Thuisforum.be

lord F. schreef:Goh, rekken is wat zwaar uitgedrukt. Ze werken ergens naartoe met die dromen enzo.

En ik vind het ook leuk 'rekken' want als de waarheid aan het licht komt, is die rol van hélène uitgespeeld.
Af en toe eens Geert terug zien opduiken is ook al leuk.

In ieder geval leek Marianne plotseling een pak minder strijdvaardig toen Peter erbij zat.

Ik begrijp niet waarom Marianne nog altijd in voorhechtenis moet blijven terwijl er geen bewijzen zijn.

Crackers schreef:Ik begrijp niet waarom Marianne nog altijd in voorhechtenis moet blijven terwijl er geen bewijzen zijn.

Er zijn vingerafdrukken op het moordwapen van Marianne, ze had een motief want kon de scheiding niet verweken en haar echtgenoot zei dat hij Marianne zien steken heeft dan ziet het er niet goed uit natuurlijk.

lord F. schreef:Goh, rekken is wat zwaar uitgedrukt. Ze werken ergens naartoe met die dromen enzo.

Daar lijkt het wel op, inderdaad...
En eigenlijk ook maar normaal dat iemand op een gegeven moment "breekt" als ze constant niet geloofd wordt, de ene nachtmerrie na de andere krijgt, de hele dag teveel tijd heeft om te gaan zitten malen en dan als klap op de vuurpijl ook nog eens geconfronteerd wordt met het feit dat zelfs haar eigen dochter haar afgeschreven heeft.
Ik vind het in elk geval wel mooi gevonden dat we aan de hand van die nachtmerries een idee krijgen van wat er daar in het dokterskabinet gebeurd is.
En dat we als kijkers niet meteen en zonder meer de volledige waarheid te zien krijgen, was wel te verwachten...

Toch wel met Kerstmis hoop ik samen met het kindje van Sam.

Waarom zou Marianne nu plots bekend hebben? Is ze compleet verward, of zit er een sluw plan achter?

Ik had toch liever dat wij als kijker al wisten hoe de vork aan de steel zat, dan moesten we alleen maar speculeren wanneer het zou uitkomen Ik hou niet zo van rekken en in spanning gehouden te worden.
Heb dat soms zelfs met films dan kijk ik snel de recensies na om me voor te bereiden op een triestig einde

Maar terug naar Marianne, ik weet niet zeker of ze hier een spelletje speelt, door te 'bekennen', misschien wilt ze zien hoe iedereen reageert.. En waarom laat ze William nu opeens wel toe .. Idd mss een tactiek. Maar dan heb ik 'm nog ni door..

Langs de andere kant als iedereen zegt dat je t gedaan hebt, begin je daar ook in te geloven na een tijdje.

annekeHU schreef:Waarom zou Marianne nu plots bekend hebben? Is ze compleet verward, of zit er een sluw plan achter?

Bij het beeld van Marianne in foetushouding op haar bed, kreeg ik de indruk dat zij het na de agressieve reactie van Ann niet meer zag zitten. Haar uiteindelijke toestemming met die psychologische testen zal wel een poging zijn om zelf de harde waarheid te kunnen verteren. In haar huidige gemoedstoestand acht ik haar niet langer in staat tot sluwe plannen.

annekeHU schreef:Waarom zou Marianne nu plots bekend hebben? Is ze compleet verward, of zit er een sluw plan achter?

Vermoedelijk is ze wel verward. Je zou voor minder als je daar 24 uur op 24, 7 dagen op 7 tussen vier grijze muren zit en niets te doen hebt. In het begin leek ze nog een beetje strijdvaardig maar als ze merkt dat het toch niets uithaalt; je zou toch voor minder zot worden, niet?

Nu blijkt ze plotseling ook nachtmerries te hebben. Ziet ze beelden voor zich waar zij Geert dood steekt en niet Hélène. Ofwel is het ook echt zo gebeurd, ofwel neemt ze die droom voor werkelijkheid en begint ze te geloven dat zij toch de verantwoordelijkheid draagt.
Misschien door continu die waanbeelden voor zich te zien + dat ze het moment van de feiten in een soort roes heeft beleefd, dat ze daardoor begint te twijfelen aan wat er nu echt is gebeurd en wat niet.

Ze vroeg aan William of zij het gedaan heeft waarop hij gewoon "ja" antwoordde. Voor Tom lijkt dit nu als een bekentenis, maar eigenlijk vroeg ze alleen maar naar een eerlijk antwoord.

Ik kan moeilijk aannemen dat het een sluw plannetje is. Vorige week leek ze er nog wat moed in te houden maar nu lijkt ze een weerloos vrouwtje die niet meer snapt wat er allemaal rond haar gebeurt.

Ja, zoals ik zei, gekraakt...

lord F. schreef:Ja, zoals ik zei, gekraakt...

Inderdaad...
Wel jammer dat Tom niet helemaal door lijkt te hebben dat zijn moeder zo ver heen is. Anders had hij nooit de conclusie van een bekentenis gehangen aan die vertwijfelde vraag die ze aan William stelde. Ze had zelf al aangegeven dat ze dat psychiatrisch onderzoek wilde omdat ze zo verward was, en haar houding sprak bovendien ook boekdelen...
Maar goed, nou moet ik wel zeggen dat Peter hier wel alert op leek. Sinds Marianne hem om dat onderzoek gevraagd heeft, lijkt hij ook enthousiaster om in actie te schieten, dus misschien had hij wel degelijk gewoon een handvat nodig om aan de slag te gaan.

Marianne gekraakt? Never! Gebogen mss maar niet gekraakt. En het is geen "bekentenis" hé, laat dat even duidelijk zijn. Dat is larie en apekool en ik denk dat Peter dat heel goed heeft begrepen.

Daar hebben we het al Marianne herinnert zich van het hele gebeuren niets maar en daarom denkt ze dat zij het wel moet gedaan hebben vandaar die vraag naar William toe. Bijna iedereen wijst haar als de schuldige aan en dan die uitval van An en die dromen kan ze de waarheid achter de leugens niet meer onderscheiden en William doet haar ook nog eens meer kwaad dan goed.

hannanaske schreef:

annekeHU schreef:Waarom zou Marianne nu plots bekend hebben? Is ze compleet verward, of zit er een sluw plan achter?

Vermoedelijk is ze wel verward. Je zou voor minder als je daar 24 uur op 24, 7 dagen op 7 tussen vier grijze muren zit en niets te doen hebt. In het begin leek ze nog een beetje strijdvaardig maar als ze merkt dat het toch niets uithaalt; je zou toch voor minder zot worden, niet?

Idd, isolatie en slaaptekort zijn gekende en toegepaste technieken om iemand te doen bekennen

heidiw schreef:Idd, isolatie en slaaptekort zijn gekende en toegepaste technieken om iemand te doen bekennen

Ja, maar is dat wel juist? Want de zogezegde "bekentenis" van Marianne is helemaal geen bekentenis hé. Het is gewoon iets dat ze tegen William heeft gezegd, helemaal geen bekentenis.