Thuisforum.be

Nee, en het zou eigenlijk ook maar erg geweest zijn voor Joren als hij dat wel had gedaan. Datgene wat hij enkele weken geleden zelf had gedaan is nu eens met hem gebeurd, dus het zou echt grof geweest zijn als hij zelf kwaad was geworden.

Ik had ook niet verwacht dat hij boos zou worden, wel rekening mee gehouden dat hij nogmaals ging zeggen dat het toen maar een grapje was, maar blijkbaar is dat toch niet helemaal zo.

Door die hele tamtam van Karin & Tanja was ik toch al gaan twijfelen hoor. Bij die twee was het wel héél duidelijk dat het allemaal niet gemeend was. Ze konden dat toch geen twee keer in dezelfde week doen?

Afijn, dan toch maar een schouderklopje voor Stan omdat hij tenminste wel eerlijk was tegenover Joren.

Stan heeft het nog goed opgenomen, ik had gedacht dat hij uit zijn krammen ging schieten en Joren zou buiten gooien.
Het viel nog mee, ze zijn gewoon verder gaan gamen alsof er niks gebeurd is.

Ik denk dat Stan gewoon heel erg geschrokken is.
Hij zei 'ik had het niet zien aankomen'.
Verder zei hij ook nog: 'het is allemaal niet simpel' en 'ik ben ook in de war'.

Dus vermoed ik dat hij er zelf nog niet helemaal uit is.
Of hij is nog niet klaar om uit de kast te komen.

vooral dat laatste Satine . Ik denk dat hij schrik heeft van de reacties van Emma (die hem steeds uitlacht, al jaren) en van Tom en misschien ook wel een beetje van zijn eigen moeder en dan is er nog de factor Jacques. Buiten zijn crush enkele jaren op Jana heeft hij nog maar één echt vriendinnetje gehad : Renée, die hem heeft laten vallen als een baksteen voor een oudere jongen.

En verder gedraagt hij zich als een luie verwende puber. Ik herinner mij dat hij vroeger (met de hulp van Emma) zelf voor eten zorgde en nu komt hij thuis en is het iedere keer drama omdat het eten van meneerke al niet voor zijn neus staat.

martha schreef: di 19 feb 2019, 15:51 En verder gedraagt hij zich als een luie verwende puber. Ik herinner mij dat hij vroeger (met de hulp van Emma) zelf voor eten zorgde en nu komt hij thuis en is het iedere keer drama omdat het eten van meneerke al niet voor zijn neus staat.

Afgaande op zijn reactie van gisteren denk ik niet dat het met luiheid te maken heeft. Dat het er hem niet om te doen is dat zijn eten meteen voor zijn neus moet staan. Ik denk dat hij zich eerder ergert daar er daar nooit meer iets is dat ook maar lijkt op een gezellige gezinsmaaltijd. Dat hij het gewoon beu is dat hij steeds overschotjes moet opwarmen die hij daar dan alleen moet zitten opeten. Zijn moeder moet steeds werken. Emma is blijkbaar meer bij Floris dan ergens thuis. En als ze als eens thuis eet kan ze niets anders doen dan de hele tijd cynische opmerkingen naar hem te slingeren. Bij Tom is het ook al niet veel beter. Daar moet hij ook meestal alleen eten. Hij lijkt gewoon te snakken naar eens een gezellige maaltijd aan tafel met de huisgenoten.

Er lijkt daar idd niet veel veranderd ten huize Judith.

Emma kan het nog steeds niet laten om haar moeder naar de mond te praten. En Judith trapt er ook telkens in. Haar voorbeeldige dochter mag nog altijd op de huid van haar jongere broer zitten, want mama reageert er toch niet op.

Judith is ook nog steeds bezorgd om haar zoon en af en toe vraagt ze wel eens wat er scheelt, maar echt luisteren doet ze nog altijd niet.
Als hij dan toch de moed vindt om zijn gevoelens te uiten, dringt het op één of andere manier niet door bij haar.
Ik heb ook vaak de indruk dat ze liever wegloopt van het probleem dan ermee in confrontatie te gaan.
Waarom vertelt ze ook niet gewoon dat er iets is tussen haar en Jacques?
En waarom vraagt ze ook nooit eens aan Stan waarom Jacques hem zo dwars zit? Heeft het enkel met Tom te maken of is er iets meer aan de hand?
Ze geeft liever die jongen elke dag een beetje zakgeld dan hoeft het probleem ook niet aangekaart te worden.

