Caligula schreef:Het is niet omdat een client zegt dat hij/zij onschuldig is dat het werkelijk zo is hé. Jullie zouden willen dat Marianne vrijgelaten wordt omdat ze het niet gedaan heeft (haar woorden).Wat moet hij daarmee? Hij heeft verdorie geen poot om op te staan voor de raadkamer. Nu Peter gaat in beroep gaan voor die 160.000 euro omdat zijn cliente dat vraagt. Hij vind het geen goed idee en Tom ook niet.
Stel je eens even voor: de beschuldigde van moord die haar slachtoffer aanklaagt en in beroep gaat tegen die uitspraak in het voordeel van de man waarvan zij verdacht wordt hem vermoord te hebben. How is that? Prettig voor een advocaat ja?
Wat wij zouden willen of wat Marianne wil, doet in mijn ogen in principe niet eens ter zake als het gaat om het commentaar op het handelen van Peter. Ik zeg bovendien ook niet dat hij hier een lekker gemakkelijke zaak heeft uitgekozen, want hij heeft inderdaad bar weinig middelen om zijn cliënte fatsoenlijk te verdedigen.
Maar hij heeft deze zaak aangenomen en wordt daarvoor betaald, dus wordt hij geacht het maximale voor zijn cliënte te doen.
Als Tom met een denkpiste op de proppen komt, of hij geeft ideeën van zijn moeder door waarvan zij het idee heeft dat het haar misschien wat vooruit kan helpen, krijgen we van Peter maar 1 simpel antwoord: Dat is een van Marianne's idiote verzinsels, want ze is zo schuldig als wat. Dat zegt hij letterlijk...
Als hij zo overtuigd is van haar schuld, terwijl zij zelf volhoudt van niet en haar zoon ook zijn twijfels heeft, dan kan Peter beter zijn conclusies trekken en hen doorverwijzen naar iemand die het op z'n minst mee wil helpen uitzoeken. Daar heeft zijn betalende cliënte recht op, ook al zou het haar misschien helemaal niks vooruit helpen uiteindelijk.
Peter probeert het niet eens, da's alles...
