Ik vond het absoluut een goeie aflevering gisteren. Maar ben ik nu hard als ik zeg dat ik het niet noodzakelijk triestiger vond dat de afleveringen die volgden op de dood van Jens? Jens was weliswaar geen peuter meer, maar ook nog veel te jong om te sterven. Ook daar was het compleet onverwacht door een stom accident, achterblijvers die zich (onterecht maar ook te begrijpen) schuldig voelen,...
Ik vond beiden erg aangrijpend en kreeg zowel een koude rilling bij het zien van Peter/Femke als het zien van Paulien.
Op dat vlak lukt het me niet goed om onderscheid te maken tussen een jong-volwassene en een peuter, hoe schattig die ook is. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom mensen het nu veel dramatischer vinden, misschien omdat ik zelf geen kinderen heb?
Na de aflevering (die ik ook uitgesteld heb bekeken) heb ik vlug iets anders gedaan en het rustig aan laten wegsijpelen.

Imagination is the only weapon in the war against reality.