Ik kan het die jongen echt niet kwalijk nemen dat hij zich zo gedraagt eerlijk gezegd. Hoe kan hij zijn mama nog in vertrouwen nemen als de afstand tussen hen zo groot is?

Door zich als een klier op te stellen, gaan ze niet ineens allen samen gezellig aan tafel zitten, integendeel, Emma gaat dan nog liever bij haar lief of eenderwaar naartoe om maar niet thuis te zijn , en Judith, tja, ze is niet altijd de meest liefdevolle moeder geweest, en lijkt nu regelmatig nog altijd niet te beseffen dat liefde met geld te koop is. Maar ondanks haar fouten, deed ze er echt wel alles aan dat de kinderen niks te kort kwamen. Op emotioneel vlak heeft ze wel regelmatig gefaald, dat is waar, maar door de omstandigheden in verleden lijkt het me niet eerlijk om alle schuld op haar te schuiven. Bijvoorbeeld het overspel en bijgevolg ook de scheiding van Tom, deed Stan evengoed geen moeite om maar te begrijpen wat Tom en hijzelf later ook, haar veel pijn hebben gedaan, nee, hij koos zonder verpinken zijn kant.

Even over vandaag betreft, vond ik hem eindelijk eens weer redelijk normaal doen tegen zijn moeder, misschien komt hij langzaam zelf tot bezinnig en besef dat door zich als een onnozele puber te gedragen, hij niet altijd zijn zin krijgt? Dus desondanks een grote preek , een kleine pluimpje voor hem. Ik hoop echt dat hij de kracht vindt om eens een goed gesprek te hebben met zijn moeder, zeker nu hij zo in de knoop ligt ivm Joren, of gaat hij dat ook maar verzwijgen?

Ergens begrijp ik Stan wel.
Ok, Judith heeft het druk doordat ze er alleen voor staat in de praktijk, maar ze heeft wel tijd om uitgebreid met Jacques te zitten flirten.
En ze doet niet eens de moeite om het Stan te vertellen, dat moet hij dan van zijn pesterige zus horen.
Ik vind het dan ook niet vreemd dat hij zijn moeder niet meteen in vertrouwen neemt.
Waarom zou hij, zijn moeder doet het ook niet.

En ja, soms is Stan een echte puber, hij is dan ook 17.

Tsja, tussen Stan en Judith zit het al jaren niet geweldig, eigenlijk. Niet omdat Judith het niet probeert, en niet omdat Stan al vanaf dag 1 extreem vervelend doet. Integendeel zelfs, want het is jarenlang echt een heel begripvolle en lieve jongen geweest. Maar Judith lijkt Emma gewoon veel beter te begrijpen en trekt meer naar haar dan naar Stan, en die jongen voelt dat. Niet moeilijk dat hij zo over zijn toeren was toen Tom vertrok; dat was zijn steun en toeverlaat thuis. Al jaren. Ook toen Judith met Emma naar Australië trok en hij een tijdlang alleen maar Tom had om op terug te vallen.

Zowel Stan als Judith zijn allebei hoe ze zijn, maar ik vind het wel jammer dat Judith nooit echt pas op de plaats lijkt te maken en eens rustig naar de situatie kijkt. Stan is tenslotte haar zoon en die verdient aandacht. Oké, misschien zit iets rustig benaderen niet in haar genen, maar ik vind wel dat ze het ook nogal snel opgeeft. Van die kleine dingetjes zoals Emma die Stan maar blijft "plagen" (als je het al zo kunt noemen, want ze kan echt vervelend doen), zouden door Judith ook gezien moeten worden en wel eens aangepakt mogen worden. Ook die situatie met Tom had haar ogen moeten openen, eigenlijk, maar ook daarvan heeft ze maar weinig opgestoken. Daarin faalt ze wel, vind ik. Ze lijkt alleen maar klagerig te kunnen reageren als het helemaal scheef loopt met Stan, maar ze doet geen moeite om zich verder in hem te verplaatsen of het eens van zijn kant te bekijken.

