nav die reünie had ik een podcast (denk van de knack) beluisterd over Friends & daarin ging het over de populariteit van het programma
en hoe het komt dat er zoveel jongeren kijken. (één van de meest bekeken series op netflix)
Het gaat dan vooral om mensen die nog niet eens geboren waren toen het werd uitgebracht.
Blijkbaar ligt het vooral aan de herkenbaarheid; Het toekomstbeeld dat je als 16 jarige had blijkt toch niet helemaal te kloppen; Velen denken al dat ze gaan trouwen op hun 25ste, een eerste kind zullen hebben op hun 26 en een tweede op hun 28. Of dat je op uw 30ste al een eigen huis moet bezitten. Het geeft dat vertrouwend gevoel dat die dingen soms héél anders lopen en dat je daar niet altijd voor kiest.
Het tweede is ook het nostalgische gevoel. Zelfs al heb je die jaren niet meegemaakt, toch kun je er toch een fijn gevoel over hebben. Vrienden die nog samen in de zetel zitten zonder constant op een gsmscherm te kijken etc...
En het ging er ook over hoe 'woke' het programma is.
Tsjah, sommige van die mopkes zijn wel gedateerd en ik denk ook niet dat je in 2021 nog zoiets zou kunnen maken. Véél onderwerpen liggen tegenwoordig al iets te gevoelig, maar soit.
Het is een humoristische sitcom en er wordt met véél dingen gelachen, dus jongeren beseffen dat ook wel dat je dat een beetje in de tijdsgeest moet plaatsen.
Daarom dat ik het dus ook maar 'guilty' noem, maar dat is idd helemaal niet guilty.
Wanneer is iets guilty trouwens?
Ik vond het eigenlijk wel een interessante podcast btw.
Imagination is the only weapon in the war against reality.
Dat was al mijn gedacht bij de eerste seconde toen ik haar zag. En toen zij nog de ontbrekende antwoorden verder kon aanvullen uit een Friends Fragmentje eerder deze week, was ik al luidop tegen mijn tv aan't praten: "allez, en niemand snapt dat zij de antwoorden weet omdat ze er zelf aan mee heeft gedaan!" 
Dat fragment zat precies toch iets verder dan ik dacht en 't klopt dus ook niet met wat ik zei....
) "Squid GAAAAAAAME!" klonk het enthousiast in koor.
)
)
)
