Thuisforum.be

Ja echt dwingen is het inderdaad niet maar blijven aandringen om toch maar te drinken, ook al weigert Joren om een zeer begrijpelijke reden, vind ik toch echt niet kunnen.

Ik vind het raar dat een 17-jarige rond loopt met een gewone fles waarin sterke drank zit.
Zoekt hij troost in alcohol omdat hij eigenlijk geen ‘thuis’ meer heeft. Z’n moeder is bijna nooit thuis, z’n zus zit bij haar lief, z’n vader is gestorven en z’n stiefvader heeft nu ook geen oog meer voor hem.
Joren is misschien verliefd op Stan, maar Stan zoekt volgens mij gewoon iemand die rekening met hem houdt en er voor hem is.

Ik ben echt van goede wil, maar ik kan totaal geen sympathie opbrengen voor Stan. Nooit gehad.
Ben benieuwd wat hij nog allemaal gaat uithalen t.o.v. Joren, die ook niet erg stevig in zijn schoenen staat.
Ik vind het ook nogal brutaal om de fles drank van Tom buit te maken. Hij roept zijn moeder ter verantwoording over haar doen en laten.
Al wil ik Judith ook niet goed praten. Maar als je zoon van 17 bezopen thuis komt, mag je daar toch wel wat van zeggen lijkt mij.
Hij maakt het er ook zelf naar dat mensen zich van hem afkeren.

Eindelijk! Het hoge woord is eruit: hij heeft het gevoel dat zijn moeder niet eens beseft dat hij bestaat. Goed gezegd jongen. Ze mag er inderdaad eens beginnen aan denken dat ze meer heeft dan haar Emmaatje.

Ik vind eerlijk gezegd ook dat hij gelijk heeft. Telkens als hij thuis is , is de koelkast leeg , of staat er niks op tafel, terwijl bij Emma telkens wel met een volle tafel staat, met nog eens gezellig de mama er bij. Om nog maar te zwijgen van dat rare gedoe tussen Jacques en Judith waar Emma zoal bijna alles van op de hoogte is , en Stan in het duister gelaten wordt.

Het valt mij ook op dat Stan na elke directe/ indirecte confrontatie met jacques een beetje meer rebeleert. Elke keer als zijn moeder moet 'overwerken' of hij Jacques tegenkomt gaat hij een stapje verder. Het ergste is dat die relatie niet eens gezond is, en als hij dat eens wist zou hij het ook niet eens zo moeten uithangen.

hannanaske schreef: vr 01 mar 2019, 23:27 Het ergste is dat die relatie niet eens gezond is

Bij mijn weten zijn dat voorlopig veronderstellingen van ons kijkers, of heb ik bepaalde scènes gemist ?

Toen rond dat gedoe met die blauwe plekken/Judith die van een dag naar de andere afstandelijk werd begon, hij Judith dominant probeerde te "overtuigen voor haar geluk te kiezen'. En dan ook die emotionele chantage door met ontslag te dreigen nemen. Zelfs nu zie je dat Judith niet helemaal gelukkig bij loopt.

Thom schreef: vr 01 mar 2019, 23:37 Toen rond dat gedoe met die blauwe plekken/Judith die van een dag naar de andere afstandelijk werd begon

Dat zijn suggesties hé.

Wat er precies is gebeurd in die kamer, weten we nog altijd niet. Alleen kan ik me niet inbeelden dat iemand met zoveel bagage als Judith (ze had al eens een dominante man, de vader van Stan en Emma was een dronkenlap, Toon heeft haar ooit bijna verkracht én bovendien heeft ze ook met Tom qua bedrog en achterbaksheid flink wat te verduren gehad) hem niet resoluut zou afschepen als Jacques plots gewelddadig was geworden. Tenslotte is het niet zo dat de praktijk zou ten onder gaan als Jacques niet meer het assistentje zou spelen hé. Dus die chantage rond ontslag moet je ook met een korrel zout nemen.

