Thuisforum.be

Ik vind dat er nogal veel gefocust wordt op het autisme (?) van Bob. Precies of het is iets nieuws, dat kon je toch al van in t begin zien bij hem ?

Ik vind het jammer dat er dikwijls nogal belerend wordt gedaan en de nadruk op 'moeilijke thema's' ligt (vluchtelingen, drugs, holebi's, drugsverslaving, criminaliteit), net zoals in Neighbours.

Vind ik soms ook, hoor Johan 1969.
Soms gaat het wel een beetje te veel worden. Niet alle problemen qua ziektes enz. hoeven hier één voor één voorbij te komen. Het kan nuttig zijn voor mensen dat er hier over gesproken wordt en het zal allemaal wel gecheckt zijn bij deskundigen, maar er zijn tenslotte betere bronnen om je kennis over bepaalde zaken uit de breiden.

Ik vraag me af welk moeilijk thema ze nog niet aangekaart hebben

Ik vind het raar dat Bob zijn kotgenoten hem ondertussen nog niet zo goed kennen. Ze zouden toch al lang moeten weten dat hij wat moeite heeft met gevoelens en dat hij wat andere karaktertrekken heeft dan hen. Toch wordt hij nu volledig misbegrepen, behalve door Luc dan...

Het moeilijke aan Bob is dat je bijna nooit kan inschatten hoe hij gaat reageren.

Bob gaat het goedmaken met Tamara. Dat was toch, dacht ik, de bedoeling.
Zijn eerste zin is al een verwijt. Waarom reageer je niet op mijn berichten?
Terwijl hij zelf juist hetzelfde heeft gedaan en dat het grote punt was voor Tamara.
Zucht.

Bob trekt op met de verkeerde mensen.
Als Luc 'na al die jaren' de eerste is die de link legt tussen '11' en 'elf', dan is het triest.
Dat werd hier meteen opgemerkt.
Toegegeven: het is zo Amerikaans als wat, vermits wij elfen niet meteen in verband zien met Kerstmis, maar toch...

Ik heb vaak met verwondering naar Bob zitten kijken, maar nu maken ze er toch een hele zooi van.
Opeens begrijpt hij niks meer, alsof hij al zijn hele leven alleen op een eiland heeft gewoond.

Beeldspraak was vroeger nooit een probleem, humor ook niet - zijn vlinder begreep hij bij het minste.
En Boowie komt niet van de grond zoals Bob het gedacht had en opeens is hij de minst sociale die ooit in soapland heeft rondgelopen?

Zoals iemand hier heel gevat en terecht opmerkte: *ZUCHT*

Bob is inmiddels een allegaartje van aparte karaktertrekjes geworden, die uit de kast worden getrokken naar gelang het voor de verhaallijnen uitkomt. Meer kan ik er helaas niet meer van maken...

Een voorbeeld : hij komt er niet op dat Tamara ongerust blijft als hij stilletjes op de zetel gaat slapen.
Volgens hem goedbedoeld om haar niet wakker te maken, typisch zijn denken. Gevolg : hij begreep niet
waarom ze zo ongerust bleef intussen. Toen Tamara wou praten weigert hij denkend dat ze hem toch
niet begrijpt lees = omdat hij weet hoe anders hij is en daar echt niets aan kan veranderen.
Als Tamara bereid zou zijn zich constant aan te passen aan zijn manier van denken kan het lukken.
Dat is zeer vermoeiend wat hij nooit zo zal zien. Anders, spijtig maar zonder ruzie uit elkaar gaan.
Persoonlijk vind ik hem trouw, hulpvaardig maar moeilijk om mee samen te leven.

ranske schreef:Een voorbeeld : hij komt er niet op dat Tamara ongerust blijft als hij stilletjes op de zetel gaat slapen.
Volgens hem goedbedoeld om haar niet wakker te maken, typisch zijn denken. Gevolg : hij begreep niet
waarom ze zo ongerust bleef intussen. Toen Tamara wou praten weigert hij denkend dat ze hem toch
niet begrijpt lees = omdat hij weet hoe anders hij is en daar echt niets aan kan veranderen.
Als Tamara bereid zou zijn zich constant aan te passen aan zijn manier van denken kan het lukken.
Dat is zeer vermoeiend wat hij nooit zo zal zien. Anders, spijtig maar zonder ruzie uit elkaar gaan.
Persoonlijk vind ik hem trouw, hulpvaardig maar moeilijk om mee samen te leven.

Volledig akkoord. 't Is een opgave om met zo iemand te leven, hoe goed van hart die ook is.

Hij beseft dat hij moeite heeft met die dingen, maar dan tegen Tamara zeggen "ik snap écht niet wat je bedoelt, leg het van naaldje tot draadje uit", daar komt hij niet op. Hoewel hij beseft dat hij 'anders' is. Hij lijkt (naar mijn mening) geen moeite te doen.

Meer moeite doen dat is juist het punt. Dus anders reageren op de dingen ? Ze willen dat ook, maar iets werkt nu eenmaal anders in hun hersenen en na een paar keer lukken moet de andere weer van vooraf aan herbeginnen.

Soapseut schreef:Hij beseft dat hij moeite heeft met die dingen, maar dan tegen Tamara zeggen "ik snap écht niet wat je bedoelt, leg het van naaldje tot draadje uit", daar komt hij niet op. Hoewel hij beseft dat hij 'anders' is. Hij lijkt (naar mijn mening) geen moeite te doen.

Hij voelt nu eenmaal dingen anders aan. "Geen moeite doen" is hier echt niet van toepassing.
Jammer dat ze Bob een tijdlang als bijna "gewoon" mens hebben neergepoot, maar iemand met autisme mag je niet verwijten van geen moeite te doen of te willen doen. Dit is een zinloze discussie.

Hemel wat een toestand. Zijn denkwijze is vrij bizar maar ook weer vrij logisch. Hij is erg rationeel ingesteld. Tamara zegt dat ze niet boos is. Hij is dat ook niet dus is er in zijn optiek geen probleem. Dat er mogelijk wel iets anders aan de hand is, dat komt niet in hem op.

Een relatie met iemand als Bob vergt veel geduld van de ander en inzicht in hoe zijn brein werkt.Dan snapt de ander dat het vaak niet eens zo slecht bedoeld is.