Thuisforum.be

Allé, de kogel is door de kerk. Het is dus wel degelijk ons Yvetje die met de nonnekes is gaan "klappen" en de brave nonnekes hebben haar een oplossing geboden. Kindje weg voor adoptie en voor Simonneke dood. Opgeruimd staat netjes. Enfin toch voor 36 jaar totdat ene Sam in Thuis kwam opdagen. Kon ze natuurlijk niet voorzien.
Ik denk dat Simonne na haar klapke met Angèle een klapke met ons maake zal doen.

Caligula schreef:Allé, de kogel is door de kerk. Het is dus wel degelijk ons Yvetje die met de nonnekes is gaan "klappen" en de brave nonnekes hebben haar een oplossing geboden. Kindje weg voor adoptie en voor Simonneke dood. Opgeruimd staat netjes. Enfin toch voor 36 jaar totdat ene Sam in Thuis kwam opdagen. Kon ze natuurlijk niet voorzien.
Ik denk dat Simonne na haar klapke met Angèle een klapke met ons maake zal doen.

Zou ook raar zijn dat Angèle (ondanks haar naam) op die leeftijd op eigen houtje met nonnekes gaat babbelen.

En toch... ik heb het gevoel dat Angèle eender wat zou zeggen om haar eigen vel te redden.

Degenen die haar kennen, weten dat ze ontzettend overtuigend kan zijn.
En Yvette is altijd een lieve vrouw geweest - zo zie ik haar toch.
Ze kan haar mannetje staan, maar ze gaat door een vuur voor degenen die haar lief zijn.
Ik kan me niet voorstellen dat dit vroeger anders geweest is, tenzij de omstandigheden op dat moment heel ongunstig waren.
Ik heb nog steeds het gevoel dat Yvette echt niet op de hoogte was - tenzij misschien op het laatste moment.
En dat zij in heel de 'afstand-affaire' weinig te zeggen had.

Yvette gaat idd door vuur voor diegenen die haar lief zijn. Maar 36 jaar geleden werd er veel minder gehecht aan een ongeboren kind en redde je je eigen vel en gezin als dat op dat moment nodig was.
Een kind wat meteen na geboorte bij de moeder werd weggehaald en uit je gezin/familie gehaald werd, was precies alsof 't nooit bestaan had. Daarna hield je je mond en sprak je er niet meer over.
Kan me goed voorstellen dat Yvette dat op dat moment de beste oplossing leek voor haar eigen dochter, met een bovendien overleden vader voor 't kind ook nog eens.

satine schreef:Ik heb nog steeds het gevoel dat Yvette echt niet op de hoogte was - tenzij misschien op het laatste moment.En dat zij in heel de 'afstand-affaire' weinig te zeggen had.

Dat is heel menslievend van u Satine maar ik had sterk het gevoel van meetaf dat Yvette het wist en later dat het
van haar uitging. Aangenaam is anders want ze was 'n favoriet personage. Dat gevoel werd versterkt door haar gedrag want toen wist ik het zeker en het klopte met de uitlatingen van Angèle die moest doen wat Yvette zegde. Zoals ze nu terecht zegde tegen haar Ma dat ze al 36 jaar luistert. Dit had Angèle toen nooit zelf kunnen doen, het was Yvette.

satine schreef:En toch... ik heb het gevoel dat Angèle eender wat zou zeggen om haar eigen vel te redden.

Degenen die haar kennen, weten dat ze ontzettend overtuigend kan zijn.
En Yvette is altijd een lieve vrouw geweest - zo zie ik haar toch.
Ze kan haar mannetje staan, maar ze gaat door een vuur voor degenen die haar lief zijn.
Ik kan me niet voorstellen dat dit vroeger anders geweest is, tenzij de omstandigheden op dat moment heel ongunstig waren.
Ik heb nog steeds het gevoel dat Yvette echt niet op de hoogte was - tenzij misschien op het laatste moment.
En dat zij in heel de 'afstand-affaire' weinig te zeggen had.

