Thuisforum.be

Ik had niet gedacht dat ze zouden gaan juichen, maar die reactie van Emma is toch wel buiten alle proporties.

En het erge is nog dat ze beter reageert dan Stan op Tom z'n vraag.

lord F. schreef:En het erge is nog dat ze beter reageert dan Stan op Tom z'n vraag.

Dat is maar hoe je het bekijkt, denk ik
De reactie van Stan was niet positief, maar op een (in mijn ogen toch) begrijpelijke manier. Die jongen heeft al een vader, ook al is die overleden. Geen idee waarom Judith en Tom dachten dat dit alles een goed idee was om voor te stellen, maar goed...
Emma daarentegen, was niet van haar stuk te brengen en bekeek het meteen berekenend. Nu komt ze weer direct met Hélène op de proppen; alles om de situatie naar haar hand te zetten.
Het lijkt ook wel alsof ze met elke opmerking die ze plaatst, wil provoceren of - in het slechtste geval - ronduit kwetsen. Ik vind haar soms echt akelig gedrag vertonen, en dat is niet alleen na alles wat ze meegemaakt heeft. Die uitgekooktheid heeft ze wat mij betreft vanaf het begin af aan gehad...

Emma slaat natuurlijk wel de nagel op zijn kop hé. Stan zal nog wel bijdraaien denk ik. Het is om Emma te doen.

Welja, ze weet ook wel dat Tom zich heel kwetsbaar opstelt met die vraag. Dus tijd voor wat emotionele chantage denkt ze dan.

Ik vind haar reactie helemaal niet overdreven.

In haar plaats zou ik waarschijnlijk gezegd hebben: "Waar komt gij nu mee af?!"

Het is niet alleen wat ze zegt. De manier waarop en de uitdrukking van haar gezicht (neerbuigend).
Dat zie je ook in andere situaties. Als ze iets "liefs" tegen Stan zegt, dan zit daar altijd iets kwaadaardigs in. Iets enorm neerbuigends. Ik zou me als moeder grote zorgen gaan maken om deze dochter.

jessie V. schreef:Het is niet alleen wat ze zegt. De manier waarop en de uitdrukking van haar gezicht (neerbuigend).
Dat zie je ook in andere situaties. Als ze iets "liefs" tegen Stan zegt, dan zit daar altijd iets kwaadaardigs in. Iets enorm neerbuigends. Ik zou me als moeder grote zorgen gaan maken om deze dochter.

Ik vrees dat Emma de slechte genen van haar vader heeft.

Eigenlijk had Tom (als volwassene en advocaat) het met meer zelfvertrouwen moeten voorstellen. Men zag dat hij onzeker was en het kwam zwak over, en daar heeft Emma gebruik van gemaakt om te scoren en, zoals gewoonlijk, weg te lopen.

Daar heb je gelijk in. Hij begon zowat te stotteren. Het was een verkeerd plan en hij bracht het verkeerd.

Goh, anders ging ze het ook gedaan hebben hoor. Stan maakte het haar wel erg comfortabel door weg te lopen.

Tom verwoordde het wel zwakjes. Het klonk bijna als een zakelijk voorstel. Een overnamebod ofzo.

Emma heeft veel meegemaakt maar zelfs daarvoor had ze een lastig karakter. Dat gedoe met jens, niet willen luisteren naar haar moeder, de puber uithangen... Ze is "erger" dan een doorsnee puber.
Ze vertoont inderdaad rare trekjes
Los daarvan snap ik dat ze niet staat te springen voor een adoptie. Tom heeft al twee kinderen en zij hebben al een vader.

Emma is idd geen poeslief kind en daagt graag de mensen uit op een héél sluwe manier,
maar langs de andere kant begrijp ik het ook wel een beetje.
Ze heeft om te beginnen al een vader, en dat hij reeds gestorven is maakt daarin geen verschil.
De moeder van haar papa is waarschijnlijk voor Emma hierdoor nog belangrijker.

Ik ergerde mij een beetje aan Emma gisteren. Ze is zo enthousiast omdat haar grootmoeder bij haar komt wonen. Maar Stan heeft het daar duidelijk niet al te makkelijk mee en het is alsof Emma het er maar al te graag is goed inwrijft bij hem.

Ik vind Emma al de hele tijd een verwende puber met bewuste oogkleppen op. Ze wil nog steeds niet inzien dat haar oma Geert vermoord heeft (en NIET Marianne, maar die is nog steeds een heks )...