Inderdaad, dat lijkt mij toch ook niet! Ze werken allebei, dus ik zie het probleem niet zo...
En daarbij: Marianne en Mayra liggen elkaar duidelijk niet echt en ik kan me voorstellen dat Mayra zich daar bovendien niet echt thuis voelt, maar ik kan Marianne ergens ook wel begrijpen inmiddels.
De opmerking van Marianne (dat ze liever geen vreemd volk in haar woonkamer heeft en of Mayra haar juwelenklanten dus via het atelier binnen wil laten) vond ik helemaal niet zo vreemd. In elk geval totaal geen reden voor Mayra om weer zo het hokkemors in te hebben. En dan zijn er een hoop verbouwingen gedaan, maar het eerste waar Mayra mee komt als ze haar scheidingspapieren tekent is dat zij en Ann nu wel samen een huisje kunnen kopen.
Mayra en Ann zitten duidelijk niet op een lijn met wat ze willen en mogen wel eens duidelijker zijn! Ze kunnen de bemoeienissen van Marianne dan wel steeds vervelend vinden en de schuld geven, maar zelf modderen ze maar wat aan.
