Ann De Decker (Monika Van Lierde)

[tvx1]

Ann zou toch eens wat beter mogen nadenken voor ze haar beklag doet dat ze Sandrine telkens een week moet missen. Haar bloedeigen broer heeft een zoon die ergens in een ver land woont die nooit mag zien. Dan heeft zij eigenlijk nog een vrij goeie regeling. En het belangrijkste is toch dat Sandrine gelukkig is in deze situatie.

[Kwast]

Het viel me mee dat Ann niet midden in die emmer ging staan. Ze lijkt haar gezonde verstand compleet verloren te zijn en neemt niet één advies ter harte. Ik snap dat het voor haar een harde klap is maar ze had toch zelf wel kunnen bedenken dat dit een mogelijke uitspraak van de rechter zou zijn? Hoezeer Mayra ook een raar mens is, ze is wel altijd goed geweest voor Sandrien en Sandrien haar loyaliteit jegens haar tweede moeder was niet gespeeld en dat heeft dat mens van het gerechtshof gezien.

[nounake]

Ann zou toch eens wat beter mogen nadenken voor ze haar beklag doet dat ze Sandrine telkens een week moet missen. Haar bloedeigen broer heeft een zoon die ergens in een ver land woont die nooit mag zien. Dan heeft zij eigenlijk nog een vrij goeie regeling. En het belangrijkste is toch dat Sandrine gelukkig is in deze situatie.

Heeft Tom eigenlijk ooit geprobeerd om zijn zoon te mogen zien nadat Bianca hem mee verhuisde? Volgens mij gaat het niet om " niet MOGEN zien " maar gewoon geen interesse, zoals met sandrine.

[Captain Cuckoo]

Ann zou toch eens wat beter mogen nadenken voor ze haar beklag doet dat ze Sandrine telkens een week moet missen. Haar bloedeigen broer heeft een zoon die ergens in een ver land woont die nooit mag zien. Dan heeft zij eigenlijk nog een vrij goeie regeling. En het belangrijkste is toch dat Sandrine gelukkig is in deze situatie.

Heeft Tom eigenlijk ooit geprobeerd om zijn zoon te mogen zien nadat Bianca hem mee verhuisde? Volgens mij gaat het niet om " niet MOGEN zien " maar gewoon geen interesse, zoals met sandrine.

Tom heeft alleen interesse voor zichzelf. Trouwens als de naam "Sandrine" viel naar aanleiding van de twist om voogdij, praatte Tom daarover als over de naam van een dossier in plaats van die van zijn eigen dochter.

[tvx1]

Ann zou toch eens wat beter mogen nadenken voor ze haar beklag doet dat ze Sandrine telkens een week moet missen. Haar bloedeigen broer heeft een zoon die ergens in een ver land woont die nooit mag zien. Dan heeft zij eigenlijk nog een vrij goeie regeling. En het belangrijkste is toch dat Sandrine gelukkig is in deze situatie.

Heeft Tom eigenlijk ooit geprobeerd om zijn zoon te mogen zien nadat Bianca hem mee verhuisde? Volgens mij gaat het niet om " niet MOGEN zien " maar gewoon geen interesse, zoals met sandrine.

Jazeker. Hij is ooit naar Marokko gereisd samen met een privédetective, maar ze zijn tegengehouden door de lokale autoriteiten net voor ze Robin konden bereiken. De familie Fawzi-Bomans is daarop naar een andere Marokkaanse plaats verhuisd die Tom niet weet zijn (die zijn moeder nu eigenlijk wel weet zijn aangezien ze ginder naar de begrafenis van Jenny is geweest). Tom heeft zich uiteindelijk bij de situatie moeten neerleggen en is verder gegaan met zijn leven. Hij heeft dan eerst Lynn en later Judith leren kennen. Maar hij heeft echt wel voor zijn zoon gevochten. Dat hij er nu niet meer aan denkt is enkel omdat het te pijnlijk is om dat wel te doen. Maar dat wil niet zeggen dat het hem totaal niet interesseert.

