Thuisforum.be

Dat is oaar, dat had niet mogen gebeuren en is typisch Marianne.
Aan de andere kant Mayra's doorzetten in de haat waarmee ze Ann manipuleert kan ook tellen.

Caligula schreef:Wat ik wel een beetje vreemd vond is dat Tom zijn zus maar heeft laten kletsen zonder een woord te zeggen.

Hij is tenslotte de broer van mevrouw " schotelvod" hé en die laten zich zo gemakkelijk overdonderen .

Tom normaal toch niet?

Bwah, Tom waait toch ook meestal zo'n beetje met de wind mee? Bianca wilde koste wat kost trouwen, dus Tom gaf daar stotterend aan toe. Peggy & Rosa wilden Sandrine terug, dus Tom spande een rechtszaak aan tegen Ann. Marianne zette hem onder druk om wat meer "papa" uit te hangen tegenover Robin, en Tom daagde Bianca voor de rechter om bezoekrecht. Tom is altijd als was in de handen van de vrouwen om hem heen geweest.

Deze keer zijn Ann en Mayra echter ontzettend over de schreef gegaan, en dan niet alleen tegenover Marianne, maar ook tegenover Judith en hem, en dat is nog maar zo kort geleden, dat ik het heel vreemd vind dat hij niet één weerwoord had op de onzin die Ann uit stond te kramen. Heel dat gesprek was, zoals al eerder gezegd hier, "de pot verwijt de ketel". Belachelijk dat hij daar niet alleen niks op zei, maar ook dat het hem achteraf zo rot deed voelen. Alle smeerlapperij en leugens van de afgelopen maanden, en het overstuur zijn van Judith een paar dagen ervoor, leek allemaal compleet niet gebeurd te zijn...

Ha,dus een vrouwenman in de handen van vrouwen.

nounake schreef:Hij is tenslotte de broer van mevrouw " schotelvod" hé en die laten zich zo gemakkelijk overdonderen .

Ondertussen dient ze wel als dweil hé.

Nu is het Tom zijn fout nog dat zij het huis niet heeft, zeker? Hij had wel gelijk dat Ann veranderd is de laatste tijd!
Die zogenaamde verzoening en die mooie beloftes dat ze Sandrine mocht blijven zien die heb ik al eerder gehoord de dag dat Marianne haar valiezen mocht nemen en wat was daar van waar geweest? Niks telkens was er altijd wel iets waarom Sandrine niet mee kon met haar, "we hebben iets geplant met ons gezinnetje", "Mayra heeft een dag geplant met haar", "wij hebben een week verlof genomen"...ze hadden altijd wel een reden waardoor het niet kon maar om ze regelmatig bij Rosa af te zetten dat kon lekker wel dus Ann haar woord is dus niks waard wat Sandrine betreft.
Marianne probeerde met Pasen ook een verzoeningspoging met Ann en Mayra en zou wou het proces laten vallen en wat kreeg ze "een middelvinger" van Mayra en wat zei Ann daarop? Niks! Tom had toen beter binnengekomen.
Ann was toch zo vol overtuiging dat ze het proces ging winnen en Tom heeft nu gewoon eens gezien hoe Ann in het echt is geworden of Marianne het nu zelf uitgelokt heeft of niet. Het is ook niet de eerste keer dat ze smerig doet tegen haar.
Als Ann zou geweten hebben dat Tom zou getuigen op het proces dan zou zij er ook alles aan gedaan hebben om hem te overtuigen dat niet te doen. Tom is nu de zondebok in haar ogen maar ze heeft dit enkel en alleen aan zichzelf te danken.

Ik vind het toch allemaal maar zwart/wit uitgelegd hoor. Arme Marianne en Ann de grote boeman. Dat is gewoon niet het verhaal dat ik gezien heb.