Er zijn heel wat veronderstellingen, dat klopt inderdaad. Maar een gezonde relatie zet je niet zomaar on hold.

Ik weet niet wat haar beweegredenen zijn, maar iets zal er wel spelen.

Anderzijds snap ik ook niet waarom het voor Jacques zo belangrijk is om met zijn baas een relatie te hebben. Hij voelt toch ook aan dat Judiths zoon dat niet zo fijn vindt en dat dit spanningen geeft.

Tiboko schreef: vr 01 mar 2019, 23:40 Dat zijn suggesties hé.

Wat er precies is gebeurd in die kamer, weten we nog altijd niet. Alleen kan ik me niet inbeelden dat iemand met zoveel bagage als Judith (ze had al eens een dominante man, de vader van Stan en Emma was een dronkenlap, Toon heeft haar ooit bijna verkracht én bovendien heeft ze ook met Tom qua bedrog en achterbaksheid flink wat te verduren gehad) hem niet resoluut zou afschepen als Jacques plots gewelddadig was geworden. Tenslotte is het niet zo dat de praktijk zou ten onder gaan als Jacques niet meer het assistentje zou spelen hé. Dus die chantage rond ontslag moet je ook met een korrel zout nemen.

Zelfs als een vrouw een heel sterk karakter heeft, wilt het toch niet zeggen dat ze niet ten onder kan gaan onder emotionele/fysieke mishandeling?Genoeg vrouwen die als Judith (mocht dit waar zijn) hun kop in het zand steken, en proberen te doen alsof er niks aan de hand is. Het is inderdaad heel suggestief allemaal, wie weet is hij gewoon wat opdringerig geweest, zonder dat hij er kwaad in had, maar dan nog had hij anders moeten reageren toen Judith afstand wou nemen.

jessie V. schreef: vr 01 mar 2019, 22:31 Maar als je zoon van 17 bezopen thuis komt, mag je daar toch wel wat van zeggen lijkt mij.

Zeker en vast. Maar als je dochter van 18 dertig seconden later evenzeer laat thuiskomt op een even doordeweekse avond mag je daar ook wel iets op zeggen ipv die met de glimlach met open armen te ontvangen.

Misschien had die dochter van tevoren met haar moeder afgesproken dat ze tot zolang bij haar vriend zou blijven en daarvoor goedkeuring gekregen.
Zou kunnen, toch?

Tiboko schreef: vr 01 mar 2019, 23:40 Dat zijn suggesties hé.

Waarom zei Judith dan dat het allemaal te vlug ging en dat ze niet alleen wat langzamer wou gaan, maar zelfs een stap terug zetten?

Maar goed, dit is het topic van Stan en volgens mij heeft die jongen houvast nodig.
Dat heeft hij niet meer sinds de breuk tussen Tom en zijn moeder.
Hij heeft daarvoor ook al geen doorsnee jeugd gehad door de dood van zijn vader (en de omstandigheden, zijn vader was opeens een verkrachter) en het hele gedoe rond Emma en Gui Tarstar.
Stan werd altijd wat op de achtergrond geschoven en niemand die dat zag.
Alleen Tom en toen was die er plots niet meer.
Wij zien dit allemaal als volwassenen, maar voor een puber die zijn weg zoekt in het leven is dit allemaal niet zo vanzelfsprekend.

Verder zie ik zijn 'afkeer' voor Jacques niet meteen als schrik voor diens reactie op zijn (eventuele) geaardheid, maar eerder als 'weer iemand waarmee ik iemand anders moet delen'.
Zijn moeder en zus hebben zijn amper in de buurt, bij hem is het de lege koelkast, bij Emma het ontbijtbuffet.
Tom die het druk heeft met Karin...

Dus krijgt hij het gevoel dat hij zich alles kan permitteren, het kan toch niemand iets schelen.
En vermits hij in het verleden nooit echt gepuberd heeft, doet hij het nu.