[martha]

En dit is nog altijd het topic van Ann De Decker en niet van haar broer

[Christel]

Maar hij heeft echt wel voor zijn zoon gevochten. Dat hij er nu niet meer aan denkt is enkel omdat het te pijnlijk is om dat wel te doen. Maar dat wil niet zeggen dat het hem totaal niet interesseert.

Goh, die indruk heb ik eigenlijk helemaal niet...
Hij heeft dat gevecht om Robin en die trip naar Marokko destijds min of meer onder druk van-, en met serieus wat hulp van Marianne gemaakt. Ook het gevecht in de rechtbank om Sandrine, was totaal niet op initiatief van Tom maar zo goed als volledig het idee van Peggy.
Wat dat betreft vind ik de situatie van Ann dan ook zo goed als niet te vergelijken met de situatie tussen Tom en zijn kinderen, eerlijk gezegd...

Ik kan me heel goed voorstellen dat Ann baalt van de uitspraak, maar het is wat het is helaas. Daar kan ze zich maar liever vroeg dan laat bij neerleggen, vrees ik, want hoe ze nu bezig is daar redt ze het niet mee...

[ikke]

Maar hij heeft echt wel voor zijn zoon gevochten. Dat hij er nu niet meer aan denkt is enkel omdat het te pijnlijk is om dat wel te doen. Maar dat wil niet zeggen dat het hem totaal niet interesseert.

Goh, die indruk heb ik eigenlijk helemaal niet...
Hij heeft dat gevecht om Robin en die trip naar Marokko destijds min of meer onder druk van-, en met serieus wat hulp van Marianne gemaakt. Ook het gevecht in de rechtbank om Sandrine, was totaal niet op initiatief van Tom maar zo goed als volledig het idee van Peggy.
Wat dat betreft vind ik de situatie van Ann dan ook zo goed als niet te vergelijken met de situatie tussen Tom en zijn kinderen, eerlijk gezegd...

Ik kan me heel goed voorstellen dat Ann baalt van de uitspraak, maar het is wat het is helaas. Daar kan ze zich maar liever vroeg dan laat bij neerleggen, vrees ik, want hoe ze nu bezig is daar redt ze het niet mee...

Zo is't en niet anders. Tom moet geen (eigen) kinderen hebben. Maar hij doet het wel heel goed met de kinderen van zijn toekomstige.
En Ann is te bezitterig om een goede moeder te zijn. 't Is haar kind en haar kind alleen.
Arme Sandrientje!

[nounake]

Ge snapt toch niet hoe ze ooit ( met dat bezitterig karakter van haar ) Sandrine wel deelde met Peggy en Rosa en dan nog toeliet dat Mayra haar dochter adopteerde ...
Tussen haakjes, Rosa schijnt niet veel meer naar haar kleindochter te informeren , laat staan haar nog eens "de" pannekoeken te laten eten ...

[Guapa]

Wel Ann is nog initieel de eerste moeder van Sandrien. Mayra is er pas later bijgekomen. een 'moeder' vecht nu eenmaal als een tijger voor haar kind, en dat ze met haar rug tegen de puur staat is begrijpelijk. 15 jaar gold nog de regel : opvoeden door moeder en 1 weekend om de 2 weken naar vader, in dit geval Mayra. Maar die regel is ondertussen aangepast naar co-ouderschap. Tenzij de 2de partij serieuze onaanvaardbare dingen heeft gedaan. Dit is ook weer heel erg reëel . Ik denk dat veel mensen zich in deze situatie herkennen .

[satine]

Omdat er al meer dan 20 jaar doorgaans voor co-ouderschap wordt gekozen door jeugdrechters, is het begrip 'eerste' of 'tweede' moeder hier van geen belang.
Ann heeft toestemming gegeven aan Mayra om Sandrine mee te adopteren.
Wie het kind al het langst kent of verzorgt, maakt geen verschil.
Ook dat Tom de biologische vader is, maakt voor een rechter niet uit.
Hij heeft Sandrine niet erkend en is dus officieel alleen haar oom.