Wat Angéle moeten we inderdaad best met een serieuze korrel zout nemen. Maar Yvette heeft drie vrijdagen geleden toch echt wel duidelijk een "spoedvergadering" had met haar oudste dochter waarin ze duidelijk zei dat ze afgesproken hadden om "daar" nooit meer over te spreken waarna ze een paar dagen thuis angstvallig rondliep dat haar "verloren" kleindochter plots voor de deur zou staan. Dat toont toch wel aan dat ze op de hoogte was.

het was mij al tijdje duidelijk dat yvette het initiatief genomen had om het kind te droppen bij de nonnen, Simonne weet het nu, en Yvette gaat de gevolgen moeten dragen voor die actie uit het verleden, die ze wellicht wel deed voor het goed van Simonne, maar ook wel beetje uit eigenbelang. de vraag is nu dus of Simonne haar moeder zoiets kan vergeven, ik vermoed dat er toch veel tijd zal moeten overgaan, en dat ze alvast een ander thuis zal mogen zoeken na haar ontslag uit het ziekenhuis (ze kan evt mee met Angele of anders naar het home bij Andre, die haar wel eens zou mogen komen bezoeken trouwens)> het kan natuurlijk ook zijn, dat ze een confrontatie met Simonne niet gaat overleven, maar die kans lijkt me klein

satine schreef:
En toch... ik heb het gevoel dat Angèle eender wat zou zeggen om haar eigen vel te redden.

Degenen die haar kennen, weten dat ze ontzettend overtuigend kan zijn.
En Yvette is altijd een lieve vrouw geweest - zo zie ik haar toch.
Ze kan haar mannetje staan, maar ze gaat door een vuur voor degenen die haar lief zijn.

Daar heeft u helemaal gelijk in en juist daarom scheen het TOEN voor Yvette de beste oplossing omdat ze zeker was dat het de beste oplossing was voor haar Simonneke ; ze deed het dus toch met een groot hart maar nam niet de tijd om lang na te denken over de mogelijke gevolgen die , geef toe wel heel onwaarschijnlijk schenen TOEN .

tvx1 schreef:Wat Angéle moeten we inderdaad best met een serieuze korrel zout nemen. Maar Yvette heeft drie vrijdagen geleden toch echt wel duidelijk een "spoedvergadering" had met haar oudste dochter waarin ze duidelijk zei dat ze afgesproken hadden om "daar" nooit meer over te spreken waarna ze een paar dagen thuis angstvallig rondliep dat haar "verloren" kleindochter plots voor de deur zou staan. Dat toont toch wel aan dat ze op de hoogte was.

Dat ze ervan wist is zeker waar, maar het is geen bewijs dat het haar initiatief was.

satine schreef:Dat ze ervan wist is zeker waar, maar het is geen bewijs dat het haar initiatief was.

Dat is waar. Yvette wist er van, wanneer juist dat weten we niet. Volgens Simonne wist Yvette niet dat ze zwanger was.
Alleen Angèle wist het. Nu Angèle was in die tijd ook maar 18-19 jaar. Ik weet niet of die naar de nonnekes zou stappen met de vraag om dat kind "weg te moffelen" Ik denk toch eerder dat Angèle het aan Yvette heeft verteld en dat die naar de nonnekes is gestapt.
Hoe dan ook,het resultaat is dat het kindje "verdween" en dat niemand, maar dan ook niemand had kunnen denken dat dit 36 jaar later ter sprake zou kunnen komen. Soms haalt de tijd je in hé.

Caligula schreef: Volgens Simonne wist Yvette niet dat ze zwanger was.

ze heeft het haar misschien niet gezegd, maar ze kan het wel te weten gekomen zijn, door haar te zien bijkomen of misschien van Angele, en ja, ze zal toen naar de nonnnekes gestapt zijn om dat probleem op te lossen

Maar zou Yvette nu echt niks gezegd hebben tegen Simonneke als ze een vermoeden had van die zwangerschap?
Yvette is het te weten gekomen, dat is zeker maar ik denk dat het toen al "volbracht" was en dan heeft ze waarschijnlijk geprobeerd om er het "beste" van te maken (bij manier van spreken hé).

Ik denk ook dat het aandeel van Angele groter geweest is dan wij denken. Gezien haar karakter is ze tot veel in staat.
Misschien, ik zeg misschien, heeft Angele alles bedacht en "geregeld" en later de feiten aan Yvette verteld.

jessie V. schreef:Ik denk ook dat het aandeel van Angele groter geweest is dan wij denken. Gezien haar karakter is ze tot veel in staat.
Misschien, ik zeg misschien, heeft Angele alles bedacht en "geregeld" en later de feiten aan Yvette verteld.

Dat is een mogelijke optie maar deze is er ook een : dat het aandeel van Yvette ' om Simonneke's bestwil en
ook haar café dat zij alleen moest draaiende houden alles regelder. Vandaar haar schrik nu.
Angèle gehoorzaamde en die zegt zelf : ik luister al 36 jaar naar u Ma.

Het is uitgekomen. Ik had dit toch nooit verwacht van Yvette...