Ik heb al diverse keren aangehaald dat ik Toon een vreemde eend in de bijt vond/vind.Amiche schreef:Even terug naar Jana
Vinden anderen die plotse vriendschap met Toon ook zo eigenaardig en onlogisch?
In 1e instantie had die zich zo kunnen ontwikkelen, als beiden eerlijk en open begonnen waren (Ik twijfel overigens altijd aan Toons goede bedoelingen, want die knaap spoort echt niet), maar met alles wat er gebeurt is zou Jana zich eigenlijk heel ongemakkelijk met hem moeten voelen en hij feitelijk ook met haar.
Het is nu net of het 2 totaal andere mensen zijn dan degenen die eerder samen in bed belandden, met die rare verborgen agenda's. Ik heb aan Toon nooit gemerkt dat ie echt in Jana geinteresseerd was. Elke interactie tussen die 2 voelt geforceerd.
Hij was in het begin ook zo close met Peggy, tot op een bepaald moment hij niet anders meer kon dan haar confronteren met de pijnlijke waarheid, namelijk dat hij niet verliefd was op haar.
Toon bleef zich toch om Peggy bekommeren, hij was er als de kippen bij toen Peggy liet doorschijnen dat ze twijfelde aan haar donor-operatie.
De platonische liefde tussen Peggy & Toon lijkt nu wat bekoeld te zijn, (waarschijnlijk omdat Renzo intussen in de serie is gekomen) maar de laatste ontmoeting tussen die twee begon met een innige knuffel.
Toen leek het toch ook alsof alle remmingen en spanningen weg waren. Ze waren gewoon twee goeie vrienden.
Op dat vlak lijkt het nu wel als Jana & Toon!
Misschien omdat er nu wel duidelijkheid & klaarheid geschept is,
en dat ze beiden wel weten dat het niets zal worden.
