Thuisforum.be

Tom. Wat een vervelende man is dat toch!

Vooral dat lovely dovey gedoe tussen Tom en Judith, maar Judith lijkt precies niet helemaal zeker

Kiki_Dee schreef: za 24 feb 2024, 06:55 maar Judith lijkt precies niet helemaal zeker

Misschien vind ik dat nog wel vervelender dan het gezever van Tom, eerlijk gezegd...
Judith lijkt inderdaad te beseffen dat het op z'n minst raar is dat ze weer samen zijn, en lijkt zich er met momenten bijna toe te moeten zetten.
Waarom doet ze dit in vredesnaam??

Ze heeft geen kleine kinderen meer, heeft een goede baan; waarom loopt ze schoorvoetend terug naar een man die haar tot op het bot bedonderd en vernederd heeft? Ik snap dat écht niet en erger me groen en geel aan hun gedoe als ik ze samen zie.

Toen Judith vrijdag ook nog eens een grapje maakte over de manier waarop hun huwelijk destijds in het water gevallen is, brak mijn klomp helemaal. Ieder normaal mens zou destijds hard weggelopen zijn van Tom en zijn schofterig gedrag, om never nooit meer in zijn buurt terug te keren.
Maar nee...Judith hoopt dat ze misschien ooit weer kunnen gaan samenwonen in zijn droomhuis.

Christel schreef: zo 25 feb 2024, 12:41 Ieder normaal mens zou destijds hard weggelopen zijn van Tom en zijn schofterig gedrag, om never nooit meer in zijn buurt terug te keren.

Dat is een beetje het mysterieuze in Thuis. Dat zien we bij zoveel personages. Rosa die keer op keer "valt" voor Waldek, die haar als het hem uitkomt als straatvuil behandelt. Christine die Bob pampert, terwijl hij haar op het altaar gedumpt heeft (voor anderen zou dit een eeuwig durend trauma veroorzaken, dus niet bij Christine). Femke die bij herhaling van Vince moest horen dat hij enkel omwille van zijn comfort bij haar was, maar hem toch weer in huis pakt, want "de enige weg om zijn dochter terug te winnen" (flutreden, want dit maakt nul verschil). En vroeg of laat belandt Viv weer in Lowie's bed, dat staat in de sterren geschreven.

Niet te begrijpen hé

Niet dat ik mij per se erger aan Judith, maar heeft ze indertijd eens niet aangegeven dat ze Tom nog wel wou vergeven en heeft hij haar toen niet afgewezen?
En dan nu spreken over 'een relatie', terwijl haar lichaamstaal dat allesbehalve uitstraalt. Het lijkt mij eerder onzekerheid troef.

Ik erger mij wel aan Thilly die altijd mensen in een bepaalde richting wil duwen.
Natuurlijk is zij DE expert op gebied van relaties...
Het is niet omdat ze af en toe wel eens zinnige dingen zegt, dat ze zo pushy moet zijn. Ik snap niet goed dat Judith daar zelden tegenin gaat.

Ook ik erger me niet aan Judith zelf hoor, maar soms dus wel aan haar reacties op mensen. Ook op Thilly eigenlijk, want die moeit zich op een manier die gewoon echt niet leuk is. Ze laat vaak geen kans onbenut om Judith naar beneden te halen, en ik heb zelf ook broers en zussen, dus pesterijtjes zijn me niet vreemd, maar het gedrag van Thilly gaat in mijn ogen véél te ver. Mevrouw staat zelfs te grappen dat ze zelf destijds met Tom in bed gedoken is nadat hij Judith bedroog: sorry, maar hoezo is dat iets om mee te lachen?
En Judith komt nooit voor zichzelf op, op geen enkele manier. Ik vind het bijna iets onmenselijks hebben, want zo goed als niemand zou dat allemaal maar lijdzaam accepteren zonder er nog maar een opmerking over te maken. Een paar jaar geleden heeft ze zelfs nog meubels doormidden staan zagen met Ann, en nu zou het haar allemaal geen pijn meer doen?

En dat geldt ook voor de andere vrouwen in dit geval.
Ik begrijp dat ze in Thuis maar uit een beperkte vijver kunnen vissen, maar iedereen maar klakkeloos aan elkaar blijven plakken alsof er nooit wat gebeurd is, maakt van sommige mensen echt zwakke, wanhopige personen...

Hysterische Nancy, rancuneuze domme Viv, oppervlakkige Silke, en Judith die dus echt geen zelfrespect heeft.

Ook Silke hier. Wat een verschrikking die vrouw.
En Viv... Haar jaloezie en rancune tegenover Tamara heeft heel haar menselijkheid overgenomen, blijkbaar.

Silke (hoeft geen uitleg denk ik), bazige Sam, Femke die Vince als een kloek achterna holt (hij is geen kleuter meer, Femke! Rosa ook niet, trouwens!), griezel Tom en zijn vlam (totaal ongeloofwaardig), het melige gedoe in huize Sleeckx (wanneer wordt Bob zalig verklaard? De mimiek heeft hij er al voor) en geen personage, maar... spaghettisaus met venkel?

satine schreef: do 29 feb 2024, 10:06 en geen personage, maar... spaghettisaus met venkel?

Ja, euhm...die kon ik ook even écht niet volgen

Verder ook hier kleuterleidster Femke (bijna de oorzaak van Vince zijn ontslag op zijn allereerste dag werken, met haar stalkergedrag via de telefoon En het viel me nog mee dat ze voor Rosa niet met een oude anti-morsbeker van Vic aan kwam zetten), tortelende Tom en Judith (inderdaad, wat een schijnvertoning ), Pater Bob met zijn uitgestreken "snoetje" én domme Tamara en Lowie.

Heel leuk Lowie, dat je even naar de symptomen van Bob hebt geGoogeld
Stond daar ook bij dat die als bij een mirakel allemaal verdwijnen nadat de patiënt zijn diagnose heeft gekregen?

Rosa die meer dan duidelijk in een revalidatie instituut thuishoort .

Judith en Tom. De zoveelste frustratiefantasie uit de reeks. Van een serieus advocatenkantoor gesproken! Je komt daar best niet ongevraagd binnen als je ziet wat daar al allemaal letterlijk en figuurlijk over de tafel gegaan is. KarinDries, Tom,... ze hebben er allemaal al eens van kunnen genieten!

daffy duck schreef: do 29 feb 2024, 17:06 De zoveelste frustratiefantasie uit de reeks.

Dat is wel het juiste woord ja

Buiten dat het inderdaad nogal apart is dat die vergadertafel daarvoor gebruikt wordt, kan ik gewoon niet normaal naar dat koppel kijken.
De overgang van jarenlang niks naar ineens alles is zo abrupt tussen die 2, dat ik eigenlijk niet eens heb stilgestaan bij die hele tafel.
Zelfs van hun tortelende appjes en het flauwe, kinderachtige commentaar daarop van Thilly krijg ik oprecht de kriebels.
Want het slaat gewoon allemaal echt hélemaal nergens op...

Vince en Simonne, wat een zure gezichten zijn me dat , niet aangenaam om naar te kijken de "samenwerking" tussen Dries en Karin , en iedereen die klakkeloos meegaan in Bob zijn kankerverhaal.

Klein ergernisje voor Judith: ze is toch de Buddy voor Bob. Ze wist van z'n afspraak. En oh, klein vergetelheidje dat ze niet geïnformeerd heeft naar z'n uitslag. Hij had zich wel meer koest gehouden denk ik dan (ja, natuurlijk indien het van zijn zijde een leugen zou zijn)