Thuisforum.be

Dus Steven heeft ALS....

Dat is een vreselijke en terminale ziekte die langzaam maar fataal progressief is.
Normaal heb je na de diagnose nog een levensverwachting van 2 - 3 jaar, soms tot 5 jaar.
Dus Steven is er nog niet meteen uit, maar naarmate de ziekte vordert wordt het steeds moeilijker met de trage maar voortschrijdende verlamming.
Hopelijk wordt dat op een realistische en geloofwaardige manier gebracht.

catherine schreef:Dus Steven heeft ALS....

Dat is een vreselijke en terminale ziekte die langzaam maar fataal progressief is.
Normaal heb je na de diagnose nog een levensverwachting van 2 - 3 jaar, soms tot 5 jaar.
Dus Steven is er nog niet meteen uit, maar naarmate de ziekte vordert wordt het steeds moeilijker met de trage maar voortschrijdende verlamming.
Hopelijk wordt dat op een realistische en geloofwaardige manier gebracht.

Het is natuurlijk ook mogelijk, dat ze dit feit gebruiken om het onderwerp euthanasie bespreekbaar te maken in Thuis... lang geleden is dat wel al eens voorgekomen, maar ze kunnen het altijd herhalen.

annekeHU schreef:

catherine schreef:Dus Steven heeft ALS....

Dat is een vreselijke en terminale ziekte die langzaam maar fataal progressief is.
Normaal heb je na de diagnose nog een levensverwachting van 2 - 3 jaar, soms tot 5 jaar.
Dus Steven is er nog niet meteen uit, maar naarmate de ziekte vordert wordt het steeds moeilijker met de trage maar voortschrijdende verlamming.
Hopelijk wordt dat op een realistische en geloofwaardige manier gebracht.

Het is natuurlijk ook mogelijk, dat ze dit feit gebruiken om het onderwerp euthanasie bespreekbaar te maken in Thuis... lang geleden is dat wel al eens voorgekomen, maar ze kunnen het altijd herhalen.

Euthanasie komt in mijn ervaring zeker aan bod bij ALS, maar dan in een veel latere fase dan deze.
Heb iemand met ALS gekend die intussen overleden is, geeuthanaseerd toen ze zowat volledig verlamd was.
Het treft typisch late veertigers en vijftigers, mensen die eigenlijk nog in de fleur van hun leven zijn.
Bij de vrouw die ik kende was de eerste reactie nog zoveel mogelijk van het leven te genieten als kon, want het eerste jaar na de diagnose was nog 'relatief goed' doenbaar qua functioneren. Dat eerste tot anderhalf jaar heeft ze doelbewust nog zoveel mogelijk gereisd en is ze ook zolang mogelijk blijven werken zelfs. Tot ze dat niet meer kon natuurlijk. Wel had ze een zeer liefhebbende man die haar met alles gesteund heeft tot in het extreme, en geweldige vrienden ook!
De beslissing tot euthanasie was dus veel later, maar wel voorzien.

Soit.

Voor mij hoeft dat allemaal niet, hoor. We hebben al genoeg ellende.

Ze zouden toch wel eens mogen zeggen wat ALS betekent. Je kan er toch niet zomaar van uitgaan dat alle kijkers die ziekte kennen.

tvx1 schreef:Ze zouden toch wel eens mogen zeggen wat ALS betekent. Je kan er toch niet zomaar van uitgaan dat alle kijkers die ziekte kennen.

http://gezondlichaam.be/ziektes/als-ver ... handeling/

ALS: Amyotrophic Lateral Sclerosis. Een neurologische degeneratieve ziekte die langzaam maar zeker de motorische banen van de hersenen naar het lichaam treft. Wat voor progessieve verlammingen zorgt in de ledematen en uiteindelijk ook in de ademhalingsspieren met de dood tot gevolg. Geen therapie bekend.

tvx1 schreef:Ze zouden toch wel eens mogen zeggen wat ALS betekent. Je kan er toch niet zomaar van uitgaan dat alle kijkers die ziekte kennen.

