Thuisforum.be

Crackers schreef:Amai wat een mooi afscheid van Yvette uit Thuis na al die jaren In een rusthuis en weg er mee, uit beeld.

Dat zou ik nog niet zo direct zeggen hoor.

Uit beeld zal ze wel niet zijn he, ze zal nog wel op t toneel verschijnen

Caligula schreef:

Crackers schreef:Amai wat een mooi afscheid van Yvette uit Thuis na al die jaren In een rusthuis en weg er mee, uit beeld.

Dat zou ik nog niet zo direct zeggen hoor.

Welke scenes gaan ze nog draaien in het rusthuis? Tussen Yvette en André? André is maar een gastpersonage en veel spannends gaat daar niet meer gebeuren denk ik tussen die twee.

Crackers schreef:

Caligula schreef:

Crackers schreef:Amai wat een mooi afscheid van Yvette uit Thuis na al die jaren In een rusthuis en weg er mee, uit beeld.

Dat zou ik nog niet zo direct zeggen hoor.

Welke scenes gaan ze nog draaien in het rusthuis? Tussen Yvette en André? André is maar een gastpersonage en veel spannends gaat daar niet meer gebeuren denk ik tussen die twee.

Simonne en Frank zullen nog wel op bezoek gaan en Yvette zal ook nog wel op de koffie mogen gaan bij haar dochter, vermoed ik.

Om haar achterkleindochter te zien dan....

Het feit dat er nu al verschillende keren iets gezegd is over dat viergeslacht(Yvette -Simonne-Sam-dochtertje van Sam) geeft volgens mij aan, dat er toch wel iets daarrond zal gebeuren!

" YOLO "

Hoog tijd dat Yvette daar weg is, al neemt Simonne haar terug in huis. Ze speelt daar de bomma geliefd
bij die jongeren voor haar goede raad, kookkunst, gouden hart enz. Voor Sam is dat de grootmoeder die
haar moeder ontnam en ze in dat weeshuis opgroeide wat haar getekend heeft en nu staat die daar
met dat juweeltje bestemd voor haar kleindochter. Ik had Sam zijnde, het haar terplekke doen opeten.

Linne schreef:Hoog tijd dat Yvette daar weg is, al neemt Simonne haar terug in huis. Ze speelt daar de bomma geliefd
bij die jongeren voor haar goede raad, kookkunst, gouden hart enz. Voor Sam is dat de grootmoeder die
haar moeder ontnam en ze in dat weeshuis opgroeide wat haar getekend heeft en nu staat die daar
met dat juweeltje bestemd voor haar kleindochter. Ik had Sam zijnde, het haar terplekke doen opeten.

Wel je moet ook begrijpen dat het hele verhaal 35 jaar geleden is. Toen waren de toestanden helemaal anders dan nu.
Zelfs de jongeren onder jullie zouden een inspanning moeten doen om dat te begrijpen. Maar dat is toch zo moeilijk als je na die tijd geboren bent hé. Niet dat ik het goedkeur wat er toen met Simonne gebeurd is, helemaal niet maar ik begrijp het wel.
En ik begrijp Yvette,ik begrijp Simonne en ik begrijp Sam die volgens mij er nog lang niet uit is. Sam moet gaan voor haar toekomst, niet voor haar verleden, daar kan jammer genoeg niets meer aan veranderd worden.
En de 35 jaar geheimhouding gaar daar geen sikkepit aan veranderen.
Maar vergeven is nu eenmaal zoveel moeilijker dan haten hé. Dat zit nu eenmaal in ons

Caligula uw manier om dit te bekijken is nobeler dan de mijne maar ik kan het niet vergeten.
Dan dat juweel voor de kleindochter. Op zich een mooi en ontroerend gebaar dat zijn betekenis
kwijtspeelde wordt door Yvette gebruikt om op de valreep Sam nog mee te chanteren.

Chanteren? Dat heb ik helemaal gemist dan.
Ik vond het gewoon een mooi gebaar...
Yvette heeft Sam toch tot niks verplicht?

Linne schreef:Caligula uw manier om dit te bekijken is nobeler dan de mijne maar ik kan het niet vergeten.
Dan dat juweel voor de kleindochter. Op zich een mooi en ontroerend gebaar dat zijn betekenis
kwijtspeelde wordt door Yvette gebruikt om op de valreep Sam nog mee te chanteren.

Linne, ik ben echt blij dat je het een beetje begrijpt. En ik van mijn kant begrijp ook dat jullie het daar moeilijker mee hebben dan wij "oudjes". Jullie zijn veel directer geworden in jullie oordeel. Wij hebben mss geleerd om te relativeren. En als er iets komt met de leeftijd dan is het wel relativeren. Geloof me.
Maar ik vind het wel fijn dat je zo voor je mening uitkomt. Daar dient dit forum ook voor.

Linne schreef:Caligula uw manier om dit te bekijken is nobeler dan de mijne maar ik kan het niet vergeten.
Dan dat juweel voor de kleindochter. Op zich een mooi en ontroerend gebaar dat zijn betekenis
kwijtspeelde wordt door Yvette gebruikt om op de valreep Sam nog mee te chanteren.

Ik interpreteerde dat gebaar als een toenaderingspoging helemaal geen chantage.

ikke schreef:

Linne schreef:Caligula uw manier om dit te bekijken is nobeler dan de mijne maar ik kan het niet vergeten.
Dan dat juweel voor de kleindochter. Op zich een mooi en ontroerend gebaar dat zijn betekenis
kwijtspeelde wordt door Yvette gebruikt om op de valreep Sam nog mee te chanteren.

Ik interpreteerde dat gebaar als een toenaderingspoging helemaal geen chantage.

Zelfs als een laatste en helaas vruchteloze toenaderingspoging, vrees ik.

Captain Cuckoo schreef:Zelfs als een laatste en helaas vruchteloze toenaderingspoging, vrees ik.

Nooit opgeven Captain, nooit!