En ja, er zullen wel veel mensen zijn die deze situatie herkennen.
Maar ook zij moeten er het beste van maken.
Ann zou dat beter ook doen - als ze zich zo verbitterd en giftig blijft opstellen ten opzichte van Mayra, gaat dat zich op termijn tegen haar keren.
Sandrine heeft ook ogen en oren...

[Flower-Power]

Ik begrijp totaal niet dat Ann maar blijft verder haar eigen leven saboteren.
Ze raakt helemaal de pedalen kwijt en als het zo verder gaat raakt ze straks Sandrine nog kwijt.

Marianne had gelijk met haar opmerking over haar appartement, geen omgeving voor een kind om in thuis te komen,
(al kan dat natuurlijk regelmatig gebeuren zo'n dingen in huishoudens) maar in dit geval speelt dit allemaal in het
nadeel van An betreffende Sandrine want wat als er plots weer iemand langst komt om te kijken hoe het gaat?
die assistente had al haar twijfels door An haar drukke job als dokter, en die ziet dan een stabiele omgeving met
een man en vrouw bij Mayra en Waldek waar het ook nog eens proper en ordelijk is, en bij Ann is het een mesthoop
met een moeder die de pedalen serieus aan het verliezen is

Ik snap het dan je kan afzien van een partner breuk maar dat kan niet blijven duren dat mag zelfs niet blijven duren,
en al helemaal niet als er kinderen in het spel zijn. An moet zichzelf dringend zeer dringend terug oprapen en bovendien
ook hulp van anderen aanvaarden die het allemaal goed met haar menen. Als ze zo verder doet dan zie ik het voor haar nog slecht aflopen - want wat als Mayra ziet hoe het appartement er bij ligt? T kan dan voor haar een reden zijn om te zeggen dat Sandrine niet veilig in dat appartement bij An is hé, als ze het smerig zou willen spelen, zoals eerder An trouwens probeerde met dat zogenaamd ziek zijn na bij Mayra te zijn geweest. An mag hopen dat Mayra dat niet doet en dat Mayra zich gewoon verder rustig en voorbeeldig gedraagt zoals ze nu al een tijdje doet. Op dat vlak is Mayra slim heel slim want door haar rustig blijven en voorbeeldig gedrag naar de buiten wereld toe krijgt ze wel wat ze wil, in tegenstelling tot An die haar eigen ruiten steeds meer inslaat. En dan binnenkort janken dat ze haar kind kwijt is

[martha]

En nochtans was Ann maandag laatst nog aan het dweilen op haar "sletsen" (teenslippers) Eén goeie raad : do not try this at home, want combinatie water/sletsen zorgt ervoor dat men een lelijke smak tegen de grond kan maken (eigen ervaring jaren geleden ).

[Nicolaske]

Ik vond dat Marianne overdreef i.v.m. het 'vuile' appartement van Ann. Sorry, maar als je bij ons compleet onverwacht langskomt, is het ook mogelijk dat er nog borden op tafel staan of dat we nog niet alles opgeruimd hebben.

De rest van het appartement was helemaal proper, dus wie weet had Ann gekozen om eerst de rest te kuisen (wat ze nog steeds doet, zoals we weten). En als ze inderdaad maar eventjes pauze had tussen een paar patienten door, kan ik me perfect inbeelden dat ze niet altijd tijd heeft om alles netjes op te ruimen.

[Kwast]

Kan iemand mij vertellen waarom Ann altijd zo wordt gekleed dat ze de uitstraling heeft van een triestige plant? In elk geval is een beetje chaos in de keuken nog geen reden tot paniek. Tenzij je ongedierte hebt maar dat was bij Ann vast niet het geval. Het is lief dat Marianne aanbood om te helpen maar ik kan me voorstellen dat het op Ann haar systeem werkt. Ik zou daar ook half tam van worden.

Ik heb soms het idee dat men lijkt te vergeten dat dit voor Ann een soort rouwproces is. Ze moet afscheid nemen van iets wat altijd heel vanzelfsprekend was. Iemand die ze heel graag zag heeft haar bedrogen, dat is niet niets. Dat kost tijd om te verwerken.