Thuisforum.be

In elk geval scheen het wel dat de psychologe niet dupe was van de "voorzichtige" antwoorden van Ann ; ze doorziet volgens mij en de moeder en de dochter .

Het is misschien ook niet zo heel belangrijk wat Ann allemaal verteld, maar dat ze eerder de dynamiek tussen Ann en Peggy wil kennen. Plus wie uit de omgeving het meeste invloed heeft op hen.

Poolaapje schreef:Het is misschien ook niet zo heel belangrijk wat Ann allemaal verteld, maar dat ze eerder de dynamiek tussen Ann en Peggy wil kennen. Plus wie uit de omgeving het meeste invloed heeft op hen.

Dat denk ik ook. Die psychologe heeft ook wel door wat Ann eigenlijk wil zeggen, zelfs al zegt ze het niet of beweert ze het tegendeel.

Kan er mij iemand zeggen wat er de eerste 5 min van de aflevering van vanavond (8 jan) is gebeurd? Ik was net te laat thuis om mijne 'thuis' te kunnen zien..
Ik zag net dat het beeld overging van Ann en de psychologe naar iets anders...
Dank u!!!!

Ann heeft tegen de psychologe gezegd dat ze denkt dat Peggy wel klaar is om te adopteren, maar ze heeft ook eerlijk toegegeven dat ze schrik heeft voor de gevolgen voor Sandrine later. Kortom: ze heeft eigenlijk min of meer de waarheid gezegd, zonder het voor Peggy te willen verpesten.

Ik vraag mij af in hoeverre Peggy geschikt is. Maar Ann heeft het goed aangepakt. Dit had ik niet verwacht, hoewel ik nog sterk twijfel over de invloed die Marianne heeft gehad.

De invloed van Marianne speelde zeker mee dat bleek uit de manier waarop Ann reageerde tegen haar moeder na het gesprek ; ze was boos en volgens mij vooral op zichzelf omdat weer eens bewezen werd dat ze een papegaai is die haar moeder napraat .

Ann heeft toch gewoon gedaan wat ze in eerste instantie van plan was? (toen Marianne nog faliekant tegen elke medewerking was en nog niet met Jenny gepraat had)
Dat Ann geirriteerd reageerde, had volgens mij meer te maken met het feit dat Marianne er voor de zoveelste keer naar vroeg...

Of ze nu haar moeder volgt of het uit haar zelf komt, ze maakt als dokter nog maar eens een deontologische fout: ze kijkt niet naar het kind dat eventueel bij Peggy en Peter terecht zal komen en of dat wel goed is voor dat kind of voor de ouders, maar ze kijkt naar wat voor haarzelf het beste is, of voor haar eigen kind Sandrine. Enfin, ze is nu toch geen dokter voor het moment, dus dan mag dat maar. Ann

Dat is ook helemaal haar taak niet!
En als dat haar taak wel was, zou de psychologe daar om gevraagd hebben, maar dat heeft ze niet gedaan - ze vroeg hoe Ann het persoonlijk vond, als moeder van Sandrine, niet als dokter.
Dus als er iemand in de fout is gegaan, is het de psychologe.

Tenzij Ann tegenwoordig een kristallen bol heeft en in de toekomst alvast kan zien hoe Peggy en Peter met hun adoptiekindje zullen omgaan?
Wat Sandrine betreft: daar heeft Peggy altijd goed voor gezorgd als die bij haar was - dat heeft de psychologe gevraagd en daar heeft Ann eerlijk op geantwoord.
Ik zie niet in wat het feit dat Ann dokter is daar aan verandert.

'mensen helpen' is een van de fundamenten van dokter zijn. Als je dan iemand anders helpt om een kind in hun schoot te werpen (ook al weet je dat dat niet ideaal is) om je eigen vel (en kind) te redden, dan is dat niet 'hulpvaardig' of 'menslievend' en een dokter onwaardig.

En als Ann er nu echt van overtuigd is dat P&P WEL goede ouders zullen zijn?
Die mensen hebben zich nog niet kunnen bewijzen, waarop gaat ze zich baseren?

satine schreef:En als Ann er nu echt van overtuigd is dat P&P WEL goede ouders zullen zijn?
Die mensen hebben zich nog niet kunnen bewijzen, waarop gaat ze zich baseren?

maar het is toch duidelijk dat ze geen rekening houdt met Peggy en Peter maar enkel met zichzelf en Sandrine.

Dan had de psychologe daar moeten door prikken.
Ann is niet uitgenodigd voor een gesprek in de hoedanigheid van dokter, maar als moeder van het reeds geadopteerde kind.

Wat had ze moeten zeggen dan volgens jou?

satine schreef:Dan had de psychologe daar moeten door prikken.
Ann is niet uitgenodigd voor een gesprek in de hoedanigheid van dokter, maar als moeder van het reeds geadopteerde kind.

Wat had ze moeten zeggen dan volgens jou?

de waarheid zeggen en niet de waarheid verbloemen. Ze had zich neutraal moeten houden.