Mof (scheldwoord)Poolaapje schreef:http://bit.ly/1eyjuiY *kuch*
Mof is een scheldwoord voor een Duitser, dat vooral in het westen van Nederland en Vlaanderen gebruikt wordt. In het noorden wordt eerder gesproken van poep en in Limburg (zowel Belgisch- als in Nederlands-Limburg) Pruusj.
Geschiedenis
Het woord "mof" wordt in Nederland en in Vlaanderen gebruikt. Het werd daar tijdens en na de Tweede Wereldoorlog veelvuldig gebruikt, en hoewel het gebruik aan het afnemen is, maakt het woord al honderden jaren deel uit van de Nederlandse taal. Zo kan het woord in de Nederlandse literatuur al aan eind van de 16e eeuw worden aangetroffen.[1] Ook de toneelschrijver Bredero typeert in zijn toneelstuk Moortje uit 1615 de immigranten uit de oosten met de volgende woorden als profiteurs van de Nederlandse armenzorg: "[...] Maer Moffen, Poep en knoet Dat syn troggelaars tot bedelen opghevoet".
Het woord zou afgeleid kunnen zijn van het Duitse woord "Muff" dat knorrepot, naar mens of iemand met een grote mond zou aanduiden. Over hoe het scheldwoord precies is ontstaan, doen echter ook andere verhalen de ronde. Een mooi voorbeeld van volksetymologie is de volgende verklaring: de soldaten van Christoph Bernhard von Galen zouden tijdens het zomerse beleg van Groningen (1672) moffen hebben gedragen. Dit werd als zeer verwijfd gezien: het moesten wel slechte manschappen zijn. In het blad voor "Mathematische Wetenschappen, Natuurwetenschappen en Geneeskunde" uit 1888 wordt hierover eveneens gerept. Een citaat hierover luidt als volgt: "Toen de Bisschop van Munster in 1672 in het Oosten van ons land gevallen was, werden de soldaten tegen de strenge koude beschermd door een mof, die met een lederen riem aan den rok bevestigd was. Hiernaar werden de soldaten van de Bisschop door de Overijselenaren spottend moffen genoemd. Toen de Duitschers later veel naar Holland trokken en hier door vlijt en energie rijk werden, wekte dit niet zelden den naijver der Hollanders op. Dit gaf vervolgens aanleiding, dat het scheldwoord mof algemeen op den Duitscher werd toegepast."
Een derde mogelijkheid houdt verband met de Duitse geografie. Aan het begin van de 17e eeuw werden in Duitsland Oost-Friezen en Eemslanders (de bewoners van de streek tegen de Noord-Nederlandse grens) Muff genoemd. De streek zelf werd wel Muffrika genoemd. Dit zou dan weer door Nederland zijn overgenomen voor alle Duitsers, met inbegrip van Mofrika voor Duitsland. Koningin Wilhelmina sprak in haar radiopraatje voor Radio Oranje regelmatig over de strijd tegen de moffen. De woorden "mof", "Mofrika" en "Mofrikaans" werden in 1942 uit het Nederlandse woordenboek van Koenen weggelaten uit angst voor maatregelen door de Duitse bezetter. Pas na de oorlog keerden ze geleidelijk terug in het lexicon.
bron: wikipedia
