Thuisforum.be

satine schreef: vr 05 apr 2019, 09:27 Mak als een lammetje? Door de medicatie.

Da's zeker da Die zit onder de kalmeermiddelen, als hij al niet eerst een paar dagen in isolatie gezeten heeft.

Eigenlijk klinkt dat een beetje komisch, Stan in een dwangbuis. Vind ik dan.

En het is waar. Tien tegen één dat hij kalmeringsmiddel voorgeschreven krijgt.

Ik weet niet goed wat ik er nu van moet denken. Hij schijnt een persoonlijkheidsstoornis te hebben, maar ik dacht dat hij misschien een agressiestoornis had. Straf dat hij aan Judith zijn verhaal kon doen.

Afijn, hij kan nu in ieder geval niet meer beweren dat hij op de laatste plaats komt.

Tja, ze was opgevorderd door de begeleiders van de instelling. En er is altijd een begeleider bij zo'n gesprek. Ze moest dus wel luisteren naar wat hij te zeggen had ipv hem zoals gebruikelijk af te wimpelen. En een persoonlijkheidsstoornis... zijn grootvader van vaderszijde was blijkbaar agressief (volgens Hélène), zij vader was ook niet van de normaalste en oma Hélène was een bedriegster en oplichtster. Hoewel zij haar kleinkinderen wel oprecht graag zag.

Stan zou dus borderline hebben, allee dat beloofd, we zullen dus met dat kereltje nog het één en ander beleven of zoals met de woorden van wijlen Jenny: wij zijn nog niet toe aan de nieuwe pattatten.

apestaart schreef: do 18 apr 2019, 23:04 Stan zou dus borderline hebben, allee dat beloofd, we zullen dus met dat kereltje nog het één en ander beleven of zoals met de woorden van wijlen Jenny: wij zijn nog niet toe aan de nieuwe pattatten.

BPS komt behoorlijk vaak voor. Men denkt dat 0,6% van de bevolking in aanmerking kan komen voor de diagnose. BPS komt meer voor bij jongeren, vrouwen en bij mensen met een laag opleidingsniveau.
BPS heeft volgens bepaalde wetenschappelijke studies een goede prognose. De symptomen verminderen (of worden minder intens) naarmate men ouder wordt. Na ongeveer 10 jaar behandeling beantwoordt nog maar een klein deel aan de criteria voor de diagnose van BPS.

bron: https://www.gezondheidenwetenschap.be/r ... dsstoornis


't Ziet er dus nog zo slecht niet uit voor Stan! In een soap gaat alles ook veel rapper, dus maak je maar geen zorgen.

In Famile was er ook een personage die aan borderline leed met name Delphine en die stak allerlei apetoeren uit, toen zij uit die serie verdween was ik echt blij dat ik van dat personage af was.
Ik verwacht dus dat Stan ook allerlei toeren zal uithalen en ik kan de makers van Thuis niet kwalijk nemen integendeel zelfs, zo zullen we nog een spannende verhaallijn hebben met Stan.

Ik hoop eerlijk gezegd van niet, want :

1. Op nog een ontsporing/uitbarsting van Stan zit ik echt niet meer op te wachten.
2. Gaat men zo niet aan de kijkers het idee geven dat alle mensen met een psychiatrisch verleden/aandoening slechte bedoelingen of gewoonweg labiel zijn?

hannanaske schreef: do 18 apr 2019, 23:32 't Ziet er dus nog zo slecht niet uit voor Stan! In een soap gaat alles ook veel rapper, dus maak je maar geen zorgen.

Nou, Thuiskennende zal hij met Kerst weer gezellig met de hele familie aan tafel schuiven Ik vind het een gemiste kans, dat ze hem nu niet in beeld brengen samen met de psychologen, en zijn moeder en zus. Dan konden we het allemaal van zijn kant horen wat zijn bedoelingen waren.

Precies, dat vind ik nu ook zo jammer. (Dat ze die gesprekken niet tonen). Ik herinner me dat Stan ooit tegen Judith en Tom zei dat hij vreesde dat hij later een crimineel zou worden omdat zijn vader en grootmoeder dat ook waren. Het zat er dus eigenlijk al heel lang aan te komen.

