OPEN BRIEF tav heren/dames scenaristen....
Geplaatst: za 28 mar 2020, 21:52
Beste scenaristen
Ook jullie leven wordt even on hold gezet en bij deze wens ik jullie uiteraard ook veel moed toe ,en probeer gezond te blijven de komende periode. Maar er moet mij ook iets uit het hart. Ik hoop dat jullie van deze periode gebruik maken om even bij ons en met Thuis zelf stil te staan, over welke richting jullie verder willen. Ik ga eerlijk zijn, het niveau en kwaliteit is , met alle respect voor de acteurs die ook alleen maar doen wat jullie hun opdragen, niet meer wat het geweest is. En nog een eerlijke bekentenis, het is voor mij al een aantal jaar aan het zakken, maar zeker sinds vorig seizoen is het behoorlijk naar beneden gedonderd, dat het soms zelfs niet meer om aan te zien is. Al die stereotype en vooral ouderwetse cliché's die er de kop op steken. Nancy , die de ene hysterie na de andere heeft, Marianne , Leo en Frank, de grommende bejaarden, die blijkbaar voor jullie niets meer waard zijn dan de hele tijd naar elkaar te grommen of voor de tv in slaap te vallen, Karin die van liegen en bedriegen een soort sport van heeft gemaakt....
Terwijl voor mij ze evenveel te betekenen als al die jongelui tegenwoordig in thuis , misschien zelfs wel meer, want ook de verhaallijnen van de jongeren stellen niet veel voor. Je moet en zal koste wat kost een relatie hebben, "happy single" wordt blijkbaar daar verketterd, die bemoeizuchtige vriendin, onze flierfluiter die met de ene na de ander del naar bed gaat, onze psychische zwakke patiënt steeds roekeloos laten ontsporen, en dan onze Paulien die op 1,2,3 geneest van haar depressie en dan er alles aan wil doen om maar een kind te kunnen hebben en niets mag in haar weg staan, en dan ook nog de (gerecycleerde !) gevechttrek tussen kleinkind en Marianne.
Inmiddels ben ik al een week afgehaakt , en eerlijk gezegd mis ik het niet eens. Maar ik hoop toch uit de grond van mijn hart dat jullie ook eens deftig naar de feedback op FB komende tijd gaan lezen, want daar zijn de reacties de laatste tijd ook allesbehalve mals voor jullie. En vraag dan eens luidop af , welke richting jullie uit willen? Een spannende, maar ook met momenten hartverwarmende soap met alles in balans of een mengeling van FC de Kampioenen met Ketnetelementen?
Denk dus komende alstublieft goed na, neem er de tijd voor, anders vrees ik dat ik niet de enige ben, die (voorlopig) gaat haken. En hopelijk kunnen jullie er binnenkort met een frisse blik in vliegen en terug ons weer voor de buis weten te houden.
Vriendelijke groeten.
Ook jullie leven wordt even on hold gezet en bij deze wens ik jullie uiteraard ook veel moed toe ,en probeer gezond te blijven de komende periode. Maar er moet mij ook iets uit het hart. Ik hoop dat jullie van deze periode gebruik maken om even bij ons en met Thuis zelf stil te staan, over welke richting jullie verder willen. Ik ga eerlijk zijn, het niveau en kwaliteit is , met alle respect voor de acteurs die ook alleen maar doen wat jullie hun opdragen, niet meer wat het geweest is. En nog een eerlijke bekentenis, het is voor mij al een aantal jaar aan het zakken, maar zeker sinds vorig seizoen is het behoorlijk naar beneden gedonderd, dat het soms zelfs niet meer om aan te zien is. Al die stereotype en vooral ouderwetse cliché's die er de kop op steken. Nancy , die de ene hysterie na de andere heeft, Marianne , Leo en Frank, de grommende bejaarden, die blijkbaar voor jullie niets meer waard zijn dan de hele tijd naar elkaar te grommen of voor de tv in slaap te vallen, Karin die van liegen en bedriegen een soort sport van heeft gemaakt....
Terwijl voor mij ze evenveel te betekenen als al die jongelui tegenwoordig in thuis , misschien zelfs wel meer, want ook de verhaallijnen van de jongeren stellen niet veel voor. Je moet en zal koste wat kost een relatie hebben, "happy single" wordt blijkbaar daar verketterd, die bemoeizuchtige vriendin, onze flierfluiter die met de ene na de ander del naar bed gaat, onze psychische zwakke patiënt steeds roekeloos laten ontsporen, en dan onze Paulien die op 1,2,3 geneest van haar depressie en dan er alles aan wil doen om maar een kind te kunnen hebben en niets mag in haar weg staan, en dan ook nog de (gerecycleerde !) gevechttrek tussen kleinkind en Marianne.
Inmiddels ben ik al een week afgehaakt , en eerlijk gezegd mis ik het niet eens. Maar ik hoop toch uit de grond van mijn hart dat jullie ook eens deftig naar de feedback op FB komende tijd gaan lezen, want daar zijn de reacties de laatste tijd ook allesbehalve mals voor jullie. En vraag dan eens luidop af , welke richting jullie uit willen? Een spannende, maar ook met momenten hartverwarmende soap met alles in balans of een mengeling van FC de Kampioenen met Ketnetelementen?
Denk dus komende alstublieft goed na, neem er de tijd voor, anders vrees ik dat ik niet de enige ben, die (voorlopig) gaat haken. En hopelijk kunnen jullie er binnenkort met een frisse blik in vliegen en terug ons weer voor de buis weten te houden.
Vriendelijke groeten.
Wat goed van jullie om ons al die jaren te 'entertainen' en zoals nu toch in geen te makkelijke omstandigheden.