Gekopieerd uit het topic van Jessica:
Tiboko schreef:Nu moet ik zeggen dat net zoals Arne ook Mayra in het verleden al een en ander meegemaakt heeft (wie niet in Thuis), met haar ex-man, met de ex van Judith, met Waldek die haar niet zwanger wou maken...
Als je dan objectief vergelijkt wat Arne en Mayra hebben uitgespookt, ieder op hun eigen typische manier, dan blijkt dat de meesten hier op het forum eerder Arne vergeven dan Mayra, terwijl Mayra haar "fout gedrag" deed terwijl haar slachtoffer zich kon verweren (want ze was klaar wakker), terwijl Arne's slachtoffer totaal machteloos (want verdoofd) was en dat het bij hem bovendien diverse keren is voorgevallen, bij Mayra één keer.
De perceptie ? Iedereen vindt dat Mayra moet boeten voor wat ze deed, terwijl de meesten vinden dat Arne een tweede kans moet krijgen. Wellicht omdat hij sympathieker over komt of omdat zijn "trauma" iets zwaarder doorweegt.
1. Het is bij Mayra niet bij 1 keer gebleven. Eerst heeft ze Kurt naar haar web gelokt onder het valse voorwendsel dat ze met hem zou gaan samenwerken ivm de juwelen. Hij voelde zich toen misbruikt en is haar nog komen bedreigen.
Daarna ronselde ze nog 'klanten' als ze met de taxi reed, de avond dat Kurt is overleden had ze zo'n 'klant' op de achterbank zitten, die is gaan lopen toen Kurt kwam opdagen, vooral omdat die laatste razend bleek te zijn.
2. Mayra wist heel goed waar ze mee bezig was: zwanger worden achter de rug van Ann om. Gewoon omdat ze dat zo graag wou - alle jaren daarvoor niet, maar dat buiten beschouwing gelaten - en daarvoor zou ze alles gedaan hebben.
Zich gratis aanbieden aan mannen, (want dat was het wel), onveilige seks, haar vriendin bedriegen.
Daarbij kwam nog het risico dat haar leeftijd met zich mee bracht, zowel voor zichzelf als voor haar baby.
Als ze voor kunstmatige inseminatie via de legale weg op dat ogenblik te oud werd bevonden, dan heeft dat een reden.
En last but not least: correct me if I'm wrong, maar ik heb Mayra nooit horen zeggen dat ze spijt heeft van wat ze gedaan heeft.
Ze heeft ook nergens professionele hulp gezocht, want volgens haar was een kind krijgen op die manier een normale zaak, blijkbaar.
Daarna was ze zwanger en wou ze kost wat kost haar kind houden.
Een kind dat het resultaat was van een verkrachting.
Is de situatie met Sandrine nog niet ingewikkeld genoeg, moest daar nog een broertje of zusje bij komen op die manier?
Ze heeft er nooit bij stil gestaan dat ze mensen gekwetst heeft, dat Kurt zijn dood had kunnen vermeden worden had ze zich anders gedragen.
Dat ze Ann heeft bedrogen en belogen en pijn gedaan.
Ze heeft op geen enkel moment (buiten haar 'biecht' tegen Ann, die haar dan ook maar zowat onmiddellijk vergaf) ook maar iets van spijt of schuldgevoel getoond. Bevestigd dat wat ze deed, fout was.
En dàt is net het grote verschil met Arne.
Die zag dat wel in.
Hij walgde zo van wat hij gedaan had, dat hij er fysiek onwel van werd.
En hij wou dat wat er was tussen Olivia en hem niet gebaseerd was op leugens en bedrog.
Hij wou er iets aan doen, veranderen.
En hij heeft hulp gezocht en gevonden.
Heeft zijn ziel blootgelegd, heeft dingen ingezien.
Wou werken aan zijn toekomst, in alle eerlijkheid.
Ook al was dat voor hem zeker niet makkelijk.
Maar Mayra is nog steeds dezelfde en vindt zichzelf best ok.
Wat het trauma betreft: Arne heeft inderdaad in zijn jeugd een trauma opgelopen.
Bij Mayra hebben we daar het raden naar.
Maar ik vind dat trauma niet zo belangrijk op dit punt.
Het inzicht dat je fout bezig bent er iets wil aan doen, dat is wel belangrijk.
En de hele situatie met Jessica doet mij vermoeden dat Mayra daar (nog lang) niet aan toe is.