Thuisforum.be

Wie had ooit kunnen denken dat iemand nog zo verliefd zou worden op... Marianne?

Even dacht ik dat ze Ann alles zou vertellen...

Ik denk dat als Ann de laatste woorden had gehoord, en was blijven staan... dat het er dan was uitgekomen!

Wallanderjunior schreef:Ik vind ook dat dit niet bij Marianne past. Ik vind ook dat er abnormaal veel vreemd gegaan wordt, alsof er geen koppels meer bestaan die "moeilijke momenten" doorspartelen met nu en dan een meningsverschil en/of (stevige) ruzie

Dat laatste had in elk geval stukken beter gepast bij het koppel Marianne-Geert, dan de flauwekul die ze er nu van maken. Marianne die gezellig vreemd gaat en zich blijkbaar ineens alleen zorgen maakt over hoe ze daar mee om moet gaan, en Geert die er ineens liever een biercarrière op na houdt met zijn "maten" waar hij voorheen nooit mee optrok, ten koste van alles? Het moet niet gekker worden...

Jammerlijk dat ze niks originelers/beters kunnen verzinnen om hun huwelijksdip in beeld te brengen...

Oei ik ben hier blijkbaar de enige dat deze verhaallijn nog wel leuk vind om te zien
Volgens mij willen de schrijvers aantonen dat Marianne altijd commentaar heeft als er iemand vreemd gaat maar dat ze nu zelf aanvoelt hoe het is om verliefd te worden op iemand anders.

Ik vind de combinatie Leah Thys - Bob De Moor ook geslaagd.

Kennen jullie irl dan geen mensen die dingen doen waarvan je het nooit verwacht had? Dat gebeurt toch ook. Of je hoor toch dikwijls van koppels die uit mekaar gaan waarvan vrienden zeiden :amai, dat had ik nooit verwacht. Dat iemand vreemd gaat en dat anderen dat nooit verwacht hadden.

En inderdaad vind ik dat wel eens leuk. Marianne die op iedereen meteen neerkijkt bij de minste fout maakt nu zelf een fout. Ik vind het wel vreemd dat ze zich nu ineens laat gaan en er zich geen zorgen meer over maakt. Maar verder vind ik dit best wel een goede verhaallijn.

Ilsemieke schreef:Kennen jullie irl dan geen mensen die dingen doen waarvan je het nooit verwacht had? Dat gebeurt toch ook. Of je hoor toch dikwijls van koppels die uit mekaar gaan waarvan vrienden zeiden :amai, dat had ik nooit verwacht. Dat iemand vreemd gaat en dat anderen dat nooit verwacht hadden.

En inderdaad vind ik dat wel eens leuk. Marianne die op iedereen meteen neerkijkt bij de minste fout maakt nu zelf een fout. Ik vind het wel vreemd dat ze zich nu ineens laat gaan en er zich geen zorgen meer over maakt. Maar verder vind ik dit best wel een goede verhaallijn.

Voor mij heeft dit niets te maken met Marianne.
Ik vind het geen goede noch leuke verhaallijn. En het gaat haar niet goed af, vind het bovendien helemaal geen leuk koppel.

Ik vind het ook een rare wending en oorspronkelijk niet passend bij het personage Marianne. Maar ik denk aan een reeks van jaren geleden toen zij ook niet kon kiezen tussen Swerts en aannemer Walter. Ik denk dat Marianne vreemd gaat omdat zij voor de moment niemand anders kan koeioneren.

Marianne is gewoon dat de wereld rond haar draait. Ann, Tom en Walter moesten allemaal haar willetje doen of ze kregen de furie van mevrouw Bastiaens op hun dak. Ze is geen slechte vrouw maar ze is een vrouw die leeft van aandacht. En tja, als dan een man zoals David langs komt, die overvloeit van charme, is het voor Marianne een mogelijkheid om weer wat meer aandacht te hebben. Zeker als Geert alleen oog heeft voor zijn patiënten en de brouwerij.

martha schreef:Ik vind het ook een rare wending en oorspronkelijk niet passend bij het personage Marianne. Maar ik denk aan een reeks van jaren geleden toen zij ook niet kon kiezen tussen Swerts en aannemer Walter.

En ze tóch een keuze maakte, omdat ze de heren eerlijkheidshalve niet aan het lijntje wilde houden...

Terwijl ze zich nu plotseling van het ene op het andere moment neerlegt bij een vlaag van verliefdheid en er ineens geen probleem meer in ziet om iemand waar ze van houdt, en waar ze tot voor een paar weken geleden geen problemen mee had, tot in het diepst van zijn ziel voor de gek te houden en te kwetsen (met zijn vriend notabene)? Dat gaat er bij mij niet in. Iemands' mentaliteit verandert niet zomaar zo drastisch, ook al komt ze eventjes aandacht tekort..

Wat die vriend betreft: David is minstens zo schuldig als zij - hij had gerust afstand mogen bewaren.
En buiten een stiekeme zoen is er nog niks gebeurd buiten dan dat afspraakje in het museum.

Ze moet ook eerst de kans krijgen om het te vertellen aan brompot Geert he.
Want die zijn moodswings zijn minstens even vreemd en opmerkelijk als die van zijn vrouw, maar dat is hier offtopic.

Ik begrijp het gedrag van Marianne ook absoluut niet. Ik vind het vrij ongeloofwaardig dat zij zich zo laat gaan en 'k vraag me af waar de scenarioschrijvers hiermee naartoe willen.

Ik vind het ook allemaal niet echt logisch: ze is kwaad op Geert omdat hij investeert in de brouwerij, maar ze papt wel aan met de brouwer zelf.

ja, ze weet toch dat hier vodden van gaan komen...

Sandertje schreef:Marianne is gewoon dat de wereld rond haar draait. Ann, Tom en Walter moesten allemaal haar willetje doen of ze kregen de furie van mevrouw Bastiaens op hun dak. Ze is geen slechte vrouw maar ze is een vrouw die leeft van aandacht. En tja, als dan een man zoals David langs komt, die overvloeit van charme, is het voor Marianne een mogelijkheid om weer wat meer aandacht te hebben. Zeker als Geert alleen oog heeft voor zijn patiënten en de brouwerij.

Inderdaad, Marianne is het gewoon van altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan en haar eigen willetje door te drijven. Iedereen om haar heen heeft zijn/haar eigen beroeps- of andere bezigheden. Ze heeft niets om handen en verveelt zich stierlijk. Waarschijnlijk is ze heimelijk jaloers op Geert die wel een afleiding gevonden heeft in zijn "brouwerij" avontuur.