Thuisforum.be

Ik bedoelde dat er de eerste keer stond dat : zijn moeder stilstond bij wat hij als puber moet afgezien hebben

Moest zijn : dat zijn moeder er niet bij stilstond.

Vandaar die correctie en nu hij bij Tom mag blijven mag hij dat rebelse stoppen en proberen
de tijd met Tom evenwichtig door te brengen en Marianne mag zich er niet mee bemoeien.

Bij volwassen worden hoort natuurlijk ook af en toe eens in de spiegel kijken en je afvragen of je zelf goed bezig bent en dat zien we natuurlijk nooit bij Stan. Hij ziet altijd weer de fouten bij anderen, maar nooit bij zichzelf.

Hopelijk kan Marianne hem dit vroeg of laat een beetje duidelijk maken.

Tiboko schreef:Bij volwassen worden hoort natuurlijk ook af en toe eens in de spiegel kijken en je afvragen of je zelf goed bezig bent en dat zien we natuurlijk nooit bij Stan. Hij ziet altijd weer de fouten bij anderen, maar nooit bij zichzelf.

Hopelijk kan Marianne hem dit vroeg of laat een beetje duidelijk maken.

HUH? Marianne kijkt toch ook maar naar de spiegel om te weten of ze'r goed uit ziet.
Stan zal, net zoals vele mensen, op tijd en stond met zijn harde kop tegen een "muur" moeten lopen, denk ik. Maar 't zou geen kwaad kunnen moest Marianne hem zo af en toe wat goede raad geven die ze weet van proefondervindelijk tegen muren lopen...

Bij Marianne zie ik wel de neiging om Stan anders te benaderen dan Tom doet.
Maar ik weet niet hoe hij gaat reageren als ze hem probeert te corrigeren of zoiets.

jessie V. schreef:Bij Marianne zie ik wel de neiging om Stan anders te benaderen dan Tom doet.
Maar ik weet niet hoe hij gaat reageren als ze hem probeert te corrigeren of zoiets.

Zoveel is zeker, maar idd of het 't gewenste resultaat zal hebben valt nog te bezien.

Marianne is het er idd duidelijk niet helemaal mee eens. Niet moeilijk ook, aangezien ze met Ann eigenlijk dezelfde afwijzing meemaakt. Het valt af te wachten of Marianne hiermee naar voren zal durven/willen komen, aangezien ze nu eindelijk niet meer zo eenzaam is en bovendien een dak boven haar hoofd heeft waar ze zich goed voelt, maar anders geloof ik toch niet dat Stan nog veel streken uit moet halen voordat ze haar mening eens op tafel gooit.

Of Stan daar naar zal willen luisteren, valt nog maar af te wachten, maar goed... Kwaad kan het in elk geval niet, denk ik.

Opletten Stan, push het niet te ver bij Marianne. Ik herken die blik , mijn moeder kon precies zo kijken en we mochten het later bekopen.

Hij heeft tegen Marianne al bijna dezelfde houding als tegen zijn moeder.Ook diezelfde neerbuigende blik.
Maar van Marianne hield hij toch zoveel.

Stan waant zich blijkbaar onoverwinnelijk en is aan het doorslaan. Niet moeilijk ook, aangezien zijn "stiefvader" ineens ook de pedalen kwijt lijkt te zijn en hem in alles zijn zin geeft.
Er zal veel veel van hem terecht komen zo...

ik heb zo een vermoeden dat Stan zijn rapport dit jaar heel hard gaat tegenvallen. Benieuwd of hij dan nog zo arrogant gaat doen en of papa Tom hem dan nog steeds gaat behandelen als een prins

Christel schreef:Stan waant zich blijkbaar onoverwinnelijk en is aan het doorslaan. Niet moeilijk ook, aangezien zijn "stiefvader" ineens ook de pedalen kwijt lijkt te zijn en hem in alles zijn zin geeft.
Er zal veel veel van hem terecht komen zo...

Ja, hoor= heel veel niets!

Christel schreef:Stan waant zich blijkbaar onoverwinnelijk en is aan het doorslaan. Niet moeilijk ook, aangezien zijn "stiefvader" ineens ook de pedalen kwijt lijkt te zijn en hem in alles zijn zin geeft.
Er zal veel veel van hem terecht komen zo...

Hij is stilletjes aan aan het evolueren naar een arrogante niksnut, Emma zal op den duur gelijk krijgen dat hij een loser is.
Hij vind dat maar normaal dat de gebraden kiekens naar zijn mond komen vliegen maar op termijn zal hij lelijk bedrogen uitkomen.

Ik had de indruk dat Stan toch geschrokken is van de uitbarsting van Tom, dat hij het niet appreciëerde hoe Tom tegen Marianne uitvloog

^ Inderdaad, hij was er wel wat van ondersteboven, ook al probeerde hij zijn cool te bewaren.
Hij twijfelde heel even of hij wel met Tom zou mee gaan, zo leek het mij.
De eerste barstjes in het opkijken naar stiefpapa.
Misschien komt het dan toch nog goed met hem - ik hoop het, want hij is een puber, geen slechte jongen.
En wie zou zich niet laten gaan in de verwennerij van Tom op die leeftijd?

Het is goed dat deze situatie hem duidelijk deed nadenken.
Ik ben benieuwd voor volgende week.

satine schreef:Hij twijfelde heel even of hij wel met Tom zou mee gaan, zo leek het mij.
De eerste barstjes in het opkijken naar stiefpapa.

Die indruk had ik ook, en ook ik hoop dat het hem weer een beetje met beide benen op de grond zet.
Het is bijna schrijnend om te zien hoe hij de laatste maanden veranderd is, want het was eerst juist zo'n lieve jongen...