Thuisforum.be

lord F. schreef:

tvx1 schreef:Om nu helemaal te stoppen met haar studies is wel héél drastisch. Wat is er met de optie een andere studierichting zoeken gebeurd?

Ja, naar een hogeschool gaan ofzo. Met het risico van ook daar te buizen omdat je denkt dat het daar veel makkelijker is.

Het mag ook een andere richting aan de unief zijn. Kan toch best zijn dat psychologie haar niet ligt. Er zijn zoveel mogelijke richtingen.

Het mag ook een andere richting buiten studeren zijn als' t haar echt niet ligt. Er zijn leuke boeiende jobs
waar ze haar eigenwaarde in kan terugvinden. Zich bijscholen kan in het CVO, ( volwassen-onderwijs )
of als ze denkt het later wel aan te kunnen, dan terug studeren, het vak hoeft geen psychologie te zijn.

Maar kom zeg , stoppen omdat ge in uw 1ste jaar bij de partiele niet slaagt ?????Dat is toch dom ! Als iedere student die dat meemaakt die beslissing moest nemen dan zouden de aula's wel heel leeg zijn

nounake schreef:Maar kom zeg , stoppen omdat ge in uw 1ste jaar bij de partiele niet slaagt ?????Dat is toch dom ! Als iedere student die dat meemaakt die beslissing moest nemen dan zouden de aula's wel heel leeg zijn

Als je een aantal examens hebt en je bent echt op alles gebuisd, vind ik toch ook dat je eens moet nadenken of het je wel ligt. Zeker vermits ze gisteren zei dat ze alles gegeven had.

Hannake schreef:

nounake schreef:Maar kom zeg , stoppen omdat ge in uw 1ste jaar bij de partiele niet slaagt ?????Dat is toch dom ! Als iedere student die dat meemaakt die beslissing moest nemen dan zouden de aula's wel heel leeg zijn

Als je een aantal examens hebt en je bent echt op alles gebuisd, vind ik toch ook dat je eens moet nadenken of het je wel ligt. Zeker vermits ze gisteren zei dat ze alles gegeven had.

Heeft ze wel alles gegeven? Ik had toch de indruk dat ze een toneeltje aan het opvoeren was voor haar moeder.

nounake schreef:Maar kom zeg , stoppen omdat ge in uw 1ste jaar bij de partiele niet slaagt ?????Dat is toch dom ! Als iedere student die dat meemaakt die beslissing moest nemen dan zouden de aula's wel heel leeg zijn

Inderdaad nounake, dat je perse stopt na je mislukte eerste jaar zou maar erg zijn.
In het algemeen dus. Bij Olivia die " het studeren niet echt ligt " is het beter haar de
frustratie na een herkansing te besparen. We konden zien met welke tegenzin
ze studeerde en het niet volhield. Dat heeft niets de maken met dom zijn maar wel
met je toekomst bewust bepalen met wat je beter ligt. Dat zie ik zeker niet minder
dan studeren, nogmaals als dat echt je ding niet is en het frustreert je alleen maar.

Euhm.... Ze gaat toch voor die herkansing gaan? Waarom bedankte ze Jana anders voor het bijhouden van de notities?
Lowie zei toch ook dat hij achter haar keuze staat.

We zullen wel zien of het haar lukt en eigenlijk denk ik dat Lord F wel es gelijk kan hebben. Dat de relatie tussen Jana en Lowie wat op on hold kan komen te staan nu Olijfje alle steun van Lowie nodig zal hebben.

Compleet geschift. Het gaat even niet goed en je gaat er meteen ee stoppen. Niet alles komt je in het leven aangewaaid. Soms moet je ergens je best voor doen.

Waarom voortsukkelen als je ondervond dat je een foute keuze maakte? Want dat is wat Olivia deed, denk ik.
Ze kan beter een andere richting uitzoeken, denk ik. Of gaan voor een job.
Want 't is overduidelijk dat ze geen geboren studente is.
Dat bewijzen haar resultaten ook.

ranske schreef:
Inderdaad nounake, dat je perse stopt na je mislukte eerste jaar zou maar erg zijn.
In het algemeen dus. Bij Olivia die " het studeren niet echt ligt " is het beter haar de
frustratie na een herkansing te besparen. We konden zien met welke tegenzin
ze studeerde en het niet volhield. Dat heeft niets de maken met dom zijn maar wel
met je toekomst bewust bepalen met wat je beter ligt. Dat zie ik zeker niet minder
dan studeren, nogmaals als dat echt je ding niet is en het frustreert je alleen maar.

ikke schreef:Waarom voortsukkelen als je ondervond dat je een foute keuze maakte? Want dat is wat Olivia deed, denk ik.
Ze kan beter een andere richting uitzoeken, denk ik. Of gaan voor een job.
Want 't is overduidelijk dat ze geen geboren studente is.
Dat bewijzen haar resultaten ook.

