Het elkaar aantrekken en afstoten kwam om beurten van beide kanten. Toen Tom alsnog voor Bianca koos, bleef Peggy hem net zo goed nalopen en sms'jes sturen. Uiteindelijk, toen het er meer en meer op leek dat Tom toch echt niet voor haar zou gaan kiezen, koos Peggy ervoor om iedereen, dus ook Bianca, met de harde feiten te confronteren door de waarheid keihard in hun gezicht te gooien tijdens het huwelijk van Geert en Marianne. Bianca is nooit mijn favoriet geweest hoor, maar een hardere klap had Peggy haar op dat moment echt niet kunnen geven. En dat geldt ook voor de rest daar in die kamer trouwens. Wat dat betreft kan ik Marianne's houding richting Peggy daardoor zelfs wel een beetje begrijpen. Zoiets doe je gewoon niet.Amiche schreef:In mijn herinnering had Peggy voorgoed afscheid genomen van haar verleden, toen ze vertrok na de adoptie. Doordat ze met dat auto-ongeluk in Duitsland weer terug thuis kwam was het Tom die op haar gemoed begon te spelen. Hij wilde niet voor haar kiezen, maar liet haar ook nooit met rust. Uiteindelijk heeft hij met Bianca gebroken, terwijl Peggy nog steeds bezwaar had om haar eigen zus verdriet te doen.
Peggy had ergens ook wel gelijk hoor, daar niet van. Tom bleef in een leugen leven en iedereen had uiteindelijk wel recht op de waarheid. Maar om hem nou als enige "schuldige" aan te wijzen vind ik ook niet helemaal eerlijk. Zij was er ook met haar volle verstand bij. En wat Sandrine betreft; wie wilden er ook alweer een rechtszaak om Sandrine terug te krijgen, en dreigden ermee om Tom buiten te zetten als hij hen daarin niet steunde? Peggy en Rosa dus... Terwijl Peggy tot de tijd dat ze Tom terug had, totaal niet omkeek naar haar kind. Ze wilde haar vrijheid niet kwijt.
Tom heeft waardeloos gehandeld, maar Peggy net zo goed (en de rest ook trouwens
).
Da mjin dju nie?!