Ik kan Stan dus ook ergens wel begrijpen, ook al vind ik hem de laatste tijd niet bepaald in zijn voordeel veranderd. Dat laatste vind ik erg jammer, want zoals gezegd; ik vond het eerst echt een lief en begripvol kereltje. Hopelijk komt daar nog iets van terug als hij klaar is met rebelleren.

Ik snap Stan ook hoor, hij kiest er dan voor om terug thuis te gaan wonen, maar dan heeft zijn moeder eigenlijk nooit tijd voor hem.

Thom schreef: di 19 feb 2019, 22:57 Door zich als een klier op te stellen, gaan ze niet ineens allen samen gezellig aan tafel zitten, integendeel, Emma gaat dan nog liever bij haar lief of eenderwaar naartoe om maar niet thuis te zijn , en Judith, tja, ze is niet altijd de meest liefdevolle moeder geweest, en lijkt nu regelmatig nog altijd niet te beseffen dat liefde met geld te koop is. Maar ondanks haar fouten, deed ze er echt wel alles aan dat de kinderen niks te kort kwamen. Op emotioneel vlak heeft ze wel regelmatig gefaald, dat is waar, maar door de omstandigheden in verleden lijkt het me niet eerlijk om alle schuld op haar te schuiven. Bijvoorbeeld het overspel en bijgevolg ook de scheiding van Tom, deed Stan evengoed geen moeite om maar te begrijpen wat Tom en hijzelf later ook, haar veel pijn hebben gedaan, nee, hij koos zonder verpinken zijn kant.

Even over vandaag betreft, vond ik hem eindelijk eens weer redelijk normaal doen tegen zijn moeder, misschien komt hij langzaam zelf tot bezinnig en besef dat door zich als een onnozele puber te gedragen, hij niet altijd zijn zin krijgt? Dus desondanks een grote preek , een kleine pluimpje voor hem. Ik hoop echt dat hij de kracht vindt om eens een goed gesprek te hebben met zijn moeder, zeker nu hij zo in de knoop ligt ivm Joren, of gaat hij dat ook maar verzwijgen?

Heb jij dan de indruk dat Emma liever het huis uitvlucht om niet bij Stan te moeten zijn? Volgens mij is Emma gewoon dolverliefd op Floris en wil ze zoveel mogelijk bij hem zijn.

Dat Judith destijds bedrogen werd door Tom is natuurlijk héél erg voor haar, maar in al haar boosheid en verdriet heeft ze Stan zijn gevoelens wel genegeerd. Ik kan me niet herinneren dat Stan meteen naar Tom is gelopen en zijn moeder al direct na de breuk negeerde. Voor Judith & Emma ging het leven gewoon verder zonder Tom, maar voor Stan was die verandering niet zo gemakkelijk. En kun je hem dat kwalijk nemen na alles wat Tom en hij hadden meegemaakt?
Met zijn mama kon hij er niet over praten en van zijn zus kreeg hij de volle laag omdat hij niet, net zoals zij, de kant van Judith koos. Het lijkt me ook niet eerlijk om te zeggen dat Stan voor Tom had gekozen. Waarom zou hij ook moeten kiezen? Het is zijn fout toch niet dat het scheef is gelopen?

Praten en eerlijke constructieve gesprekken hebben lukt nog steeds niet. Ik heb soms de indruk dat Stan het wel wil, maar dat hij telkens tegen een muur botst. En daarbij is ze ook niet eerlijk tegenover hem.
Als Judith dan toch liever nog wat wacht om haar nieuwe relatie bekend te maken, dan moet ze maar subtieler zijn ook. En zorgen dat het niet hoorbaar is tot op de gang.

Als Stanneman dan toch gevoelens heeft voor Joren en daardoor een beetje van de kaart is, kan ik me wel voorstellen dat hij Jacques nu niet echt de geschikte man vindt. Als het ooit zover komt dat Stan zal moeten toegeven dat hij Joren leuk vindt, dan zal Jacques wel moeten bewijzen dat hij veranderd is. En niet meer dezelfde fout maken als bij Maarten.

