Ja. Beroepshalve heb ik heel veel te maken gehad met niet alleen kanker maar ook met alle andere nare ziektes die je niemand toewenst waaronder de 2 ergste (voor mij dan toch) Huntington en ALS. Op bepaalde punten heb je gelijk, Thuis kan maatschappelijk moeilijke punten zéker bespreekbaar maken, het is veelal een strijd van hier naar daar en terug, niet iedereen heeft een sociaal vangnet, velen denken aan wat er de achterblijvers te wachten staat ... maar het gaat over de tenenkrullende manier waarop het wordt neergezet. Er waren natuurlijk uitzonderingen, maar de meesten die ik heb gekend hebben gevochten tot de laatste snik, soms met de moed der wanhoop maar wel altijd zonder het melodramatische geneuzel en gezemel van Bob. DAT is waar sommigen onder ons zich groen en geel aan ergeren, NIET dat kanker bespreekbaar wordt gemaakt want dat hebben we al twee maal met wijlen Jenny gehad.
Privé krijg ik ook wel één en ander achter de kiezen, mijn oma is jaren geleden op redelijk jonge leeftijd gestorven aan kanker, en het zijn ook geen mooie cadeau's die ons nú gepresenteerd worden.
@Nounake.
Nogmaals heel veel sterkte voor jou en je familie. Ik hoop dat de zon ooit weer voor jullie zal schijnen
) 
