Thuisforum.be

Yes!!!! YESSSS!!! GO FRANK! BRAVO!!!
(zegt degene die deze middag nog postte dat ze tegen fysiek geweld was).

En toch denk ik dat Frank Toon geslagen heeft omdat die eigenlijk precies hetzelfde dacht als hijzelf; alleen durft Toon het hardop zeggen en Frank niet.

Maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik het verkeerd voor heb en dat dit het 'voorzichtige' begin is van toenadering tussen Frank en Kaat.

satine schreef:En toch denk ik dat Frank Toon geslagen heeft omdat die eigenlijk precies hetzelfde dacht als hijzelf; alleen durft Toon het hardop zeggen en Frank niet.

Maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik het verkeerd voor heb en dat dit het 'voorzichtige' begin is van toenadering tussen Frank en Kaat.

Voor een stuk, ja. Ik denk dat Toon hem hier een spiegel voorhield waarin Frank zijn eigen houding tegenover Kaat zag, en daardoor beseft Frank aan de ene kant wel hoe lelijk hij zelf doet tegen zijn dochter, maar ook hoe anderen hierover zouden kunnen denken.

Want dat schijnt bij Frank toch sterk mee te spelen in deze kwestie: "Wat zullen anderen wel niet denken". Frank voelt zichzelf in zijn eigen mannelijkheid aangevallen door de eigenheid van zijn zoon die nu zijn dochter is. Hij had het vroeger al zo moeilijk om te aanvaarden dat die op mannen viel. Hij is dan toch ook bijgedraaid.

Dus voor een stuk reageert Frank zijn eigen frustratie af op Toon, maar aan de andere kant denk ik toch ook dat het hem zal helpen in het aanvaardingsproces.

satine schreef:En toch denk ik dat Frank Toon geslagen heeft omdat die eigenlijk precies hetzelfde dacht als hijzelf; alleen durft Toon het hardop zeggen en Frank niet.

Maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik het verkeerd voor heb en dat dit het 'voorzichtige' begin is van toenadering tussen Frank en Kaat.

Ik vermoed dat Frank Bomans de aller-allerlaatste zal zijn die zoveel diepgang in zijn eigen onderbewuste gedrag ontdekt.

Goed vuistenwerk van Frank. Had best nog wat meer mogen zijn.
Niemand laat zijn kind (!) toch uitmaken voor iets wat in een circus thuishoort.

Jules schreef: Frank voelt zichzelf in zijn eigen mannelijkheid aangevallen door de eigenheid van zijn zoon die nu zijn dochter is.

Er speelt méér.
Frank zei zelf ook tegen Simonne dat hij het zeer erg vind dat Franky weg is, voor hem lijkt het alsof zijn zoon dood is, waarbij hij tot nu toe nog niet beseft dat Kaat dezelfde persoon is als Franky, alleen in een andere verpakking. Ik denk dat Frank momenteel ergens het gevoel heeft dat het om twee personen gaat, en dat Kaat zijn zoon Franky heeft afgepakt.

En ja destijds had hij het ook moeilijk om Franky te aanvaarden als homo - vanuit zijn vooroordeel gedachten - die misschien nu naar zijn idee worden bevestigd - sommigen denken dat homo's altijd vrouw willen zijn. Misschien maakt dat alles nu nog moeilijker voor Frank.

Persoonlijk blijf ik het niet abnormaal vinden dat Frank reageert zoals hij reageert. Omdat het nu eenmaal niet iets vanzelfsprekends is, en omdat hij (net als veel anderen) niet weet wat dat juist inhoud transgender zijn,, en daardoor niet beseft wat zijn kind heeft moeten doormaken, en misschien ook denkt dat het iets is om op te vallen. Denk verder dat het nog wel goed zal komen, dat Franky na een tijd Kaat wel zal aanvaarden, maar ik denk dat het nog een hele tijd gaat duren voor het zover is. (Wat overeen komt met de werkelijkheid betreffende het aanvaardingsproces van sommige ouders, en vooral vaders van hun transgender kind.

Frank heeft gehandeld vanuit een oer-instinct dat ieder ouder in zich heeft :"mijn kind, schoon kind" en "niemand raakt aan mijn eigen vlees en bloed, zelfs als dat eigen bloed zwaar in de fout is gegaan"

Zoals door iemand hierboven is aangehaald : Frank zit nog bijlange niet in het aanvaardingsproces (alhoewel, het is hier soap ) maar hij kon het niet aan dat zijn kind werd uitgescholden.

plus hij moest zich dringend afreageren en iemand afkloppen.

Frank draait vroeg of laat altijd zijn kar.

Een zeer goede scene tussen Frank en Eddy vond ik en goed gebracht ook. Frank heeft het enorm zwaar.

Wat doet die man zichzelf toch aan? Hij is echt helemaal kapot.

Geen idee wat heel dat drama van Frank moet voorstellen.

Veel te overdreven, totaal niet realistisch, kortom belachelijk en van de pot gerukt.

Frank blijft het duidelijk super moeilijk vinden dat zijn zoon nu een dochter is.
Voor hem is het alsof zijn zoon dood is.
Hij beseft jammer genoeg niet dat zijn kind enkel maar veranderd is kwa verpakking,
want onder die verpakking zit nog steeds dezelfde persoon, maar dat is voor Frank duidelijk
te moeilijk om te aanvaarden. Sommige mensen kunnen het nooit begrijpen of aanvaarden dat
sommige mensen in het verkeerde lichaam geboren zijn en dus transgender zijn.
Net zoals ook Toon het niet begrijpt.
En dat is vrij realistisch - er zijn echt mensen die dat met de beste wil van de wereld niet kunnen begrijpen
al is het vaak wel zo dat ze het niet willen begrijpen - en dat lijkt me bij Toon zo te zijn.
Bij Frank denk ik dat het eerder is van wel willen maar niet kunnen.
Nu is hij terug bij Simonne en hopelijk blijft hij daar lang genoeg
zodat ze hem kan overtuigen om eens te gaan praten met een specialist ter zake,
een persoon die veel weet van transgenders dus, daar moet hij mee praten,
misschien kan dat helpen om het allemaal te plaatsen en te aanvaarden.
Heb medelijden met mensen die wel willen maar niet kunnen zoals Frank nu

Ik vind het ook wel een beetje te ver gaan. Hij vindt zichzelf ook wel heel erg het slachtoffer.

Zou het kunnen dat Frank zijn zoon Franky en de hem onbekende Kaat als twee totaal verschillende personen blijft zien? In zijn ogen geeft hij persoon Kaat dan de volledige schuld dat hij persoon Franky nooit meer zal zien.