Stan moet er echt op letten dat hij minder op haar soms venijnige grappen in gaat, en laten zien dat hij zich er boven kan zetten. Want ja, ook Emma vind ik de laatste tijd soms op het randje met hoe ze tegen hem en soms ook haar moeder doet, maar dat ze nog altijd bijna als het ideale kind wordt gezien, even om niet alles op Stan te schuiven.

En wat Stan betreft. Echt zijn moeder gesteund heeft hij ook niet gedaan tijdens de scheiding, hij heeft geloof ik, zelfs herhaaldelijk gehoopt dat het terug goed zou komen en hij heeft toch een beetje Tom zijn overspel wat geminimaliseerd onder het mom van "hij heeft één fout gemaakt, maar om dan meteen het gezin kapot te maken". Nogmaals Judith is ook in de fout gegaan, door geen gesprek aan te gaan over Tom en zelfs proberen dwarsbomen eerst opdat hij maar met hem niet in contact zou komen, maar door zich tegendraads op te stellen, maakte hij het voor zichzelf en zijn moeder ook niet gemakkelijk.

Over Jacques kan ik me niet uitspreken, is hij dan homofoob? Afgelopen voorjaar was ik in het buitenland ,ik heb dus de laatste 3 maanden vorig seizoen niet bijgehouden , ik heb hem pas in september voor het eerst echt gezien. Enige dat ik kan zeggen is dat hij niet bepaald een sympathieke indruk op me heeft gemaakt, hij komt nu nogal opdringerig over bij Judith, zonder dat hij rekening houdt met haar kinderen.

Vorig jaar is de zoon van Jacques (Maarten) gestorven op een schoolreis. Hij zat in hetzelfde jaar als Emma. Wat er toen precies gebeurd is weet ik niet helemaal, iets met drugs ofzo. Ze hebben wel een spin-off gemaakt, maar ik heb dat niet gezien.

Wat ze wel in thuis hebben vermeld is dat Maarten eveneens een zwemmer was en Jacques hem daarin coachte. Door het overlijden van zijn zoon was Jacques nogal overstuur en liep hij met een groot schuldgevoel. HIj gaf toe dat hij veel te streng is geweest voor zijn zoon en absoluut niet de ideale vader is geweest. Hun relatie was op het einde dan ook echt niet goed.

In de allerlaatste aflevering van vorig seizoen had Jacques een chatbericht gelezen op de computer van Joren, en is toen razend naar de school van Maarten gelopen. Daar nam hij een jongen nogal hardhandig vast en beschuldigde hem van de dood van Maarten.
Gelukkig kwamen Emma, Nicky (een vriendin van Emma) en Judith op tijd aan om Jacques te stoppen. Nicky beweerde dat het een ongeluk was en dat die jongen (diegene die Jacques vasthield) er niets aan kon doen.


Die jongen was ook zijn kluts kwijt en verweet Jacques dan ook dat hij Maarten niet graag zag. Hij zei zelf iets in de trand van 'ik zag Maarten tenminste wel graag!' Op dat moment gaven Nicky en Emma die vriend een lief schouderklopje.

Jacques reageerde absoluut niet verrast op die zin. Hij gaf het enkel toe. Dus hij moet wel geweten hebben dat zijn zoon iets had met die jongen.
Dit seizoen zagen we ook dat Jacques gebukt ging door een immens schuldgevoel en is dan maar even op reis vertrokken. Om zijn gedachten te ordenen.


Het verhaal herhaalt zich dus een beetje:

Maarten zwom - Joren zwemt. En beide gecoacht door Jacques. (Mss was het bij Maarten eerder drillen!)
Maarten had een vriendje .....

Wat een manipulatief ventje.

Ik snap eigenlijk niet waarom Stan Joren alcohol en nota bene , sterke drank geeft. Waarom niet op hun klinken met frisdrank of iets? Dat gepush was echt niet oke, maar volgens mij handelde hij eerder impulsief. Ik hoop in ieder geval dat hij het oprecht meent met Joren, want ik lees al veel geruchten op fb , dat hij Joren alleen gaat gebruiken voor zijn eigen belang.