En heeft hij die borderline niet al heel lang? Spullen van Jana stelen, een mes meenemen naar het gerechtsgebouw, Leo in elkaar kloppen, Britney aanrijden, Jacques zijn reputatie om zeep helpen, Joren bedriegen, zijn moeder en zus in elkaar slaan. Het is quasi genoeg, vind ik.

Ik zit ook niet te wachten op nog een ontsporing van Stan, maar ik wil graag dat hij in de serie blijft. Ook als een wat meer 'normaal' personage kan hij nog veel potentieel hebben. Kijk maar naar Eddy sinds hij uit de gevangenis is, of Nancy en Dieter. (Voor Sandrine dan).

Leo in elkaar kloppen? Hij heeft hem een duw gegeven. Ook de aanrijding van Britney was niet opzettelijk.
Niet dat ik het wil goedpraten, maar zjust is zjust, zeggen ze hier.

Ik heb niet zo'n behoefte aan die gesprekken.
Uiteindelijk is Thuis een soap en geen duidingsprogramma.

Ja, ik weet dat Britney niet opzettelijk was, en wat Leo betreft heb ik inderdaad wat overdreven. Ik moet een beetje op mijn woorden letten, zeker?

Ik wou alleen maar illustreren waarom ik al heel lang het vermoeden had dat het tot een ontploffing zou komen.

Stan heeft dan ook al heel wat meegemaakt.
Scheiding van zijn ouders, van Australië naar België, zijn vader die overlijdt met de stempel 'verkrachter', troubles met Emma en Jens, nog meer troubles met Danny.
Zus drie maanden weg met mama, zus in de psychiatrie.
Oma die opeens terug veel aanwezig is, maar geen doetje blijkt te zijn. Maar wel goed voor haar kleinkinderen.
Oma overlijdt.
En dan de scheiding, na veel gedoe bij Tom gaan wonen en daarna naar de instelling.
Terug naar de 'warme' thuis die hem beloofd was, die uiteindelijk een zeepbel bleek te zijn.
En Tom en Judith die altijd maar toegaven.

Ik heb mij altijd afgevraagd waarom er onder Emma zoveel eieren gelegd werden en onder Stan niet.
Na de historie van Danny en de daaropvolgende ontvoering van zijn zus, had Stan ook wel psychologische bijstand mogen krijgen.
Emma is nog lange tijd regelmatig op gesprek geweest na haar reis en opname, maar Stan die mocht zijn plan trekken.
Omdat er toen nog geen problemen waren?
Of omdat er nog altijd een groot taboe rust op 'bezoek aan therapeut of psychiater'?
Want veel mensen denken nog steeds dat er iets serieus mis is in je bovenkamer als je dat nodig hebt.
Terwijl die mensen even goed werken rond relatieproblemen en trauma- of rouwverwerking.
Je hoeft niet altijd cuckoo te zijn.

Ik heb niet ook geen behoefte aan die fictieve gesprekken met neppsychologen of psychiaters in Thuis...
" Uiteindelijk is Thuis een soap en geen duidingsprogramma" Volledig akkoord!

Ik lees dat wel vaker. Thuis is een soap en geen duidingsprogramman.

Waarom worden er dan voortdurend loodzware thema's aangehaald (verkrachting, miskramen, borderline, euthanasie...) en zien we bijna elke dag bordjes met "wie meer info wil, kan bellen naar...".
Dat is ook niet meteen typisch soap he. Ik zie het niet gebeuren bij Neighbours of zo.

Er komen inderdaad heel veel thema's aan bod, ook de 'zwaardere'.
Maar ze worden nooit echt uitgediept.
Een depressie? Na een paar weken loopt het personage in kwestie al terug vrolijk rond.
Lander heeft vanalles op zijn kerfstok, de reden? Wordt niet meer over gepraat.
Wat is de uiteindelijke straf geweest van William?
Ann verliest haar enige kind, na een paar weken wordt er nog amper over gepraat.
En zo zijn er nog wel wat voorbeelden.

Dit is nu eenmaal eigen aan soaps: drama maar geen duiding.
Of toch niet te veel.