Dus één semester van haar allereerste jaar hoger onderwijs in één richting en ze is geen geboren studente. ?

We zijn hier nog helemaal niet "na haar eerste jaar", hé. Alvorens ze die herkansing doet in september, moet ze in juni nog de tweede helft van haar eerste zit afleggen. Ze kan dus even goed nog verder met wat hulp en misschien met een andere methode. Er zijn zeker verschillende factoren die tot haar resultaat van de 1e semester hebben geleid. Niet vergeten dat haar vader daar midden in haar examens kwam verkondigen dat hij het wilde goedmaken met haar moeder en haar vroeg om te bemiddelen. Ze was toen compleet van haar melk. In het slechtste geval, als de resultaten in juni ook tegenvallen kan ze dan de hele zomer herbronnen over wat ze wil doen.

Ik geloof in ieder geval niet dat ze er alles aan gedaan heeft zoals ze tegen haar moeder zei.
Heb haar toch iets teveel zien fuiven in Thuis om dat te geloven. Toen ik destijds eens teveel buizen had maakte ik dat m'n vader ook wijs toen die zei dat ik er m'n broek aan gevaagd had.

Eerste keer op kot - al die vrijheid - niemand die zaagt dat je moet studeren >> als ze daaraan denkt weet ze wel waar ze moet aan werken in het tweede semester, tenzij ze haar richting echt niet graag doet natuurlijk.

Ik denk ook niet dat ze veel gestudeerd heeft, maar als ze echt niet verder wil kan ze er beter niet meer aan beginnen. Alleen moet ze nog eerst maar eens uitmaken of ze verder wil of niet, want die beslissing is waarschijnlijk maar in een moment genomen. Ze moet er eerst nog maar eens goed over nadenken als de klap verwerkt is.

tvx1 schreef:

ranske schreef:
Inderdaad nounake, dat je perse stopt na je mislukte eerste jaar zou maar erg zijn.
In het algemeen dus. Bij Olivia die " het studeren niet echt ligt " is het beter haar de
frustratie na een herkansing te besparen. We konden zien met welke tegenzin
ze studeerde en het niet volhield. Dat heeft niets de maken met dom zijn maar wel
met je toekomst bewust bepalen met wat je beter ligt. Dat zie ik zeker niet minder
dan studeren, nogmaals als dat echt je ding niet is en het frustreert je alleen maar.

ikke schreef:Waarom voortsukkelen als je ondervond dat je een foute keuze maakte? Want dat is wat Olivia deed, denk ik.
Ze kan beter een andere richting uitzoeken, denk ik. Of gaan voor een job.
Want 't is overduidelijk dat ze geen geboren studente is.
Dat bewijzen haar resultaten ook.

Dus één semester van haar allereerste jaar hoger onderwijs in één richting en ze is geen geboren studente. ?

We zijn hier nog helemaal niet "na haar eerste jaar", hé. Alvorens ze die herkansing doet in september, moet ze in juni nog de tweede helft van haar eerste zit afleggen. Ze kan dus even goed nog verder met wat hulp en misschien met een andere methode. Er zijn zeker verschillende factoren die tot haar resultaat van de 1e semester hebben geleid. Niet vergeten dat haar vader daar midden in haar examens kwam verkondigen dat hij het wilde goedmaken met haar moeder en haar vroeg om te bemiddelen. Ze was toen compleet van haar melk. In het slechtste geval, als de resultaten in juni ook tegenvallen kan ze dan de hele zomer herbronnen over wat ze wil doen.

Ik blijf erbij dat 't geen geboren studente is. Die wil alleen maar meedoen met haar vriendin en haar vriendje.
Maar ik heb niet gezegd dat ze niet verder mag proberen, hé?!

Mja, wat moet ze dan gaan doen? Ze is nog maar net begonnen. Alle begin is moeilijk. Soms begin je ergens mee, dan lijkt het even niks maar soms moet je door de zure appel heen bijten. Dit is nog maar de eerste ronde toch?

Zoals Olivia afgeschilderd wordt, zoals we haar zagen toen ze "studeerde"... dat loopt niet goed af. Volgend jaar een andere richting kiezen, met meer nadruk op praktijk en iets minder op studeren en het zal beter gaan. En dan meteen ook ergens anders op kot, breken met Lowie en Jana laten vallen als een baksteen. Jana denkt in deze kwestie ook alleen aan zichzelf, hoe Olivia zich zou voelen, daar lijkt ze niet veel aan te denken.