Thuisforum.be

Christel schreef:Op mij kwam het over alsof Ann eindelijk voor zichzelf beslist had dat een gewone vriendschap er van haar kant uit niet in zit. Ze zal te verliefd zijn op Mayra. Aangezien Mayra al vaak aangaf dat haar huwelijk niks voorstelt, en Ann niks te verliezen had, zal Ann het erop gewaagd hebben. Ze heeft groot gelijk vind ik!

ik geef Ann ook gelijk, als ze er in gelooft, moet ze er ook voor gaan
het zou me niet verbazen, dat Mayra na die kus ook uit de auto stapt en binnen gaat
de vonk is blijkbaar overgesprongen

nu nog hopen dat Mayra echt voor Ann kiest, ze zal het niet gemakkelijk hebben:
een punt zetten achter haar huwelijk en
Marianne trotseren,
want die ziet natuurlijk graag een "belangrijke" partner voor Ann

ik wens Ann dan ook veel moed en doorzettingsvermogen want ze zal het ook niet gemakkelijk hebben
hopelijk kunnen ze snel openlijk uitkomen voor hun relatie, heimelijk gedoe is altijd stresserend

iets anders nu: ik ben niet de enige die zich hier afvraagt waarom Ann als een bliksem uit die auto gesprongen is
volgens mij heeft ze Mayra gevraagd om "eventjes" te wachten en is ze dan Marianne het vrome leugentje op de mouw gaan spelden dat ze oh zo veel patiënten had en dus zelf Sandrientje niet zou kunnen afhalen ... daarna is ze vermoedelijk weer naar de taxi gespurt, misschien om verder af te spreken met Mayra ???

Benieuwd of Ann en Mayra nog een koppel worden. Ze passen wel goed samen. Beter dan met de laatste.

Ik hoop het niet, want volgens mij wordt het een heel saai en irri stel. Heb geen sympathie of empathie met beiden. Sandrine was een toffe, gezellige meid en dat maakte Ann ook een leuker mens. Zelfs de notariaatssecretaresse bracht een leukere Ann naar buiten. Sandrine was ook artistiek, wat een leuke combinatie geeft met de dokter; maar het feit dat Mayra juweeltjes kan maken wordt niet bevestigd door enige artistieke uitstraling. OK, mijn mening dus.

Ann is een kieken
Waarom laat die Mayra nu zelf niet tot bij haar komen?
Waarom moet zij er nu achter jagen? dat ze die toch met rust laat en als ze haar zo graag wil dat ze dan geduld oefent,
en wacht tot Mayra zelf af komt en als ze niet af komt dan blijft ze weg hé
Met andere woorden teveel gepuch van Ann naar Mayra toe

Eerlijk gezegd zie ik de reden gewoon niet waarom Ann zo wanhopig achter Mayra aanjaagt...
Buiten die kus kan ik nou niet zeggen dat ze ook maar één reden heeft om te denken dat Mayra haar wel ziet zitten, en zelfs het kleinste beetje "chemie" tussen die 2 ontbreekt in mijn ogen volledig. Op deze manier lijkt het er meer op dat Ann toch iemand moet hebben.
Beetje triest zelfs...

ze zal wanhoopig zijn

Ik begrijp An haar gedrag ook niet en het is inderdaad een beetje triest . Zo kijkt ze ook steeds.

Personage boeit mij totaal niet momenteel mag eens wat actie in komen

jessie V. schreef:Ik begrijp An haar gedrag ook niet en het is inderdaad een beetje triest . Zo kijkt ze ook steeds.

agree

Ik vind het ook bijzonder onverstandig van die Geert om An steeds aan te moedigen om achter Mayra aan te gaan.
Trouwens Geert vind ik toch een vreemd personage. Verder dan een paar algemene zinnen als : "zou je dat wel doen" of "het komt allemaal wel goed" komt hij niet.

jessie V. schreef:Ik vind het ook bijzonder onverstandig van die Geert om An steeds aan te moedigen om achter Mayra aan te gaan.
Trouwens Geert vind ik toch een vreemd personage. Verder dan een paar algemene zinnen als : "zou je dat wel doen" of "het komt allemaal wel goed" komt hij niet.

