In 't vierde middelbaar kregen wij een groepsopdracht bij 'Beeldende vorming' (kunstvak) om een werk te maken ivm de buurt van de school.
(tussen haakjes: die buurt stikt van de alochtonen, de hoeren, maar er is ook het ministerie van financiën, het noordstation, kantoorgebouwen, enz...)
Dus wij met vier man die opdracht maken. Wij hebben niets anders gedaan dan grootse zevertochten doorheen de buurt.
Ik had mij zo een bandopnemerke gekocht dat reporters ook gebruiken, en ne micro daarop aangesloten. Wij al zeverent en lachent met die micro doorheen de buurt. Overal vielen we binnen, en 'overvielen' mensen om ze belachelijk te interviewen.
In 't noordstation diverse pendelaars aangeklamd, met soms smeuige gesprekken.
Ik: Meneer, wat vindt U van de buurt?
Pendelaar: Euh ja... Kleurrijk he. Kleurrijk...
Ik: Kleurrijk. De buurt is kleurrijk?
Pendelaar: Ja, ik vind dat ja...
Ik: Hoezo? Welke kleuren dan zoal?
Pendelaar: Ja, roze he. Met al die hoeren en zo...
Ik: Hebt U iets tegen de hoeren?
Pendelaar: Ja nee, de hoeren moeten er zijn he.
Ik: Hoezo?
En toen liep hij weg.
Een ander:
Ik: Dag meneer!
Meneer: Hallo!!
Ik: Wat vindt U van de buurt?
Meneer: Dat weet ik niet. Ik ben hier de verdeler van de automaten (snoepautomaten bedoelt hij) in de Brusselse stations. Zo doe ik de verdeling van de stations Zuid, Centraal en Noord.
Ik: Ahha, interressant!
Meneer: Ja ik ken de buurt hier niet zo, ik doe enkel mijn job.
Ik: Toch bedankt voor uw aandacht.
Meneer: Graag gedaan.
Ook vielen we het ministerie van financiën binnen. Wij ook iedereen uitvragen. Sommigen negeerden ons gewoon, anderen gingen ellelange gesprekken antwoorden. Wat een saaie pé's daar.
Op het ministerie van financiën werkte toendertijd (eind 2000) een van de laatste Paternoster-installaties in België (zie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paternoster_(lift)). En prachtige gelegenheid om te zeveren. Dat ding draait maar door, met al die hokjes. Uren hebben we daar staan klooien.
Ook vroegen we heel wat leraars uit.
Madam Vergucht, lerares geschiedenis en kunstgeschiedenis. Beetje een raar mens. Durft niks, is voor alles bang.
Ik: Mevrouw, wat vindt U van de buurt?
Vergucht: Thomas, nee...
Ik: Allez mevrouw!
Vergucht: Nee, nee, nee... (en toen liep ze weg)
Meneer Beyers, leraar Kunstinitiatie. Nogal een grappig persoon met grappige reacties vaak.
Wie 'overvielen' hem toen hij over de speelplaats naar een lokaal liep, met twee, Ken, ne maat, en ik.
Ik (al lopent): Meneer, meneer, wat vindt U van de buurt?
Beyers zegt niets en loopt stevig door om ons te ontwijken.
Ik: De buurt meneer, de buurt?
Hij negeert ons nog steeds.
Ken: Meneer Beyers weigert enig commentaar!
En weg was hij, in een lokaal.
Maar we gaven niet op, tweede poging, ook zo al lopend op de speelplaats.
Ken: Meneer, wat vindt U van de buurt?
Beyers: Schitterend.
En toen was em weer weg.
Mevrouw Huvaere, lerares Aardrijkskunde. Ze weet veel over Brussel, dus zij mocht zeker niet ontbreken. We 'overvielen' haar aan het begin van een les Aardrijkskunde. Iedereen van de klas zat klaar. Opeens stonden Ken en ik op.
Ken: Mevrouw, wat vindt U van de buurt?
Huvaere: Mijn buurt? Niet zo goed.
Ken: Hoezo, wat is er mis met de buurt?
Huvaere: In mijn buurt staan op dit moment twee individuen die mij verhinderen te starten met de les Aardrijkskunde.
Heel de klas lag plat, we dropen dan maar af.
De leraar wiskunde,
mijnheer Van Turnhout was heel streng, maar die wouden we ook wel op band. Maar hem interviewen durfden we niet. Dus wat deed ik, voor we naar de les wiskunde gingen, bandopnemerke op RECORD en in mijn jaszak.
Bon, gans de klas 't lokaal in, en wij gaan zitten.
Stilte.
Opeens zegt Van Turnhout: Ja Thomas, zet dat ding maar af he. Ooit heeft iemand dat geprobeerd, het was hem wel gelukt, maar het was zijn laatste les wiskunde. Die rook dat of zo???
M.a.w. we hebben niets anders gedaan dan gezeverd. Toen er iets concreet moest komen hebben we snel iets ineen geflanst. Stukken karton roze geverfd of zo. Kortom: alle vier gebuisd. Maar wel een hele hoop toffe herinneringen.
Tot zover episode 1 van mijn apejaren.