Marianne heeft in de eerste plaats heel de boel zelf aangestoken door haar typerende: iets staat mij niet aan dus ik doe alles om dat te voorkomen, ook al zal het andere personen kwetsen. Het is actie-reactie. Tijdens de bemiddeling ook. Ann wou met Marianne praten om te zien of ze een proces konden vermijden, maar Marianne vond het nodig om olie op het vuur te smijten door Mayra wat te gaan beledigen . Ik snap haar probleem met Mayra, maar als ze ook maar 1 hersencel had wist ze dat dat gewoon het einde van de bemiddeling zou betekenen. En blijkbaar is haar relatie met Ann het haar niet waard om haar mond te leren houden over bepaalde zaken.

Ikweetnix schreef:Ik vind het toch allemaal maar zwart/wit uitgelegd hoor. Arme Marianne en Ann de grote boeman. Dat is gewoon niet het verhaal dat ik gezien heb.

Marianne heeft in de eerste plaats heel de boel zelf aangestoken door haar typerende: iets staat mij niet aan dus ik doe alles om dat te voorkomen, ook al zal het andere personen kwetsen. Het is actie-reactie. Tijdens de bemiddeling ook. Ann wou met Marianne praten om te zien of ze een proces konden vermijden, maar Marianne vond het nodig om olie op het vuur te smijten door Mayra wat te gaan beledigen . Ik snap haar probleem met Mayra, maar als ze ook maar 1 hersencel had wist ze dat dat gewoon het einde van de bemiddeling zou betekenen. En blijkbaar is haar relatie met Ann het haar niet waard om haar mond te leren houden over bepaalde zaken.

De rode draad doorheen het hele verhaal is eigenlijk dat Marianne enkel met haar emoties kan handelen en niet met haar verstand.

Heb jij ook al eens iemand in Thuis met zijn verstand zien handelen?

Caligula schreef:Heb jij ook al eens iemand in Thuis met zijn verstand zien handelen?

Christel schreef:Bwah, Tom waait toch ook meestal zo'n beetje met de wind mee? Bianca wilde koste wat kost trouwen, dus Tom gaf daar stotterend aan toe. Peggy & Rosa wilden Sandrine terug, dus Tom spande een rechtszaak aan tegen Ann. Marianne zette hem onder druk om wat meer "papa" uit te hangen tegenover Robin, en Tom daagde Bianca voor de rechter om bezoekrecht. Tom is altijd als was in de handen van de vrouwen om hem heen geweest.

Deze keer zijn Ann en Mayra echter ontzettend over de schreef gegaan, en dan niet alleen tegenover Marianne, maar ook tegenover Judith en hem, en dat is nog maar zo kort geleden, dat ik het heel vreemd vind dat hij niet één weerwoord had op de onzin die Ann uit stond te kramen. Heel dat gesprek was, zoals al eerder gezegd hier, "de pot verwijt de ketel". Belachelijk dat hij daar niet alleen niks op zei, maar ook dat het hem achteraf zo rot deed voelen. Alle smeerlapperij en leugens van de afgelopen maanden, en het overstuur zijn van Judith een paar dagen ervoor, leek allemaal compleet niet gebeurd te zijn...

Helemaal akkoord, ik zou het niet beter kunnen zeggen. Het "vod" zijn zit daar blijkbaar in de familie...

Sommige mensen zijn uit zichzelf nu eenmaal minder onafhankelijk en meer beïnvloedbaar als anderen. Het is een karaktereigenschap waar je als persoon weinig aan kan veranderen tenzij met therapie (wat ik voor Ann zeker niet slecht zou vinden, maar een volledige karakterwijziging zit er gewoon niet in). Het lijkt misschien simpel om je karakter aan te passen, maar dat is niet zo. Dat soort personen zijn toch geen vodden.

Wat ik me afvraag: wanneer is een mens een vod?

Therapie kan mss helpen, maar idd, sommige mensen zullen zich altijd afhankelijker opstellen dan andere...

Egoïstisch mens! Waar moeten Geert en Judith dan heen??