Des te leuker (of misschien nét niet) dat sommige mensen het een complete verrassing vonden. Het vertrek van Toon was niet alleen aangekondigd op Facebook, maar ook op Studio Brussel konden ze er niet over zwijgen.
Door de hele opbouw van het verhaal; Toon die niet meer kwam werken, die sleutel die hij aan Kaat gaf en die vreemde grijns op zijn snoet, Kaat die het haast van de daken schreeuwde dat ze zooooooo

is, wist ik al dat ze eventjes later een bittere pil zou mogen doorslikken.
Het vertrek van Toon vind ik wel jammer maar ook mooi gebracht. Beetje zoals bij Bram destijds: "Loslaten is ook graag zien." In het echt zou ik dat minder romantisch vinden, maar soapsgewijs vind ik het een van de beste oplossingen.
Daaaaaaaag Toon! 'k Ga je missen.

Imagination is the only weapon in the war against reality.