Thuisforum.be

apestaart schreef:
En ze gaat voor hem pannenkoeken bakken.

In dezelfde kamer waar een paar weken geleden zijn vriendinnetje werd neergeschoten.

Hoe bedenken ze het? Hoort dit bij het verwerkingsproces of zo

Emiel is nu op bezoek gekomen en als Olivia vroeg hoe het was op school dan zei Emiel dat hij zijn vrienden mist alsook Olivia maar van zijn vader repte hij geen woord over, ik weet niet wat ik er moet van denken.
Ik vind dat maar raar dat hij zijn vader niet mist.

Het is niet gezegd dat Emiel zijn vader niet mist, hè? Maar ik kan me wel voorstellen dat hij daar tegen Olivia niet graag over begint als je ziet wat er gebeurd is. Zijn vader heeft haar onder schot gehouden, wat niet bepaald een prettige ervaring was. Dat besef Emiel ook echt wel, denk ik...

Ik vond het ook niet zo vreemd dat hij daar niet over begon - voor Emil is dat ook allemaal pijnlijk.
Die vragen en bedenkingen zullen later nog wel komen en blijkbaar kan hij ook een en ander kwijt bij een therapeut.

Het is ook goed dat Olivia er niet over begon. Hij begint er zelf wel over als hij daar behoefte aan heeft.

satine schreef:Ik vond het ook niet zo vreemd dat hij daar niet over begon - voor Emil is dat ook allemaal pijnlijk.
Die vragen en bedenkingen zullen later nog wel komen en blijkbaar kan hij ook een en ander kwijt bij een therapeut.

Vraag is natuurlijk wat dat ventje allemaal weet. Weet hij van de andere misdaden van zijn vader? Weet hij dat Sandrine dood is? En het is ook niet Olivia haar taak om dat te doen, nu toch nog niet.

Vond haar niet echt empathisch tegenover Emile.

Steeds maar super enthousiast doen, terwijl die jongen wel wat te verwerken heeft. Ze zou het ook wat rustiger kunnen aanpakken. Moet ook wennen zijn voor hem om daar in die kamer te lopen waar zijn vriendinnetje werd neergeschoten.

Ik vraag me toch af of Olivia nog een deskundige geraadpleegd heeft. Dat kind is 's nachts al zo onrustig, kun je hem dan zomaar meenemen naar zijn vader die in de gevangenis zit?

We zullen het vanavond zien hé.

Ik blijf me ook afvragen of het zo verstandig was om die jongen als enige in het huis op het gelijkvloers te laten slapen, omdat daar toevallig nog een slaapkamer beschikbaar was? Trouwens, die kamer grenst aan de gemeenschapsruimte, waar de feiten zich afspeelden en waar de rest van de bewoners bijna elke avond gezellig samen zitten. Echt ideaal is dat allemaal toch niet.

Ik snap eerlijk gezegd ook niet goed dat ze daar niet meer begeleiding in krijgen. En dan over de hele lijn eigenlijk, dus zowel wat de dagelijkse gang van zaken betreft als ook het bezoek aan Lander.
Dat alles is - na alles wat er gebeurd is - toch echt niet iets om op eigen houtje maar wat mee aan te klooien?

zeker niet.

Dikke pluim voor Olivia!
De manier waarop ze Christine duidelijk maakte dat een flesje wijn en wat beleefde woordjes niet genoeg waren...

En dan de nonchalance waarmee ze daarna een glaasje van die wijn presenteerde!

Ja, het was amusant om te zien Ze laat het dus echt niet zomaar passeren door wat mooie woorden van Christine, die allicht niet eens gemeend zijn. Ik moet zeggen dat deze Olivia mij uitstekend bevalt. Een stuk assertiever en vooral meer haar op haar tanden, veel beter dan dat melig, naïef gedrag van haar.

Thom schreef: vr 26 apr 2019, 13:07 Ja, het was amusant om te zien Ze laat het dus echt niet zomaar passeren door wat mooie woorden van Christine, die allicht niet eens gemeend zijn. Ik moet zeggen dat deze Olivia mij uitstekend bevalt. Een stuk assertiever en vooral meer haar op haar tanden, veel beter dan dat melig, naïef gedrag van haar.

JA, hé?! Dit is een personage die een heel goede evolutie meemaakt(e). Ikke wil meer van datte!

Ik vraag mij af hoe dat nu eigenlijk zit op haar werk. We zagen haar een tijdje geleden huilend haar spullen bijeenrapen in de klas, wat deed vermoeden dat ze was ontslagen. Maar na de paasvakantie ging ze gewoon terug werken alsof er niets aan de hand was. Maar nu horen we haar weer klagen dat ze steeds wordt nagekeken. Dus hoe zit dat daar nu eigelijk??