Het is vooral verbijsterend hoeveel cliché's ze rond onze oren gooien, vind ik...
- Oudere vrouwen hebben totaal geen eigen leven buiten hun kinderen en/of hun werk, en dan in zo'n mate dat het een regelrechte obsessie wordt.
- Als mensen een paar weken zonder relatie zitten dan scheelt er duidelijk iets aan ze. Alle remmen gaan los om z.s.m. een nieuwe partner te vinden.
- Advocaten zijn allemaal meedogenloos en liegen alsof het een tweede natuur is.
- Politieagenten zijn vooringenomen, lomp en bot, en zijn zo goed als niet in staat om zaken objectief te bekijken.
- Beschuldigingen zijn zo goed als altijd vals, en je moet hoe dan ook hemel en aarde bewegen om iedereen van je onschuld te bewijzen, ook al zijn er totaal geen bewijzen tegen je.
Enz...
Ik vind ze stuk voor stuk enorm ouderwets en storend, vooral ook omdat ze tegenwoordig zo'n beetje aan de lopende band gebruikt worden.
Hoe vaak is er de afgelopen tijd al niet iemand valselijk beschuldigd van aanranding? Hoe vaak gaat het nog voorkomen dat Karin willens en wetens mensen de duvel aandoet via haar beroep? Hoe vaak gaan Marianne's kinderen zich nog tegen haar keren door haar kleinkinderen als pion in te zetten? Hoe vaak gaat zij hen nog onterven? Hoe vaak moeten we nog "lachen" om de tenenkrommend slechte (Engelse) woordkennis van Nancy, Eddy en Angèle? Hoe vaak krijgen we nog te zien dat Stan slecht opgevolgd wordt - geestelijk - en dat hij de pedalen verliest? Hoe vaak gaan we nog te zien krijgen dat dokter Judith nog niet eens fatsoenlijk een glas limonade ingeschonken krijgt? Hoe vaak gaat Thilly nog laten zien dat ze een vrijgevochten vrouw is door gewoon alles en iedereen als een baksteen te laten vallen en met de Noorderzon te vertrekken?
Toen Tania vanavond hortend en stotend zat te vertellen dat ze ooit verkracht geweest is, en dat de politieagenten haar destijds zeiden dat het haar eigen schuld was omdat ze het uitlokte met haar manier van kleden, stonden mijn tenen krom in mijn schoenen. Iedereen weet inmiddels wel dat deze bekrompen manier van denken er jarenlang voor gezorgd heeft dat slachtoffers geen aangifte deden, simpelweg omdat ze toch niet geloofd zouden worden. Wil Thuis nu bewijzen dat er ook daadwerkelijk veel valse aangiftes zijn geweest of zo? Of dat de tijd heeft stilgestaan en dat er nog steeds veel mensen zo bekrompen denken, maar dat daar van de andere kant ook vaak misbruik van gemaakt wordt?
Is dat écht het signaal dat ze af willen geven met alle leugens en het bedrog wat er momenteel de ronde doet in zo goed als ALLE verhaallijnen?
Waar is de positiviteit gebleven?
Waar zijn de mensen van vlees en bloed die ook "normaal" kunnen reageren en nadenken?
Waar is het halve uurtje ontspanning - in plaats van ergernis - gebleven?
