit te kijken, met die hele verhaallijn. Hetzelfde als destijds met Sandrine die door de plaatselijke huisarts geadopteerd werd, terwijl de biologische moeder (die achteraf ook nog eens spijt kreeg) om de hoek woonde en haar dus in principe elke dag tegen kon komen. Dat was ook zo'n compleet bij het haar getrokken situatie waarvan iedereen vanaf dag 1 al had kunnen weten dat dat alleen maar fout kon gaan.

En dit alles met heetgebakerd en strontverwend Lowieke, en egocentrische Bob in de hoofdrol? Ik vind het bepaald geen cadeautje om naar te kijken...

[nounake]

Volledig akkoord maar ...toch blijven we kijken ; masochisme misschien ?

[Christel]

Dat zal er misschien ook wel mee te maken hebben
Maar ik moet toegeven dat ik de stukken met Lowie, Bob en Tamara tegenwoordig vooral doorspoel. Ik vind ze alle 3 om beurten (te) ergerlijk en de situatie te belachelijk. En het blijft ook gewoon allemaal maar aanslepen...

[Kiki_Dee]

Het was te denken dat Lowie er niet ging bij zijn. Toen Bob en Tamara hem gezegd hadden dat hij altijd beschikbaar moest zijn, voelde je de bui al hangen.
Al had ik gehoopt dat de schrijvers toch niet zo doorzichtig gingen zijn.... helaas...

[heidiw]

Lowieke is te laat, Tamara heeft de pinda toch al vastgenomen en eal die waarschijnlijk ook voeden want de moederborst is het eerste waar een boreling naar zoekt... ik heb hier zo'n voorgevoel bij.

[nounake]

Hoe onwaarschijnlijk kon het ook zijn dat een vrouw die net bevalt van een baby , weigert het kind vast te nemen ; alle beloften opzij: dit is ook HAAR kind en alles schreeuwt om dat kindje vast te nemen !