Caligula schreef:Dat kan wel allemaal waar zijn maar zeg me nu eens een keer klaar en duidelijk waarom de vriendin van Ann niet op het trouwfeest mocht komen van Marianne en Tom?
Het kan allemaal wel waar zijn dat dat niet correct was van Marianne, alleen en dan? Dan is het ok dat Ann op die manier reageert?
Ann wist dat Jessica niet welkom was, Jessica zelf heeft meermaals aangegeven dat ze eigenlijk niet mee wou, Ann heeft met dit alles 0,0 rekening gehouden. Die snedige opmerking van Marianne was fout, zelfs degoutant en totaal geen excuus voor Ann om op die manier keet te schoppen. Zeg dan gewoon: kijk mens ik kies zelf mijn lief en als zij echt niet welkom is, dan zijn wij weg! Maar Ann kiest er voor zichzelf en Jessica voor schut te zetten, zelf beledigingen naar het hoofd van hun moeder te slingeren en dan nog eens de boel finaal te doen ontploffen.
Als Marianne haar opmerkingen ongepast waren, waren die van Ann dat ook en omdat Marianne het eerst deed, is geen excuus om het dan ook maar te doen. Ann had daar de keuze hoe zij er mee omging en koos om zelf te gaan schelden en natrappen, dat was niet noodzakelijk, dat was een keuze, waar Ann zelf verantwoordelijk voor is.
Dat ze haar moeder uitschold was evenzeer ongepast aangezien het op een trouwfeest was, maar daar zou je nog van kunnen zeggen dat Marianne het aan zichzelf had te danken. Judith heeft haar echter niks misdaan en Stan en Emma ook niet. Judith is hier meer gekwetst geweest dan Marianne en voor wat? Omdat haar lief niet wordt gewaardeerd!! Komaan zeg, zet U daar over.
Als Judith haar zo nauw aan het hart ligt, had ze dit eerder moeten zeggen. Ann heeft de ontrouw van haar broer niet bekend gemaakt aan Judith om Judith te beschermen of omdat ze het bedrog zelf zo fout vond, maar omdat ze zelf haar lief kwijt was (en dat heeft ze echt wel aan haarzelf te danken) en daar niet mee om kon. Ze heeft Jessica als een pop gebruikt, Jessica haar gevoelens volledig genegeerd en ze openlijk voor schut gezet op een feest waar ze niet gewenst was, heel terecht dus dat Jessica met zo iemand niet verder wil, dat is niet Marianne haar fout, dat is niet Tom zijn fout, dat is Ann haar fout. En daarom heeft Ann het verteld, niet omdat ze vond dat Judith het recht had het te weten, niet omdat ze vond dat Judith niet moest trouwen met Tom, want ze vertelt het nadat ze getrouwd zijn. Ann haar gedrag was op alle vlakken volledig fout en degoutant en getuigt van een verregaand egoïsme. Dat Judith hier in mee gaat, vind ik trouwens compleet ongeloofwaardig.
Marianne het kwalijk nemen dat ze zogezegd ‘de bal aan het rollen’ heeft gebracht, maar dan Ann het niet kwalijk nemen dat ze het al maanden wist, niks heeft gezegd en het dan op die manier, op dat moment van de daken roept, kan er bij mij echt niet in. Dan vind ik persoonlijk Ann haar gedrag echt wel erger.
Als Marianne dus niet ‘de bal aan het rollen’ had gebracht en Ann had gezwegen, was de trouw gewoon verder doorgegaan en wist Judith van niks. Ann had dan dus gezwegen, had Judith zonder probleem in het ongewisse gelaten, zoals ze al maanden deed, maar dat is blijkbaar allemaal niet zo erg. Maar dat Marianne een kwetsende opmerking geeft aan haar dochter, dat is een drama.
Ik vraag mij af als Judith dan later op een bepaald moment Tom en Karin betrapt zou hebben en er zou dan gebleken zijn dat Ann het al die tijd wist, had Judith dan ook zo vergevingsgezind geweest?
Als je weet dat de bruid bedrogen wordt door haar verloofde wacht je niet totdat de bruid haar trouwkleed aan heeft en al zeker niet tot na de trouw, om dat bekend te maken, dat heeft niks met Marianne of met Tom of met Karin of met Jessica of zelfs maar met het bedrog zelf te maken. Ann heeft ook kansen genoeg gehad om het Judith eerder te vertellen, maar koos er voor om dat niet te doen, maar omdat haar liefje van een paar weken niet welkom is, wordt alle fatsoen overboord gegooid en moet iedereen maar wijken: Judith, haar kinderen en familie.
Dat Ann het op dat moment heeft gezegd is enkel Ann haar verantwoordelijkheid en heeft er voor gezorgd dat Judith vernederd werd voor de ogen van haar familie. Anders had Judith zich ook vernederd gevoeld, maar was het alleszins niet voor de ogen van haar familie gebeurd, op haar trouwdag waar vrienden en familie op zijn uitgenodigd. Dat was gewoon niet nodig en er zijn geen excuses voor. Ann had het eerder moeten zeggen of had moeten zwijgen, zo simpel is het. Dat doet geen afbreuk aan het feit dat Tom de bedrieger is en met hem heb ik dan ook geen compassie, alleen iemand zich laten opmaken, zelfs effectief laten trouwen en dan op het feest met dat nieuws afkomen, is gewoon nodeloos miserie uitroepen en dat is in deze effectief Ann haar verantwoordelijkheid. En misschien moet ze ene keer in haar leven die ook eens opnemen....
Dat komt allemaal in de sacoche 
