Thuisforum.be

Het meest onlogische is nog dat Marianne in het huis zelf binnenvalt met die fles. Hoe wist ze dat Tom er zou zijn? Ze ging dus feitelijk met die champagne naar Ann en zou dan daarmee nog meer zout in de wonde strooien, want ze wist dat Ann niet blij was met de verkoop. Die wilde alleen in eerste instantie niet kopen, maar dan blijft het toch pijnlijk dat haar broer er mee weg komt. Niet iets om met de moeder van wie je vervreemd bent een glaasje over te drinken!

Amiche schreef:Het meest onlogische is nog dat Marianne in het huis zelf binnenvalt met die fles. Hoe wist ze dat Tom er zou zijn? Ze ging dus feitelijk met die champagne naar Ann en zou dan daarmee nog meer zout in de wonde strooien, want ze wist dat Ann niet blij was met de verkoop. Die wilde alleen in eerste instantie niet kopen, maar dan blijft het toch pijnlijk dat haar broer er mee weg komt. Niet iets om met de moeder van wie je vervreemd bent een glaasje over te drinken!

Mss had ze eerst naar Tom gebeld en zei die dat hij naar Ann ging gaan om de verkoop te vieren?

Captain Cuckoo schreef:
Vermoedelijk is iedereen op dit forum (net als Marianne zelf) de draad al een tijdje kwijt.

De schrijvers beginnen met de draad kwijt te spelen

Captain Cuckoo schreef:

jessie V. schreef:Is het heel erg suf als ik geen draad meer van Marianne begrijp?

Vermoedelijk is iedereen op dit forum (net als Marianne zelf) de draad al een tijdje kwijt.

Draad? Welke draad? Is er dan een draad???

Ik ben het volledig eens met Christel. Ik dacht ook nog aan het feit dat Marianne, toen ze de naam van de koper hoorde, tamelijk onaangenaam verrast was. En dan staat ze daar opeens op een onnatuurlijke manier blij te zijn. Wat is er in die tussentijd in haar hoofd omgegaan.

jessie V. schreef:Ik ben het volledig eens met Christel. Ik dacht ook nog aan het feit dat Marianne, toen ze de naam van de koper hoorde, tamelijk onaangenaam verrast was. En dan staat ze daar opeens op een onnatuurlijke manier blij te zijn. Wat is er in die tussentijd in haar hoofd omgegaan.

Als ze van de makelaar verneemt dat Tom de hoogste bieder was, zou ze normaliter naar die zijn huis gaan om hem te feliciteren, dacht ik. Als ze bij Ann opduikt betekent dat maar één ding: pesterij.
Draad? welke draad?

Captain Cuckoo schreef:

jessie V. schreef:Ik ben het volledig eens met Christel. Ik dacht ook nog aan het feit dat Marianne, toen ze de naam van de koper hoorde, tamelijk onaangenaam verrast was. En dan staat ze daar opeens op een onnatuurlijke manier blij te zijn. Wat is er in die tussentijd in haar hoofd omgegaan.

Als ze van de makelaar verneemt dat Tom de hoogste bieder was, zou ze normaliter naar die zijn huis gaan om hem te feliciteren, dacht ik. Als ze bij Ann opduikt betekent dat maar één ding: pesterij.
Draad? welke draad?

Tenzij ze daar afgesproken had met Tom?

Tom leek behoorlijk verrast toen Marianne daar binnenkwam. Ik had niet de indruk dat ze daar samen afgesproken hadden...

Verder geloof ik ook niet dat het pesterij was van Marianne. Ze leek oprecht blij in eerste instantie, en oprecht geschrokken toen bleek dat Ann de andere bieder was. Ze deed ook echt moeite om Tom en Ann te overtuigen dat het om een misverstand ging. Dat zou ze volgens mij nooit gedaan hebben als ze het er gewoon lekker in kwam wrijven allemaal....

Voor mij is het ook niet helemaal duidelijk hoe ze wist dat Tom daar ging zijn, maar ik had echt het gevoel dat ze het goed meende.
Wat die magnum daarbij kwam doen is mij een raadsel, maar in haar 'Marianne-enthousiasme'...

Ik denk dat ze niet wist dat Ann de andere bieder was en dat ze daarom gewoon blij was dat het huis 'binnen de familie bleef'.
Ann had aangegeven niet geïnteresseerd te zijn...

Ik vind het dan ook jammer dan Ann in deze haar moeder dit soort verwijten maakt.
Ze moet dringend eens leren het verleden te begraven.
Eerst was ze niet geïnteresseerd en nu voelt ze zich benadeelde partij.
Ik denk dat haar moeder het met plezier aan haar dochter verkocht had, tenslotte was daar ook de praktijk van Walter, die Ann van hem heeft overgenomen.
Ik denk dat dit voor Marianne al moeilijk was, te weten dat de kans groot was dat dit nu voor altijd zou 'voorbij' zijn - in dat huis toch.
En hoe 'cool' Marianne ook afstand deed van de dokterswoning, toch moet het voor haar een grote stap geweest zijn om het te koop te stellen.
Ze heeft het - volgens mij - niet te koop gesteld om haar kinderen de duvel aan te doen, maar om elders met William een ander pand te kopen. (begrijpe wie kan )
Maar dit soort tweedracht tussen Ann en Tom is naar mijn gevoel nooit haar bedoeling geweest.

Vooral in de rubriek "Marianne" maar evengoed elders, bekruipt mij steeds meer de indruk dat analyse van karakters en situaties grondiger verloopt op dit eigenste forum dan rond de gezellige tafel van de scenaristen.

Captain Cuckoo schreef:Vooral in de rubriek "Marianne" maar evengoed elders, bekruipt mij steeds meer de indruk dat analyse van karakters en situaties grondiger verloopt op dit eigenste forum dan rond de gezellige tafel van de scenaristen.

Marianne heeft andere zorgen aan haar hoofd!

Captain Cuckoo schreef:Vooral in de rubriek "Marianne" maar evengoed elders, bekruipt mij steeds meer de indruk dat analyse van karakters en situaties grondiger verloopt op dit eigenste forum dan rond de gezellige tafel van de scenaristen.

Ik denk dat die tafel van de scenaristen meer en meer op een puinhoop begint te lijken. Zoiets van: hier hebben we nog een stukske, wat doen we daar mee?

Caligula schreef:

Captain Cuckoo schreef:Vooral in de rubriek "Marianne" maar evengoed elders, bekruipt mij steeds meer de indruk dat analyse van karakters en situaties grondiger verloopt op dit eigenste forum dan rond de gezellige tafel van de scenaristen.

Ik denk dat die tafel van de scenaristen meer en meer op een puinhoop begint te lijken. Zoiets van: hier hebben we nog een stukske, wat doen we daar mee?

En ook dit zal Marianne worst wezen.

Dit is het topic van Marianne Bastiaens - niet van de scenaristen

Ze was duidelijk boos op beide kinderen. Was er vast van overtuigd dat ze op haar geld uit waren, toen ze zeiden dat ze bezorgd waren over haar. Ze heeft zelfs gezegd dat ze alles op zou maken zodat ze niets zouden erven.
Haar overdreven vrolijkheid en gemaakte hartelijkheid getuigden van een bewustzijn van haar hieraan voorafgaande gedrag tegenover hen. Ik zie echt geen goede bedoelingen, met de beste wil van de wereld niet.
Dat ze niets kwaads in de zin had wil ik nog wel geloven, maar onbegrijpelijk blijft het.