Dat is waar, maar ze gaan dat misschien ook nog wel beter uitleggen naarmate de tijd vordert, toch?
De reactie van Karin op het nieuws van Steven liet in elk geval al duidelijk blijken dat de prognose voor patiënten met ALS niet bepaald rooskleurig is, dus de toon is gezet.

En er is inderdaad genoeg ellende, maar ik vind het eigenlijk wel mooi dat ze zoiets ook eens aankaarten in Thuis. Het is realistisch, mensen krijgen nou eenmaal wel eens een verschrikkelijke diagnose, en zo vaak hebben ze ons ook nog niet met dergelijke ernstige aandoeningen geconfronteerd. Dat mag dus ook wel eens, vind ik.

En er is inderdaad genoeg ellende, maar ik vind het eigenlijk wel mooi dat ze zoiets ook eens aankaarten in Thuis. Het is realistisch, mensen krijgen nou eenmaal wel eens een verschrikkelijke diagnose, en zo vaak hebben ze ons ook nog niet met dergelijke ernstige aandoeningen geconfronteerd. Dat mag dus

Ik vond de (borst)kanker van Jenny anders ook wel een ernstige aandoening, hoor, en de diabetes van Sam(?). En de zware depressie van Rosa...
Hopelijk wordt de aandoening van Steven niet zo rap "vergeten"...

Dan krijgt Rosa mettertijd 2 patiënten die ze persoonlijk mag verzorgen/vewennen? *zucht*
Ik hoop dat we een leukere verhaallijn te verwachten hebben!

ikke schreef:

En er is inderdaad genoeg ellende, maar ik vind het eigenlijk wel mooi dat ze zoiets ook eens aankaarten in Thuis. Het is realistisch, mensen krijgen nou eenmaal wel eens een verschrikkelijke diagnose, en zo vaak hebben ze ons ook nog niet met dergelijke ernstige aandoeningen geconfronteerd. Dat mag dus

Ik vond de (borst)kanker van Jenny anders ook wel een ernstige aandoening, hoor, en de diabetes van Sam(?). En de zware depressie van Rosa...
Hopelijk wordt de aandoening van Steven niet zo rap "vergeten"...

Het is inderdaad wel eens voorgevallen en ik was ze zeker niet vergeten (vooral omdat ik dat soort verhaallijnen altijd toch wel interessant vind om te volgen), maar het komt toch veel minder vaak aan bod dan bijvoorbeeld vreemdgaan (om maar iets te noemen). En ook heftige/gewelddadige verhaallijnen zoals die rond Julia, trekken mij dan weer minder.
Ik ben vooralsnog toch wel benieuwd hoe het Steven zal vergaan, en ook hoe Karin en Kobe ermee om zullen gaan...

ALS is idd niet om te lachen hoor. Het is een langzame aftakeling. Niks direct.
Maar als je Thuis bekijkt blijft vreemdgaan veruit de nummer 1 toch?

Toen ik gisteren het huis zag van Steven had ik echt met hem te doen.
Blijkbaar is het hem op materieel vlak goed vergaan in zijn leven, maar hij heeft nooit zijn zoon zien opgroeien en heeft verder geen andere kinderen, ook al had hij die heel graag gewild.
En dan nu ALS...

Ja,clichématig zou je kunnen zeggen dat geld niet altijd gelukkig maakt alhoewel het wel een aantal zaken vergemakkelijkt.
Nu als ik goed gezien heb kan er mss toch nog iets zijn tussen Steven en Karin. Hoe Kobe daarin gaat passen valt nog te bezien.

Eigenlijk weet ik niet wat ik van die Steven moet denken. Hij houdt zoveel van Karin (blijkbaar sinds de laatste weken), maar het tij kan zo keren. Nu haalt hij opeens naar haar uit en deugt er niks meer van haar.
Ze heeft hem gewaarschuwd voor Kobe zijn gedrag, toch maar gegaan en dan alles op haar afreageren.