Geert is echt van het ene in het andere uiterste gevallen. Hij is eigenlijk een totaal andere persoon dan in het begin, alleen zijn kleding en uiterlijk zijn niet veranderd. En inderdaad, veel verder dan wat sussen en ja-knikken komt hij tegenwoordig niet meer.. Ik begrijp ook echt niet waarom hij Ann zo aan loopt te moedigen. Hij doet dat altijd (net als met die adoptie bijvoorbeeld), maar waar hij zich op baseert weet ik niet. Het lijkt wel alsof Ann in zijn ogen niks fout kan doen ofzo.

Christel schreef: Geert:
Ik begrijp ook echt niet waarom hij Ann zo aan loopt te moedigen. Hij doet dat altijd (net als met die adoptie bijvoorbeeld), maar waar hij zich op baseert weet ik niet. Het lijkt wel alsof Ann in zijn ogen niks fout kan doen ofzo.

Zou het niet kunnen dat dit komt door dat Ann vroeger een relatie had met zijn dochter (Sandrine).
En dat bovendien Ann dan later haar eigen kindje Sandrine heeft genoemd ter nagedachtenis - wat ze ook aan Geert zegde.
Denk dat het daar wel eens mee te maken kan hebben.
En ja verder zou die rol van Geert wel wat meer mogen worden uitgebouwd. Langst de andere kant past dat wel zo een sloef bij een dominante madam

Ik vond Ann er zo overgaan vandaag

Ganja schreef:

Christel schreef: Geert:
Ik begrijp ook echt niet waarom hij Ann zo aan loopt te moedigen. Hij doet dat altijd (net als met die adoptie bijvoorbeeld), maar waar hij zich op baseert weet ik niet. Het lijkt wel alsof Ann in zijn ogen niks fout kan doen ofzo.

Zou het niet kunnen dat dit komt door dat Ann vroeger een relatie had met zijn dochter (Sandrine).
En dat bovendien Ann dan later haar eigen kindje Sandrine heeft genoemd ter nagedachtenis - wat ze ook aan Geert zegde.
Denk dat het daar wel eens mee te maken kan hebben.
En ja verder zou die rol van Geert wel wat meer mogen worden uitgebouwd. Langst de andere kant past dat wel zo een sloef bij een dominante madam

Als de geschiedenis met Sandrine hem wat milder gestemd had, dan was dat inderdaad heel logisch geweest. Maar Geert, vroeger principieel in hart en nieren, die het prima vindt dat Ann een kind van een patiënte (zowat uit dezelfde straat en met een gigantische voorgeschiedenis tussen beide "oma's") adopteert? Dat gaat toch wel héél erg ver... Zelfs de meest ruimdenkende mens had Ann hoogstwaarschijnlijk voor gek verklaard. En nu ook weer: Ann probeert een relatie met een getrouwde vrouw te forceren (want ze dringt zich enorm op) en Geert loopt alleen te supporteren. Hij stelt zich geen vragen, niks...

Klopt! Het is volstrekt in tegenspraak met het soort man die hij ooit vertegenwoordigde. Het was juist zo leuk dat ie zich ook niet liet ringeloren door Marianne. Nu is ie een pantoffelheld. Men geeft hem helemaal geen pittige teksten meer. Weet je nog hoe scherp hij de relatie Sandrine en Ann veroordeelde? Zo omslaan dat je Anns rare streken nu toejuicht en stimuleert is echt onlogisch.
Inderdaad, ik zie ook helemaal geen chemie tussen Ann en Mayra. Ik zie alleen maar 2 vrouwen die zwaar geforceerd zijn en heftig reageren, zonder een duidelijke aanleiding. De verliefdheid van Ann leek eerst wel begrijpelijk, toen ze voor het eerst samen gingen eten en vertrouwelijk babbelden. Maar na die kus in de auto is er eigenlijk helemaal geen kontakt meer. Dan lijkt het meer op hysterie dan liefde.